nothing ➳ harry potter

005

Vraag voor dit hoofdstuk: Zitten jullie op een sport? Zoja welke?

Mijn antwoord: Ja ik zit op voetbal.

Dit hoofdstuk is opgedragen aan Kimmiez17 becuz I love her en ze wilde dat ik ging updaten lol😂♥️
______________________________

Hayley ga aan de kant!' Roept haar vader die voor haar springt. 'Ik ben geen kind meer pap!' Roept ze terug. 'Pap kijk uit!' Roept ze. Maar het was al te laat. Een groene lichtstraal raakte haar vader. 'Nee!' Hayley wordt vastgegrepen door Remus. 'Hij is weg Hayley, he kunt niets meer doen...'

Hayley schrikt wakker en het eerste wat ze ziet is Hermione die haar bezorgd aankijkt. 'Hayley! Is alles oké?' Roept ze uit. 'Juffrouw Granger! Rustig blijven!' Hoort ze een stem zeggen, waarschijnlijk Madam Pomfrey. 'Wat is er gebeurd?' Weet Hayley eruit te krijgen. 'Je bent aangevallen door een weerwolf.' Nu is het Molly Weasley die spreekt. 'Waar ben ik?' Vraagt Hayley. 'Ik de ziekenzaal van Hogwarts. Je hebt ons wel heel erg laten schrikken Hayley.' Zegt Molly bezorgd. 'Welke dag is het?' 'Dinsdag, je bent vier dagen bewusteloos geweest.' Zegt Molly. 'Pap..' Mompelt Hayley afwezig, waarna ze vervolgens haar ogen weer sluit. Molly snikt luid. 'Het arme kind!'

