Nentitull: Ndjenja te Hekurta.
Lufta sjell vdekje , urrejtje , tmerr e terror. Po cfare do sjelle lufta per Aron dhe Anastasia ?
Lufta gershetohet me nje romance te viteve 1860. Ndjenja qe burojne nga arma dhe gjejne forcen ne plumbin e tyre. Ndjen...
"Im zot... Ku je keshtu ? Nuk ke fare kohe per mua ? Me ka marre malli... " - filloi t'i perdridhej Felisia si pa te keq, nderkohe qe qendronte i ulur ne zyre dhe po firmoste disa dokumente qe ia kishte dhene i ati
"Me ler te qete Felisia. Kam pune "- foli pa i ndare syte nga tavolina e tij i bezdisur nga veprimi i se fejuares te tij.
"Nuk mundem . Me ka marre malli..." - u ul ne preherin e tij . Vetem tashme arriti te hqiete veshtrimin nga fletet e shumta qe kishte mbi tryeze dhe vezhgoi ate. Fustani i bardhe , rripi i kuq ne bel , floket kafe, te shoqeruara me nje shami te bardhe , e benin te dukej pertej perfeksionit, por... Kishte dicka... Kishte dicka qe e bente te mos e shihte me ate sy. Ishte shpirti i saj ... Ah sikur... Sikur ai shpirt te ishte po aq i bardhe sa ato rroba , gjithcka do te ishte ndryshe. Ndoshta do te kishte dicka midis tyre , por...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nuk eshte se kishte bere ndonje gje te keqe , thjesht ashtu i dukej atij , e shemtuar , e neveritshme. Ajo kishte mundesi te ndalonte kete fejese , por insistoi ne nenshkrimin e protokollit .
Sapo gjithcka iu kujtua e shtyu tutje pa hezituar . Ajo ishte si gjithe te tjeret qe e rrethonin. E zhytur ne egoizmin e vet , e etur per pushtet e pasuri . Dreqi e marrte boten ! Dreqi e marrte pushtetin e tyre te dekompozuar.
"Perse ben keshtu im zot ? Cte kam bere , vecse jam perpjekur te te jap dashuri cdo dite ? "
"Ku eshte dashuria dhe ku je ti Felisia. Largohu , sepse nuk dua te ta thyej zemren . "
"Aron !! Ka disa dite , qe kur u ktheve nga Rusia qe nuk fleme me as ne te njejtin shtrat. Cfare dreqin ka ndodhur me ty ? Perse me perbuz keshtu ? Une te dua... "
"Ti nuk me do Felisia . Je thjesht ti , fiksimi yt dhe yt ate qe.... "
"Ndalo ! Nuk te lejoj te thuash asgje per tim ate , ose ne te kundert.... "
"Ne te kundert cfare ? " -i bertiti ai . AJo i kalonte gjithnje caqet.
"Do i tregoj qe je nje harbut i tille me mua dhe... Ti e di cndodh , apo jo ? "
"Ne djall ! Ne djall shkofsh ... Dhe une qe mendoja se perse me ishe neveritur aq shume. Dhe une qe mendoja se perse nuk te honeps dot. Ti je thjesht e neveritshme. Ne djall shkofsh !" - bertiti dhe u largua duke hedhur togun e letrave e duke dale jashte.
Doli nxitimthi jashte e u nis drejt oborrit. Bora nuk kishte ndermend te pushonte e as ai te ndalonte. Shaloi kalin , e goditi fort me kamxhik e u nis per diku... Nuk e di se ku , thjesht deshiront te nxirrte dufin. Deshironte qe vetem per nje cast te ndihej i lire , te ndihej vetvetja ne acarin e ftohte te bores.
Jo shume larg pallatit , ne pyllin e perandorise se tyre , ne nje stol te erret , qendronte ajo , e ulur. Qendronte aty si nje engjell i pafajshem , e qete , pa ditur se cbehej me boten qe e rrethonte , pa ditur cbehej me floket e bores qe binin pa pushim .
Ndaloo kalin , zbriti e i shkoi prane.
per nje moment vetem e veshtroi pa bere as zhurmen me te vogel. Shikonte sesa qete merrte ajo fryme . Shikonte sesi bora pershtatej per te . Shikonte floket e saj qe ishin zbardhur pakez nga bora e acari , e me pas zbriti syte ne te pasmet e saj .
Menjehere u hodh perpjete i kapur mat ne veshtrimin e tij zbhirues , kur ajo i foli si pa te keq.
"Zoteri..." - u perkul para tij duke mbajtur koken ulur , sikur te kishte para ndonje perendi a cfaredoqofte.
Me doren e djathte , i kapi mjekren ,e bute e te bere akull nga i ftohti duke ia ngritur.
"Nuk ka nevoje . Une jam ... "
"E di ... Adila me tregoi gjithcka. Per perandorine , per ty , per luften...per mua.... " -mbeti i ngrire. Cte kishte mesuar ajo valle ?
"Cfare te tregoi per ty ? - vazhdoi i hutuar tashme.
"Qe... Ju me sollet nga nje vend i panjohur , ashtu pa ndjenja . Pra paraprakisht me keni shpetuar jeten dhe dua tiu falenderoj ..."- I kishte shpetuar jeten ? Po ishte kjo dreq ushtrie , ishte babai i tij ai qe e shkaterroi ate.. Ishte perandoria "Vorosk.."
Nuk kishte guxim t'i fliste me , keshtu qe u largua. I hipi kalit dhe e gjemoi me sa kishte fuqi . Ishte e padrejte , ajo duhet te dinte dicka , por kishte frike...
Nuk kishte frike nga topi , nga shpata apo arma... Kishte frike nga urrejtja qe mund te kishte ajo ndaj tij....
Perse t'i frikesohej perbuzjes se saj ?
Perse deshironte te fitonte dashamiresine e saj ?
@AmmyReal98 This one is for you shkodrania ime ! Faleminderit qe gjithmone ke lexuar shkrimet e mia. Te perqafoj fort babe dhe mezi pres ndonje liber nga ti . Je e mrekulllueshme . TKISS
