Το Τέλος μου... Η Αρχή μας...

Κεφάλαιο 30

Οι ακτίνες του ήλιου τρυπωναν στο δωμάτιο από το μισανοιχτο πατζουρι και με έκαναν να μορφασω ενώ ετριψα τα μάτια μου. Ανοιξα σιγά σιγά τα βλεφαρα μου και γυρισα πλευρο για να αποφύγω την απότομη εισβολή του ήλιου στο δωμάτιο και αρνηθηκα κατηγορηματικα να ανοιξω τα ματια μου τα οποια και ενιωθα βαρια.Ετσι αφου βολευτηκα αποφασισα να συνεχισω τον υπνο μου.Χαμογελασα ικανοποιημενη με την θεση που ειχα παρει ομως ενα ριγος διαπερασε το κορμι μου και με εκανε να ανατριχιασω .Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα το ταβανι ενω χτυπησα εκνευρισμενη τα σεντονια .Ηξερα πως με το ενα και με το αλλο ο υπνος δεν θα με ξαναπαιρνε και ετσι σηκωθηκα και αρπαξα το πουκαμισο που βρισκονταν στην ακρη του κρεβατιου.

Σηκωθηκα απο το κρεβατι και πηγα στο μπανιο να ριξω λιγο νερο στο προσωπο μου οταν αντικρισα το ειδωλο μου.Τα μαλλια μου ηταν μπλεγμενα σαν φωλια πουλιου ομως για καλη μου τυχη το μακιγιαζ μου βρισκονταν σε καλυτερη κατασταση .Βεβαια αν εξαιρεσουμε το γεγονος οτι το κραγιον που φορουσα ειχε απλωθει πλεον γυρω απο το στομα μου και η μασκαρα ειχε πλαισιωσει τα μαγουλα μου.Τα ματια μου πρησμενα απο την αυπνια ενω τα χειλη μου πρησμενα απο τα φιλια του. Επλυνα το προσωπο μου και αφου χτενισα- οσο μπορουσα δηλαδη- τα μαλλια μου τα επιασα μια ψηλη αλογοουρα .

Το βλεμμα μου επεσε στο σωμα μου και κυριως στο πουκαμισο που φορουσα.Σκηνες απο το χτεσινο βραδυ διαδεχονταν η μια την αλλη και εκαναν τα μαγουλα μου να κοκκινησουν.Το σωμα μου ανατριχιασε στην σκεψη των χειλιων του πανω μου και την αισθηση του αγγιγματος του. Η επιρροη που ειχε πανω μου ηταν πολυ μεγαλη και μου ηταν πολυ δυσκολο να του αντισταθω.Τον ηθελα πολυ και πλεον μπορουσα να το παραδεχτω .Τα λογια του πριν με παρει ο υπνος επαναλαμβανονταν στο μυαλο μου και εκαναν το στομαχι μου χιλιους κομπους.Επιασα το γιακα του πουκαμισου του και τον εφερα προς την μυτη μου μυριζοντας το μεθυστικο αρωμα του.Ενα χαμογελο χαρακτηκε στο προσωπο μου ,ενα πραγματικο χαμογελο.Ναι ειμαι ερωτευμενη μαζι του και εκεινος με εμενα,ψιθυρισα οταν το διαπιστωσα ομως το αδειο κρεβατι που βρισκονταν μπροστα μου διεγραψε το χαμογελο μου και μελαγχολια το αντικατεστησε.

Αφου ειναι ερωτευμενος μαζι σου γιατι δεν ειναι εδω διπλα σου?Γιατι δεν ξυπνησες στην αγκαλια του ?Να του πεις καλημερα και εκεινος σαν απαντηση να σε γεμισει με φιλια ? φωναξε το υποσυνειδητο μου . Γιατι ειναι ο Μανος.Ο αλαζονας και εγωιστης Μανος .Δεν μπορει καποιος να αλλαξει τοσο γρηγορα.Πρεπει να σε διαλυσει ,να σε κανει χιλια κομματια για να καταλαβεις πως οσα λεει δεν τα εννοει ?απαντησε μια αλλη φωνουλα ουρλιαζοντας .Τα ματια μου δακρυσαν ομως με νευρο τα σκουπισα .Πηγα κοντα στο παραθυρο και αφησα το βλεμμα μου να περιπλανηθει στην μαγευτικη θεα .Απο εδω μπορουσα να δω ολοκληρη την Ιεραπετρα .Αυτοκινητα πλημμυριζαν τους μεγαλους δρομους της ενω ο κοσμος περιφερονταν στα σοκακια ομως φαινονταν σαν μικρες κουκιδες μιας και βρισκονταν πιο ψηλα απο εκεινους και αρκετα μακρια απο το κεντρο. Στο βαθος της θαλασσας μικρες βαρκες βρισκονταν η μια λιγο πιο περα απο την αλλη ενω ενα μεγαλο πλοιο την διεσχιζε με προορισμο το λιμανη της Ιεραπετρας. Παρολα αυτα το μυαλο μου ξαναγυρισε σε εκεινον.