Haley wordt opnieuw wakker doordat iemand haar hand vastpakt. 'Harry?' Vraagt ze. 'Ja, ik ben bij je.' Zegt hij. 'Waar is Remus?' Harry zwijgt. 'Waar is Remus, Harry?' Vraagt ze nog een keer. 'Hayley, Remus is in gesprek met professor Dumbledore en meneer Weasley. Sommige mensen denken dat hij je heeft aangevallen. Het scheelde niet veel of je was gebeten door die weerwolf.' Zucht hij bezorgd. Hayley gaat overeind zitten maar een steek van pijn gaat door haar hele lichaam. 'Ik moet hem zien!' Zegt ze. 'Absoluut niet! Je moet hier blijven, je bent zwaar toegetakeld, je moet hier nog een paar dagen blijven.' Zegt Madam Pomfrey. Een geïrriteerde zucht verlaat haar lippen, maar als ze de wond op haar arm ziet schrikt ze. 'Dit is niet het enige, je rug en je hals zijn ook zo, de wolf heeft je gegrepen met zijn klauwen.' Mompelt Harry. 'Waar is Ron!' Roept ze uit. 'Hayley blijf rustig.' Zegt Harry. 'Nee Harry.' 'Ron is oké, hij zit in de Great Hall, samen met Hermione.' Hayley hoort een aantal voetstappen. 'Jullie kunnen niet lang blijven, ze heeft rust nodig.' Hoort de Madam Pomfrey zeggen. Hayley kijkt op en ziet dat het Dumbledore, Snape en Remus zijn. Snape kijkt haar peetvader met een verafschuwde blik aan. 'Ah Hayley, ik zie dat je wakker bent. Hoe gaat het?' Vraagt professor Dumbledore. 'Wel oké denk ik.' Mompelt ze. 'Het was niet slim van jullie om 's nachts zomaar op pad te gaan, maar vanwege dit voorval hebben we besloten jou en meneer Weasley geen straf te geven.' Zegt professor Dumbledore, waardoor Snape met zijn ogen rolt. Hayley werpt een blik op haar peetvader, die nogal afwezig lijkt te zijn. 'We kunnen je in ieder geval opgelucht vertellen dat je niet bent gebeten dus dat je er niets aan overhoud.' Vervolgt professor Dumbledore. 'Professor, wanneer mag ik weg?' Vraagt Hayley. Professor Dumbledore glimlacht. 'Als het goed gaat over twee dagen. Ik wil wel dat je me beloofd dat je niet meer zomaar naar buiten gaat, zeker niet met volle maan.' Dumbledore klinkt streng, maar glimlacht. 'Dat beloof ik professor.' Ze glimlacht. Hij stapt naar voren. 'Ik denk dat jullie deze wel weer terug willen, nietwaar?' Hij heeft de Marauder's Map in zijn handen. 'Als je weg mag uit de ziekenzaal wil ik je graag in mijn kantoor spreken.' Zegt Dumbledore. Hayley knikt. Hij gebaart naar Snape dat hij mee moet komen en ze lopen weg. 'Ik moet maar eens gaan, ik heb zo les. Die kan ik niet missen.' Zegt Harry snel. 'Kom je straks nog even langs, alsjeblieft?' Vraagt Hayley. Harry zwijgt even. 'Ik weet het nog niet. Misschien.' Hij glimlacht kort en loopt dan weg. Hayley werpt een blik op Remus. 'Gaat het? Ik was zo bezorgd.' Zucht hij. 'Het is allemaal mijn schuld. Toen ik die brief van Harry kreeg wilde ik meteen naar Hogwarts komen, ik kwam op het verkeerde moment. Ze denken dat ik-' 'Maar jij was het niet. Ik voelde het.' Zegt Hayley. Hij glimlacht pijnlijk. 'Ron vertelde dat hij niet mocht toveren omdat je bang was dat ik het was...' Hayley glimlacht. 'Je bent mijn peetvader, ik kan je niet kwijtraken. Je bent de enige familie die ik nog heb, naast Tonks en Andromeda.' Ze zucht. Remus zwijgt even. 'Je bent een speciale meid Hayley.' Daarna volgt er weer een stilte. 'Met Kerst word je opgehaald door Molly en Arthur van het station. En je blijft daar de hele vakantie, tenzij je op school wil blijven.' Zegt hij. 'Wat? Waarom? Waar moet je heen dan?' Vraagt Hayley. Remus zucht. 'Hayley, je mag niet meer bij me wonen...' Zegt hij zachtjes. 'Wat! Omdat ik ben aangevallen?! Maar jij was het niet!' Roept Hayley uit. 'Sssht.' Hij legt zijn hand op haar schouder. 'Het komt wel goed. Ze vertrouwen weerwolven op het Ministerie voor geen ene cent, daarom was Arthur hier, om een oplossing te zoeken.' Er rolt een traan over haar wang. 'Maar je bent mijn peetvader, ik mag toch zeker zelf wel beslissen waar ik woon?' 'Dumbledore heeft ervoor gezorgd dat je bij Molly en Arthur terecht kunt, anders moest je hier blijven.' 'Maar waarom geloven ze je niet? Je bent mijn peetvader niet een of andere death eater!' Roept ze kwaad. 'Ze geloofden je vader ook niet, ook al was hij je vader.' Remus zucht. 'Ze denken toch niet echt dat ik naar ze ga luisteren hé? Ik kan Verschijnselen, ik ben meerderjarig ik wil mijn eigen keuzes maken.' Mompelt ze. 'Ze doen er alles aan om me bij je weg te houden.' 'Dat geloof je toch niet! Jij was niet de wolf die mij aanviel! Ik weet het zeker!' Remus glimlacht. 'Denk nog maar even na of je hier blijft of dat je naar de Weasley's gaat.' 'Dus je gaat er niets aan doen? Je laat jezelf gewoon zo naar beneden halen door een stelletje sukkels van het Ministerie?' 'Dumbledore gaat er alles aan doen om je te helpen Hayley, maar tot die tijd kan het even niet anders.' 'Het komt allemaal goed.' Hayley omhelst haar peetvader en dan zwijgen ze even. 'Ik zag jou en Harry samen. Hebben jullie-' 'Het is ingewikkeld. We houden van elkaar, maar Harry is bang dat hij me in gevaar brengt.' Ze zucht. Remus staart voor zich uit. Madam Pomfrey komt naar ze toe. 'Remus ze heeft nu haar rust nodig.' Zegt ze. Remus knikt en staat op. 'Ik schrijf je nog wel. Geen streken uithalen he.' Hij glimlacht. 'Streken? Ik ben Klassenoudste!' Ze grijnst. Ze zeggen elkaar gedag en Hayley doet haar ogen weer dicht.

