Το Τέλος μου... Η Αρχή μας...

Κεφάλαιο 47

Κατερίνα

Μετά από 5 μήνες

"Δηλαδή μωρό μου σε λίγες μέρες θα έχουμε εδώ το παιδάκι μας??" αυτή πρέπει να είναι η όγδοη φορά που ο Μάνος μου κάνει αυτή την ερώτηση. Από τότε που μπήκα στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης μου, μου έχει σπάσει τα νεύρα.

Ειλικρινά δεν τον αντέχω άλλο. Ώρες ώρες νοσταλγω τις παλιές καλες μέρες που τσακωνομασταν σαν φυσιολογικοί άνθρωποι - λέμε τώρα. Που δεν τον ήθελα αλλά και που όλο την "λέγαμε" ο ενας στον άλλο.

Από την μέρα που έμαθε πως είμαι έγκυος έχει αλλάξει. Έχει πιο γλυκούλης, ευαίσθητος και πολύ μα πολύ προστατεύτικος. Δεν με πειράζει που άλλαξε αντίθετα τον προτιμώ έτσι αλλά ειλικρινά δε μπορώ να κάνω ούτε ένα βήμα μόνη μου.

Που να δείτε όταν με πιάνει κανένας πόνος μιας και από τοτε που μπήκα στον μήνα μου οι πόνοι έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. Μέχρι τώρα έχουμε πάει στο νοσοκομείο 3 φορές αφού εκείνος επέμενε χωρίς φυσικά να υπάρχει μεγάλη ανάγκη.

Εντάξει το ξέρω θα μπορούσε να είναι και χειρότερα..... Δεν παραπονιέμαι... Εντάξει μπορεί λίγο... Αλλά δεν φτάιω εγώ οι ορμόνες μου έχουν τα κέφια τους.

"Ναι Μάνο για χιλιοστή φορά ναι σε τρεις μέρες." είχε ακουμπήσει το κεφάλι του πάνω στο στήθος μου και με το χέρι μου χαϊδεύε την κοιλιά μου την οποία το μικρο είχε ταράξει στο κλωτσιδι.

Ήμασταν ξαπλωμένοι στο τεράστιο κρεβάτι μας - το οποίο ο αντρουλης μου είπε πως θα το μοιραζόμαστε με Τ άλλα πέντε παιδιά μας, που κατά δική του προτίμηση θα είναι αγόρια και κουκλιά όπως αυτός...... Hell no..... Αν θέλει να τα κάνει μόνος του

Εγώ αυτό το πράγμα δεν το ξαναπερναω. Ειλικρινά ευγνομωνω τον Θεό που έμεινα έγκυος τον χειμώνα και όχι μέσα στο κατακαλοκαιρο γιατί θα είχα πεθάνει από την ζέστη.

Ξέρετε Εεε αν εσείς ζεσταίνεστε μια φορά εγώ ζεσταίνομαι δέκα....!!!! Τι καλύτερο Εεε??

"Κυριε Μάνο?" η φωνή της Βερονικας ακούστηκε έξω από το δωμάτιο μετά από δύο χτύπους. Εκείνος στριφογυρισε τα μάτια του και ως απάντηση από εμένα πήρε μια απαλη σφαλιάρα στο θεσπέσιο κούτελο του!!!

"Να είσαι ευγενικός" απάντησα στο ερωτηματικο του ύφος. Σηκώθηκε με βαρια καρδια και πήγε να ανοίξει την πόρτα.

Όμως δεν πρόλαβε γιατί μέσα στο δωματιο μπουκάρε αλαφιασμενος ο Φίλιππος.

"Ρε μαλακά πας καλά??"