Uzun zamandır bölüm atmıyordum çünkü daha ilk haftadan bile okulum çok yoğun. Yazmaya hiç vaktim olmuyor. Bu yüzden kısaamayeterikadarfeelsiçerenbirbölümoldu. Yazarkenbirarabayılacağımsandım. Beğenmenizdileğiyle, iyiokumalar 💗
"Uykum var." diye mırıldandı Sherlock, salonun ortasında kocaman esnerken.
"Uyu o zaman." dedi John gülümseyerek.
"Sen ne yapıyorsun, blog mu yazıyorsun?" diye sordu Sherlock bilgisayarı ilgilenen John'a.
John yalnızca başını sallamakla yetindi. Sherlock'un canı sıkılmıştı ve John'un kendisi ile ilgilenmesini istiyordu. İki gün önce yağmurun altında ona yaptığı ilan-ı aşkı düşündükçe gülümsemeden edemiyordu. O günden beri hayatının en güzel anlarını yaşıyordu.
Sherlock ağır adımlarla gidip John'un yanına oturdu. Onun dikkatini çekmek için de konuşmaya başladı.
"Ben de bir an için Lestrade davayı çözdü diye sevinmiştim." dedi.
John Sherlock'un sözleri üzerine gülümsedi. "Belki de bir gün gerçekten çözer." diye yanıtladı.
Sherlock John'un gülümsemesini seviyordu. Gülümserken onu izlemeye de bayılıyordu. Hatta hayatının geri kalanı boyunca onu izleyebilirdi. Ama bu sözleri ve onu izlemesi John'un dikkatini çekmek için yeterli olmamıştı. Sherlock bilgisayar ekranın içine girerek John'un yazdıklarını okumaya başladı. Tabii ki asıl amacı dikkatini çekmekti.
"Hala daha bitirmedin mi?"
"Hayır." diye mırıldandı John.
"Başlığı ne yaptın?"
"Duvarların çığlığı."
Hayır, John hala bloğuyla ilgileniyordu ve Sherlock John'ın bloğunu kıskanmaya başlamıştı.
"Hayatım boyunca unutmayacağım." dedi John ve tekrar gülümsedi.
Gerçekten dün Mrs. Hudson John ve Sherlock'u el ele gördüğünde çığlıklar atmaya başlamış, ikisine de sıkıca sarılarak tebrik etmiş ve ardından da kutlama amacıyla onlara kek ve bol bol çay yapmıştı. Üstelik 'ben sizin ev sahibenizim, kahyanız değil' demeden yapmıştı bütün bunları.
Sherlock'un yaptıkları John'u sadece gülümsetiyordu. Hala daha istediği ilgiyi çekememişti.
Sherlock hızlıca John'un kucağındaki laptopu alarak ayağa kalktı ve ikiye katlayarak kapattı.
"Hey Sherlock, ne yaptığını sanıyorsun?" John sinirlenmişti.
"Bugünlük bu kadar yeter. Artık uyuma zamanı."
"İyi de benim bugün o yazıyı tamamlamam gerekiyordu."
Sherlock hiçbir şey demeden John ayağa kalkmadan hemen önce gidip onun kucağına yattı, uyumak için.
John Sherlock'un bu hareketinin üzerine bir şey demedi. Yatmasına izin vererek, koltukta geriye yaslandı. Sherlock'tan yayılan erkeksi ama yumuşak koku, onu etkisi altına almıştı. Eli bir süre havada asılı kalmıştı. Sherlock'un saçlarını okşayıp okşamama konusunda kararsızdı. Sonunda elini saçlarına attığında, buklelerin yumuşaklığında kaybolarak usulca gözlerini yumdu. Sherlock okşanan başından gayet memnundu. John'un yalnızca dokunuşları bile onu delirtmeye yetiyordu.
Ardından kafasında hissettiği sıcaklıkla şaşırdı. John Sherlock'un saçlarının arasından öperek fısıldadı.
"İyi geceler Sherlock."
Bu uyku, ikisi için de hayatlarının en huzurlu uykusuydu.
Sonolarakilhamaldığımbirkaçfanart 😏 Özelliklesonuncusunabayılıyorum 😻 Hernekadarilhamalıyorumdesemdesizbanabakmayın. Fanartların birkaçı hariç çoğunu bölümü yazartıktan sonra buluyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
