28. Messed Up.

2K 24 4
                                    

*NINAY

 

“What’s the matter with you people?” sabi ko by breakfast Tuesday morning. “This is all getting ridiculous. Can’t you see na naiilang na si Ate Thea sa inyo sa kakatanong ninyo?”

Napatingin sa akin ang mga pinsan ko habang nakaupo sila ng breakfast table. It was a good thing na kami palang magpipinsan ang nandito, but it would’ve been better if the adults would be hearing this as well.

I got fed up with their talk about ‘extracting’ the truth kay Kuya Jake and Ate Thea, Well, mainly Kuya Kenneth and Kuya John but all the same. I couldn’t enjoy my breakfast without  them talking about that?

“Gusto lang naman naming malaman.” Sabi ni Ate She, sipping her orange juice.
I rolled my eyes. “No, you think you need to know.” Sabi ko. “Goodness, alam ninyo bang Ate Thea is considering finding a chemical composition para maging invisible sa inyo?”
Tinignan ako ni Kuya Kenneth. “She is?”
“Well, with you guys nagging her endlessly.” Sabi ko. “And that was just the whole Monday!” sabi ko.
“It’s just a yes or a no.” sabi ni Ate Katie. “Simpleng tanong. Simpleng sagot.”
“And you expect her to answer that with just being reunited so quickly with Kuya Jake?” I ask. 

Good thing na tulog pa rin si Ate Thea sa itaas. I don’t think she’d appreciate me fighting her battle, pero nakakairita na rin lang kasi sila.

“It’s just one month.” Sabi ni Ate Katie.
Biglang nagsalita si DJ. “Bakit nga po pala ninyo ngayong parang interesadong interesado kayo? E hindi ba dati you guys are the ones that were pushing them together?”

Napatingin lahat kay DJ, who shrunk down and said sorry for speaking out of his turn. Nagkatinginan din sila Kuya Kenneth at parang nagkaroon ako ng feeling na hindi may hindi sila sinasabi sa amin.

“What’s wrong?” tanong ko.
Napatingin silang lahat sa akin. “What?” natatawang sabi ni Kuya John. “Don’t be silly, Ninay. Nothing’s wrong.”
I narrowed my eyes. “I don’t buy it.”
“Think, Ninay. Ano naman ang magiging masama dito?” sabi ni Ate Katie, eyeing Kuya John seriously. “What Kuya John was trying to say is that lahat kami curious lang kaming lahat. If they’re together, then they are. If not… Well.” She shrugs.
“Right.”

And the conversation about that pretty much ended by that. Wala nang nag start pa ng kahit ano. I didn’t take my eyes off them though. They were so suspicious, and I suspect them hiding something from us. I wasn’t gonna push it though.

I didn’t want to in case may malaman akong hindi ko kailangang malaman muna.

----

“So that’s that and maipapasa na natin yun by Friday.”
Sabi ko sa mga kaklase ko na kagrupo ko sa isang science project.

Naglalakad kami sa may mga walkway papuntang canteen. Free period namin sa hapon. Nagpatawag ng emergency meeting ang teachers at siyempre, naiwan kaming mga students.

Nagkalat ang mga students ngayon. Mula dito sa nilalakaran namin, makikita mo yung mga iba na naglalaro ng basketballs sa outdoor court. Habang yung iba naman nag kalat lang, nagtatakbuhan yung mga elementary, at mga nagkukwentuhan.

“Hey guys, look.” Sabi ng kagrupo ko. “Si Kaps at si Madam o.”

Napataas ako ng tingin ko at nakita kong masayang nag uusap ang dalawang tao. Naglalakad sila the opposite direction of kung saan kami nanggagaling.

Back at Step One (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon