KOMŞU ÇOCUK

HABER

Kaan'la göz göze gelince kafama bir şey dank etti. Kaan ya beni sevmiyorsa, ya kendi kendime hayallere kapıldıysam.

Olayın etkisinden çıkınca elimde ki poşeti kenara koydum. 'Doğum günün kutlu olsun Kaan.' dedim ve arkama bakmadan odadan çıktım.

Eve girdiğimde evde kimsenin olmadığını anladım. Odama çıktım ve kendimi yatağa attım.

Ağlamak ve rahatlamak istiyordum ama tek bir damla göz yaşı bile akmıyordu. Onun yerine boğazımın tam ortasına bir yumru vardı. Ne kadar yutkunsam da geçmeyecek bir yumru....

Sanki bir boşluktaydım ve sadece savruluyordum. O an gözümün önüne geldikçe çıldıracak gibi oluyordum

Rahatlamak için banyo yapmaya karar verdim. Suyu olabildiğince sıcağa ayarladım ve altına girdim. Girmemle gözyaşlarım akmaya başladı.

Tenim sıcağa alışmaya başlayınca suyu en soğuğa ayarladım. soğuk su tenime değince biraz olsun kendime geldim.

Banyodan çıkınca kendimi yatağa attım yaklaşık 2 saattir banyodaydım ve durmaksızın ağlamıştım. Gözlerimi kapatır kapatmaz kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Mezarlıktaydım. Karşımda Kaan oturuyordu. Etrafa biraz daha dikkatli baktım. Burayı hatırlıyor gibiydim.

Kaan'a baktığımda elinde bir tabanca vardı. Tabancayı kafasına dayadı. 'Gerçek aşk sonsuzluğa açılan kapıdır.' dedi ve ardından silah sesi duyuldu.

Gözlerimi açtığımda Kaan'ın yaralanmamış olduğunu gördüm. Buna sevinsem mi üzülsem mi diye düşünürken arkadan o sarışın geldi.

'Aşkımıza engel olabilecek tüm pürüzleri temizledin mi aşkım?' dedi ağzını yayarak. O an karnıma bir ağrı saplandı. Ne olduğuna bakmak için eğildiğimde karnımdan kanların aktığını gördüm.

Kaan kendini vurmamıştı. Beni vurmuştu...

*****

Tam 4 ay.... Dört aydır ne Kaan'ı, ne o sarışını ne de siteden birini görmemiştim. Olayı unutmuş ya da hazmetmiştim. O gün o kadar çok ağlamıştım ki o günden sonra hiçbir şeye ağlamayacağıma yemin etmiştim.

Bu dört ay boyunca durmadan okula gittim. Arkadaşlarımla vakit geçirdim. Ve Adriano'nun bize gelmesine sebep olan Exchange programıyla İspanya'ya gittim.

Adriano ben gittikten yaklaşık 3 hafta sonra kendine bir sevgili bulmuş. Beni kızla tanıştırdı. Kız gerçekten çok şekerdi.

Adriano bana sevgilisi olduğunu söylediğinde önce çok şaşırdım. Sonuçta bir ay yas tutar gibi geliyordu. Ama öyle olmamıştı. O zaman bir şeyin farkına vardım erkekler kızlar gibi düşünmüyor. Biz olaya her ne kadar romantik baksak da erkekler biri gider biri gelir mantığındaymış. Ki bunu Adriano'da kabul etti.

Yaklaşık 2 hafta İspanya'da kaldıktan sonra Türkiye'ye döndüm. Kaan'ı görünce ne yapacağımı, ne diyeceğimi, ne diyeceğini hep düşündüm. Kafamda hep diyaloglar kurdum. Ama bu diyolagların hiçbiri gerçekleşmedi çünkü Kaan'ı tam 4 ay görmedim.

'Zaman her şeyin ilacıdır.' diyorlardı hep hiçbir zaman mantıklı gelmemişti. Ama insan yaşayınca anlıyormuş bazı şeyleri...

*****

'Hadi kızımm! Hazırlanamadın bir türlü doğum günü partisine geç kalan tek kız olucam' diye seslendim içerde giyinmekte olan Cemre'ye.

'Tamam yaa hazırım işte deyip.' odadan çıktı. Üzerinde güzel bir elbise vardı. Dizinin hemen üstünde bitiyordu. üzerinde küçük çiçek desenleri vardı.