Chapter 4

117 2 4
                                    

 To my new reader. :p Thank you. :)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dessie’s POV

Dahil wala pa rin akong kasama dito sa bahay, nawalan ako ng gana magtakaw. I hate eating alone. And since gabi na, bawal heavy meals. Isinasapuso ko talaga lahat ng natutunan ko nung college.

Why? Kasi at night, all your organs starts to function slower. Meaning pag kumain ka ng late at sobrang dami pa, mahihirapan ang stomach mo na magdigest ng kinain mo. Tapos what if fatty pa yun kinain mo, mas yun, fats are harder to digest pa naman. Therefore, there is a truth in the after 6 diet. Tapos kunyari after kumain, wala pang 2-3 hours natulog ka na, aabutin ka ng pancreatitis (inflammation of the pancreas due to overfunctioning of the organ to secrete substances that can aid in digestion). This is what causes bangungot or nightmare. (Wala lang sumide-track lang. :p) So pumapapak nalang ako ng tinapay at kaunti ng fave ulam ko.

I was fixing myself a cold Nesquik drink when I heard my message tone.

I did not bother running up to the room to check who the sender was. I’m sure it isn’t my aunt. Lalong hindi magulang ko, tamad magtext yun mga yun e

As if on cue, tumawag sila parents sa landline.

Me: Hello. Good evening po.

Dad: Anak, where are you?

Me: At home dad. Sa landline ka tumawag diba?

Oo, bitter parin ako sa pang-aasar niya sa akin kanina. At si Daddy na magaling talaga, tinawanan lang ako. I heard shuffling and then my mom was on the other line.

Apparently, pauwi na sila. Tapos na yun seminar kaning 7:30 pero nagkaayaan pa yun mga co-workers nila parents magdinner. An hour drive yun bahay namin dun sa venue nung seminar.

Hmm, so far so good. It’s as if everything’s back to the way it is.

Until…..

Mom: Sino kasama mo?

Me: Bakit Mommy, may multo ba dito satin? (I feigned shock and fear)

Mom: Cassidy!

Ayan, nadragon na nga. Well, fortunately, wala pang one-degree burn natama ko.

Me: Fine, fine. Wala po. And if you would notice, tahimik ang background diba?

Mom: Ahh ganun? (she sounded disappointed) Anong ginagawa mo? Kumain ka na ba?

Me: Kakakain palang po. Nakatambay lang ako sa kwarto, nagbabasa ng lumang novels mo.

Yup, my mom has a huge box of old pocketbooks, with different genres. Syempre I don’t read horror ones. Active kasi imagination ko. Baka mapanaginipan ko pa, mahirap na.

Mom: Sana lumabas ka nalang. Nagkulong ka na naman sa kwarto at nag-adik sa pagbabasa.

Me: Wala naman po akong pupuntahan e. Bakit po ba? Kanina pa kayo a?

Bumalik ako ng kitchen na bitbit ang cordless phone.

Mom: Wala lang anak. Uhmmmm………. Si Dwayne pala? Tumawag na?

Ayoooooon, tama hinala ko e. Okay, just to pacify Mother dear ---

Me: Hindi tumawag e. Pero kakarinig ko lang ng ring tone ko, so baka siya yun.

Mom: Okay, anak. I’m hanging up. See you later or tomorrow kung tulog ka na pagdating namin.

Me: Alright Mom. Tell Dad to drive safely.

Am I allowed to fall in love with him?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon