nothing ➳ harry potter

001

Vraag voor dit hoofdstuk: In welke afdeling zitten jullie?

Mijn antwoord: Ik ben een Hufflepuff⭐️

The Burrow.
De regen valt naar beneden en af en toe klinken er een aantal harde donderknallen. Hayley zit tegen de muur aan met een boek in haar handen. 'Hayley lieverd? Gaat het?' Molly Weasley kijkt haar bezorgd aan. 'Ja, bedankt Molly.' Ze glimlacht zwakjes en klapt haar boek dicht. 'Ik moest je vertellen dat Remus er niet bij kan zijn om afscheid te nemen bij de trein.' Zegt ze zacht. 'Het zal wel.' Mompelt Hayley. 'Lieverd wil je niks drinken of eten? Je ziet er niet al te best uit.' 'Misschien zometeen.' Molly knikt. Haar meestal vrolijke gezicht heeft een sombere uitdrukking. Molly loopt weg en er heerst een stilte in het huis, die er al een lange tijd is. Fred en George halen geen streken uit, Arthur vertelt geen verhalen meer over zijn werk. Toen Hayley aankwam hoorde ze Harry en Ron ruzie maken. 'Denk je dat je de enige bent die het moeilijk heeft Harry? Denk is aan Hayley! Die heeft een paar weken geleden haar vader zien sterven.' Riep Ron uit waardoor Hayley geen moeite deed om ze te begroeten. Hermione deed pogingen om met haar te praten maar ze had geen succes. Hayley staat op en besluit om maar een beetje te eten. Molly heeft gelijk, ze ziet er verschrikkelijk uit. De herinnering van haar achtertante, Bellatrix die haar vader vermoordde blijven in haar hoofd rondspoken als ze slaapt. Beneden gaat ze stilletjes aan tafel zitten. Ze werpt een blik op George die uit het raam staart. Hij zit er rustig bij. De grijze lucht geeft Hayley een naar gevoel. Haar donkere haren zitten door de war en ze heeft donkere kringen onder haar ogen. 'Hayley, hoe voel je je?' Harry neemt plaats op de stoel naast haar. 'Oké, denk ik.' Antwoord ze. Harry zwijgt. 'Het spijt me, ik weet dat je ons eergisteren hebt gehoord.' Zegt Harry. 'Jij kunt er niks aan doen. Niemand kan er iets aan doen.' Antwoord ze zacht. Het is rustig in The Burrow. Het geluid van het kokende water is het enige geluid wat er te horen is. Harry legt zijn hand op die van Hayley. 'Ik ben er voor je.' Hayley glimlacht zwakjes. 'Bedankt.' 'Het is stil he? Zonder hem.' Hayley knikt. Ze staren elkaar aan en zwijgen even. 'Harry, denk je dat het zo moest zijn?' Vraagt Hayley. Harry denkt na. 'Ik weet het niet.' 'Hij heeft nooit vrij kunnen zijn.' Er loopt een traan over Hayley's wang. 'Het is allemaal mijn schuld, hij wilde me verdedigen.' 'Zo moet je niet denken Hayley. Hij heeft zich opgeofferd voor jou, voor ons.' Harry veegt haar tranen weg. 'Maar door mij waren ze daar! Het had net zo goed Tonks of Remus kunnen zijn!' Roept ze uit. 'Nee Hayley natuurlijk niet. Ik was degene die dacht dat hij in gevaar was, jij wilde hem alleen maar redden.' Zegt Harry. Hayley haalt diep adem. 'Sorry Harry. Het is moeilijk te accepteren.' 'Ik snap het, en ik weet hoe je je voelt.' Hij knijpt zachtjes in haar hand. 'Bedankt dat je er voor me bent Harry.' Hayley staat op en drukt een kusje op zijn wang. Harry word rood maar dat merkt Hayley niet op want ze loopt alweer weg.

Hayley neemt plaats op een grote stoel en pakt haar toverstok erbij. 'Expecto Patronum.' Mompelt ze. 'Je moet wel een mooie herinnering in je opnemen.' Hayley kijkt op en voor haar staat Remus. Ze glimlacht zwakjes. 'Ik heb al in geen tijden mijn volledige Patronus kunnen toveren.' Zucht ze. 'Neem de tijd. Het komt wel weer.' 'Is dat hoofdstuk niet te makkelijk voor je?' Remus wijst op het Defense Against the Dark Arts boek wat naast me openligt. Boggarts. 'Ik verveelde me.' Antwoord ze. 'Ik weet in ieder geval zeker dat pagina 394 voor altijd in mijn hoofd zit. Door professor Snape.' Ze zucht. 'Professor Snape wilde gewoon iets bewijzen. Uiteindelijk hadden alleen jij en Hermione het door.' Hij glimlacht. 'Ik vind dat je daardoor niet perse weg hoefde. Iedereen vond je een goede leraar, beter dan alle docenten Defense Against the Dark Arts die we hebben gehad in ieder geval.' 'Die waren tenminste geen weerwolven.' Zegt Remus. 'Remus! Niemand vond het erg dat je een weerwolf bleek te zijn! Vorig jaar heeft Dean Thomas nog gezegd dat je de beste leraar was die we ooit hebben gehad ondanks dat je een weerwolf bent.' Zegt Hayley. Remus glimlacht. Hayley zwijgt even. 'Waarom zijn jullie hier?' Vraagt ze en ze wijst op Mad-Eye die achter hem staat. 'Molly heeft ons uitgenodigd om te komen eten.' 'Tonks niet?' Vraagt Hayley teleurgesteld. Remus schud snel zijn hoofd. 'Vermaak je je een beetje hier?' Vraagt Remus ongemakkelijk. Hayley schud haar hoofd. 'Het is hier nogal stil sinds ik hier ben. Tenminste dat zei Hermione. Het is niet echt een fijne gedachte dat je al het geluk weghaalt ergens. Misschien kan ik maar beter weggaan.' 'Geen sprake van!' Zegt Mad-Eye. 'En waarom niet? Ik ben tenslotte meerderjarig!' Zegt ze eigenwijs. 'Hayley het is gevaarlijk nu. Dat besef je je toch wel? Er lopen death eaters rond.' 'Ja natuurlijk besef ik me dat. Een van die death eaters heeft mijn vader vermoord!' Roept ze uit. Haar haren kleuren felrood. Hayley is een Transformagiër, die erg zeldzaam zijn, maar er zijn twee mensen in de Black familie die dat zijn. Nymphadora Tonks en Hayley zelf. 'Remus wat gezellig dat jullie hier zijn! Thee?' Molly komt haastig naar de drie toe. Hayley rolt met haar ogen en staat op. 'Wat ga je doen?' Vraagt Remus. 'Lezen.' Antwoord ze kortaf en vervolgens loopt ze naar boven. 'Laat haar maar Remus.' Hoort ze Molly nog zeggen.

Als Hayley in de kamer die ze samen met Ginny deelt komt laat ze zichzelf zakken op het matras en er stromen tranen op haar wangen. 'Hayley gaat het? Ma hoorde je net uitvallen tegen Lupin.' Ron komt binnen. 'Het gaat goed. Uitstekend zelfs.' Antwoord ze. Ron gaat naast haar zitten. 'Je moet het laten rusten. Je vader wilde het zo. Hij zou het zichzelf nooit hebben vergeven als jij of Harry gewond zou raken.' Zegt Ron. 'Hij offerde zich op, voor mij! Hij sprong voor me.' Snikt ze. 'Heb je er wel met iemand over gepraat?' Vraagt Ron. 'Amper.' Antwoord Hayley. 'Ook niet met Tonks? Nou ja, die ziet er niet al te best uit de laatste tijd.' Zegt Ron. Hayley kijkt hem verbaast aan. 'Wat?' 'Ze ziet er ongelukkig uit. Hermione merkte het op maar ze laat niets los.' Zegt Ron. 'Heb je haar geen één keer gezien deze vakantie?' Hayley schud haar hoofd. 'Ze had het vast druk ofzo.' Zegt ze. Tonks was als een zus voor haar. Hayley was een van de weinige waarbij ze het pikte als ze Nymphadora werd genoemd. 'Ze voelt zich schuldig over Sirius. Ma vroeg of ze bleef eten dit weekend maar ze was een beetje haastig.' 'Het is niet haar schuld maar de mijne.' Mompelt Hayley. 'Het is niemands schuld!' Zegt Ron. 'Maar Tonks is dus zo down dat haar Transformagie niet meer werkt.' Hayley kijkt hem verbaast aan. 'Het is allemaal mijn schuld. Ik moet haar spreken!' Roept ze uit. 'Nee niet doen Hayley. Hermione komt binnen. 'Je mag niet weg hier.' Zegt Hermione. Hayley kijkt bezorgd. 'Ik ben het zat dat iedereen van alles voor mij bepaald! Ik ben meerderjarig, ik heb geen ouders meer. Ik mag doen wat ik wil.' Zegt ze boos. 'Het is mijn achternicht, zowat de enige familie die ik nog heb die tenminste een beetje om me geeft.' 'Dat weten we Hayley, we begrijpen dat je je zorgen maakt maar Tonks komt er wel weer bovenop. Geloof me.' Hayley legt haar hoofd in haar handen. 'Hebben jullie de uitslag voor jullie SLIJMBALlen al?' Vraagt ze. 'Ja, alleen ik kan mijn toekomst als schouwer wel vergeten, ik had voor Potions een Boven Verwachting.' Zucht Harry. 'Het komt vast goed.' Zegt ze glimlachend. 'Ja jij hebt makkelijk praten, jij hebt voor Potions een Uitmuntend, en ook voor Defense Against the Dark Arts en Transfiguration.' 'Ja hoe zou dat nou komen?' Zegt Hayley lachend. Het is een tijd geleden dat ze heeft gelachen. 'Je haar kleurt weer.' Hermione glimlacht. 'Het kleurt alleen bij een sterke emotie. Als ik boos word verandert het blijkbaar ook. Verder niet.' 'Je bent toch niet ook depressief he?' Vraagt Hermione bezorgd. 'Hermione!' Sist Ron. 'Ja wat nou? Het is toch ook zo. Heb je Tonks niet gezien laatst?' 'Laten we het daar niet over hebben.' Zegt Harry. Maar Hayley ziet aan zijn gezicht dat hij ook heeft gemerkt dat er iets met Tonks is. 'Volgens mij moeten we zo eten.' Zegt Ron. We staan op en lopen naar beneden.

Tijdens het eten was er veel spanning en Hayley zweeg de hele tijd. Na het eten loopt Hayley samen met Harry naar buiten. Hayley ik wilde je dit nog geven. Voor je verjaardag bedoel ik. Sorry ik had geen tijd om het te versturen.' Zegt hij ongemakkelijk. Hayley glimlacht. 'Bedankt Harry.' Ze pakt het cadeautje aan, waardoor haar hand die van Harry even aanraakt. Hij lacht een beetje ongemakkelijk en Hayley opent het cadeautje. Er zit een ring in met haar intitialen erop. 'Harry hij is prachtig.' Ze omhelst hem. Maar als ze elkaar loslaten buigt Harry naar voren om zijn lippen op die van haar te drukken. 'Dat wilde ik al een tijdje doen.' Hij glimlacht. Hayley bloost. 'Jullie moeten naar binnen komen, jullie mochten überhaupt niet naar buiten.' Zegt Ginny. Ze lopen naar binnen en Hermione grijnst naar Hayley. 'Hebben jullie gezoend?!' Roept ze. Hayley word rood. 'Wat! Ik wist niet eens dat jullie elkaar leuk vonden!' Roept Ron uit. Harry lacht ongemakkelijk. 'Nou  ik ga maar eens naar bed. Het is al laat.' Zegt Hayley. 'Je hoofd is net zo rood als je haar.' Zegt Ginny lachend. 'Niet waar!' Roept Hayley. Ze lacht ongemakkelijk en loopt naar boven.

'Je moet niet boos op Lupin zijn.' Hayley kijkt op vanuit haar boek en Harry staat in de deuropening. 'Ik ben niet boos.' 'Ik zie het aan je. Hij wil je alleen maar helpen.' 'Dat weet ik. Maar het gaat prima.' 'Je moet ook niet teveel over Tonks nadenken. Misschien heeft ze gewoon een slechte vakantie.' Zegt Harry. 'Harry ze is mijn achternicht. Ik maak me zorgen.' 'Kom op, Ron beschreef het wel heel ernstig.' 'Ik heb nog nooit gehoord dat iemands Transformagie niet werkt.' 'Misschien is Tonks een ander geval. Wie zegt dat het niet werkt? Misschien wil ze haar haren niet meer roze hebben.' 'Daar geloof ik dus echt niks van.' Zegt Hayley eigenwijs. 'Het komt allemaal wel goed. Maar wees alsjeblieft niet boos op iedereen. Ze bedoelen het goed. Lupin al helemaal.' 'Ik weet het. Maar ik droom erover Harry. Die dag, alles komt terug wanneer ik slaap. Ik kan het niet meer.' Zucht ze. 'Probeer maar te slapen lieverd.' Molly is naast Harry verschenen in deuropening. Ze zet een kop thee naast haar neer. 'Bedankt Molly.' 'Wel opdrinken, je gaat er beter van slapen. Geloof me.' Ze glimlacht. 'Welterusten.' Zegt ze tegen mij en Harry. Harry glimlacht en ze loopt weer weg. 'Ik ga ook maar is.' Zegt hij. 'Bedankt Harry.' 'Waarvoor?' 'Dat je er voor me bent.' Hayley glimlacht. Harry beantwoord haar glimlach en loopt vervolgens de kamer uit. Hayley slaat een boek open en probeert een beetje te lezen. Maar hoe vaak ze de zinnen ook leest, ze komen niet binnen. Uiteindelijk besluit ze om te gaan slapen, maar ook dat gaat moeilijk.