Een uur later wordt Hayley weer wakker en ze glimlacht als ze Ron ziet. 'Je hebt me echt laten schrikken, gek.' Hij lacht als hij haar ziet. 'Je hebt er wel een mooi litteken aan over gehouden hé?' Hij wijst naar haar hals. Ze glimlacht. 'Ik heb het gehoord, van Remus. Ik vind het echt heel erg dat je bij hem weg moet.' Ron zucht en gaat op de rand van het bed zitten. 'Ron jij weet toch dat het Remus niet was?' Vraagt Hayley hoopvol. 'Het spijt me echt Hayley, maar Remus weet zelf niet eens of hij het was.' 'Ik wil hier weg.' Hayley zucht. 'Wees blij. Iedereen heeft het over je omdat Malfoy tegen iedereen zegt dat je bent aangevallen door je peetvader.' Hij rolt met zijn ogen. 'Hij WAT?' Roept Hayley kwaad uit. 'Ik wist dat dit ging gebeuren. Hermione komt naast Ron staan. 'Hij heeft het recht niet om zo over Remus te praten! Toen hij nog zijn professor was durfde hij niks te zeggen. En ik durf trouwens te wedden dat hij bang voor Remus is.' Zegt Hayley kwaad. 'Hay, we snappen dat dit allemaal echt heel vervelend voor je is maar doe alsjeblieft geen domme dingen.' Smeekt Hermione. 'Het spijt me, oké? Het is gewoon moeilijk te beseffen dat hij er niet meer is, en nu wordt mijn peetvader gestraft voor iets wat hij niet heeft gedaan.' Er prikkelen weer tranen in haar ogen. 'Niet huilen Hayley, het komt allemaal goed. Wij zorgen wel dat Malfoy zijn mond houd.' Hermione glimlacht. 'Bedankt. Komt Harry nog?' Vraagt Hayley. Hermione schud haar hoofd. 'Het is al erg laat en Harry had strafwerk. Wat is er toch tussen jullie gebeurd?' Vraagt Hermione bezorgd. 'Niets.' Zegt Hayley snel. 'Maar-' 'Er is niets.' 'Maar jullie hadden laatst nog gezoend! Jullie houden van elkaar!' Roept Ron. 'Dingen veranderen.' 'Je moet iets doen Hayley. Harry luistert naar jou. Hij blijft maar bezig met dat boek, ik heb er geen goed gevoel over.' Zucht Hermione. 'Daar moet hij dan zelf maar achter komen. Ik heb belangrijkere dingen te doen.' 'Hayley sinds wanneer ben je zo? Je bent veranderd. Wat is er toch?' Vraagt Hermione. 'Jij zou ook anders zijn als je vader voor je neus werd vermoord! Ik heb dagenlang nachtmerries gehad! Nu nog steeds!' Roept Hayley kwaad. Madam Pomfrey komt haastig aangelopen. 'Misschien kunnen jullie beter gaan, ze heeft duidelijk haar rust nodig.' Zegt ze streng. Hermione en Ron knikken. Ze zwaaien nog even maar Hayley staart voor zich uit. 'Professor Dumbledore vroeg of ik je een slaapdrank wilde geven, vind je dat oké?' Vraagt Madam Pomfrey. Hayley knikt. Ze heeft al voor een lange tijd niet kunnen slapen. 'Ga maar slapen, en maak je alsjeblieft niet zo druk om al die dingen.' Zegt Madam Pomfrey. 'Bedankt.' Hayley glimlacht even naar haar. Hayley sluit haar ogen en valt niet veel later in slaap.

Drie jaar geleden.
Hayley nam plaats in het klaslokaal en pakte haar spullen. Toen ze haar nieuwe leraar Defense Against the Dark Arts aankeek zag hij het. Haar ogen. Precies de ogen van Sirius Black, zijn beste vriend die al twaalf jaar in Azkaban vastzat. Hij had haar al in de Hogwarts Express gezien, toen ze een Dementor wegjoeg met een Patronus. Hij was verrast maar hij had haar niet goed gezien, omdat ze snel weer weg was. Hij glimlachte verward naar haar en liep naar haar toe. 'Jij had die Patronus opgeroepen, nietwaar?' Hayley knikte ongemakkelijk en staarde de man met de littekens aan. 'Ik ben professor Lupin.' 'Ik ben Hayley, Hayley Black.' En toen wist hij het zeker. De dochter van Sirius Black zat voor zijn neus, al wist hij meteen dat zij dat zelf nog niet wist.