Adopted?

10

De volgende dag word ik al weer vroeg wakker gemaakt door een Harry die in mijn wang aan het porren is. Ik open mijn ogen en kijk hem slaperig aan. "Wat doe je?" vraag ik met mijn ochtendstem. Hij lacht. "Je moet eruit! We gaan ontbijten," zegt hij. Hij is al helemaal gedoucht en omgekleed. Ik zucht en wrijf in mijn ogen. Er word op de deur geklopt en een seconde later komt er een blije Liam binnen. "Goodmorning!" roept hij. Geïrriteerd kijk ik hem aan. Hij lacht. Ik sta op van het bed met deken en al en strompel naar de badkamer. Ik kijk in de spiegel en kreun als ik het vogelnest op mijn hoofd zie.

Een uur later zit ik met een zwaar ochtendhumeur aan de ontbijttafel met Niall, Louis en Zayn. Vol verbazing kijk ik toe hoe Niall en Louis zich volproppen met van alles en kijk naar het lege bord voor me. Zayn kauwt langzaam op zijn broodje. "Moet jij niet wat eten? Je ziet een beetje bleek," zegt Louis. Ik schud mijn hoofd. "Nee, ben een beetje misselijk," antwoord ik. Bezorgd kijkt Zayn me aan. "Ga je wel mee naar de soundcheck dan? Ik bedoel, als je je niet lekker voelt kun je ook hier blijven," zegt Niall. Ik schud mijn hoofd. "Nee joh, ik ga gewoon mee. Ik ben niet heilig," glimlach ik. Zayn blijft me aankijken. Ik kijk hem kort aan en staar dan wat naar mijn bord.

Na het eten stappen we weer in hetzelfde busje als gisteren en rijden we naar het concertgebouw.

Ik stap met een nog misselijker gevoel uit het busje. Natuurlijk staat er weer paparazzi en ook een paar groepjes fans. De jongens lopen dit keer rechtstreeks het gebouw in, maar zwaaien wel naar de meisjes, die meteen beginnen te gillen. Ik glimlach een beetje ongemakkelijk naar iedereen en vlucht dan snel het gebouw in.

Terwijl de jongens druk aan het repeteren zijn en de soundcheck doen lig ik in de kleedkamer op de bank. Ik pak mijn telefoon en ga op Twitter na een lange tijd. Ik heb veel meldingen, heel veel. Zo te zien zijn de fans erachter gekomen wie ik ben.

Een tijdje later komen de jongens de kleedkamer weer in. Louis ploft neer op mijn benen. "Auw! Louis!" roep ik lachend. Hij grijnst eng naar me en snel trek ik mijn benen in. "Pedo," mompel ik. Niall schiet in de lach.

Die avond zijn we pas laat in de nacht weer in het hotel. Ik lig in bed en hoor Harry zachtjes snurken achter me, maar zelf kom ik niet in slaap. Ik zucht en draai me voor de zoveelste keer om.
Als ik na een uur nog niet slaap stap ik uit bed, trek ik een joggingbroek aan en loop ik de kamer uit. Ik loop naar de nooduitgang aan het einde van de gang en loop via de trap naar beneden. "Je gaat niet weglopen toch?" hoor ik ineens achter me. Ik spring in de lucht van schrik en kijk Zayn aan met grote ogen. "Jezus Zayn." Ik leg mijn hand op mijn bonsende hart. Hij grijnst. "Sorry." Ik loop verder de trap af met Zayn op m'n hielen. "Wat ga je doen?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op en loop het terein van het hotel af. "Gewoon een stukje lopen of zo, ik kan niet slapen," zeg ik. Hij knikt. "Ik loop wel mee," zegt hij.

Zonder nog een woord gedeeld te hebben komen we bij een park aan. Ik ga op het vochtige gras liggen en kijk naar de sterren. Ik hoor Zayn naast me, en nonchalant pak ik zijn hand vast. Ik voel hem naar me kijken en met een glimlach staar ik naar boven. "Cady?" hoor ik Zayn na een tijdje vragen. "Hm?" Het is weer even stil. "Ik ben verliefd op je," fluistert hij. Een glimlach kruipt op mijn gezicht. "Echt?"
"Echt." Ik bloos en ga rechtop zitten. Ik kijk naar onze verstrengelde handen. "Ik denk dat ik ook verliefd op jou ben," zeg ik zacht. Ik kijk langzaam in zijn ogen. Ze twinkelen. Langzaam komt hij dichterbij. Teder drukt hij zijn lippen op de mijne. Tijdens de kus glimlach ik en vliegen de vlinders in het rond door mijn hele lichaam.

De hele nacht heb ik met een glimlach in bed gelegen. Ik heb geen oog dicht gedaan, maar ik voel me wakkerder dan ooit. Harry word langzaam wakker en kijkt me aan. Hij fronst slaperig. "Waarom ben je al wakker?" vraagt hij langzaam met zijn ochtendstem. "Ik heb niet geslapen vannacht," zeg ik. "Je straalt helemaal. wat heb je vannacht allemaal gedaan?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Niks bijzonders." Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes, maar knikt uiteindelijk. "Wat er ook gebeurd is, het moet vaker gebeuren," zegt hij. Ik glimlach en druk een kus op zijn wang.