3

170 1 0
                                    

P.O.V Harry

"Hallo?" Geen antwoord. Ik hoor een harde bonk. "Cady? Cady ben je daar?" vraag ik bezorgd. Ik hang op en ren naar de rest toe. "Ik moet nu naar huis!" roep ik in paniek. "Wow rustig Harry," zegt Liam. "Nee! Niet rustig! Er is iets aan de hand met Cady!" roep ik. "Kom op, ik ga met je mee," zegt Zayn en met z'n tweeën rennen we het gebouw uit. De zon schijnt fel, maar tussen de gebouwen door zie ik de donkere wolken. Ik spring in mijn auto met Zayn en scheur weg.

Als we thuis aankomen rennen we meteen naar binnen. "Cady?!" roep ik. Ik ren naar de keuken, waar ze op de grond ligt. "Cade!" Ik til haar op en loop naar de woonkamer. Ik leg haar voorzichtig neer op de bank en kijk Zayn aan. "Wil jij even snel wat water en eten halen?" vraag ik. Hij knikt en loopt naar de keuken.

Een tijdje later word Cady wakker. "Ohmygod Cady," fluister ik en ik trek haar in een knuffel. Ze slaat haar armen lichtjes om me heen en wrijft over mijn rug. "Ik was zo bezorgd," zeg ik zacht. We laten elkaar weer los en ze glimlacht zwak. "I'm okay now," fluistert ze. Ik knik en geef haar het glas water aan. Gulzig drinkt ze het op, en ik geef haar ook een bord met eten. Ik ga op de andere bank zitten en Zayn komt de kamer in. "Hey, je bent wakker," zegt hij verrast. "Nee ik slaap nog," zegt Cady sarcastisch. Ik grinnik en kijk naar Zayn die naar Cady toeloopt. Hij fluistert wat in haar oor en trekt haar ook in een knuffel. Ik frons, maar wuif het weg.

"We moeten weer terug," zeg ik na een tijdje. Zayn knikt en we kijken Cady aan. "Wil je mee, of blijf je hier?" vraag ik. Ze denkt na. "Ik ga wel mee," zegt ze na een paar seconden. Ze staat op en rent snel naar boven. Ze komt terug in een set oude kleding en ik bekijk haar van top tot teen. "We gaan shoppen morgen," zeg ik. Ze knikt en met z'n drieën lopen we naar de auto.

In het concertgebouw gaan Zayn en ik snel verder met de soundcheck, terwijl Cady Lou gaat zoeken.

P.O.V Cady

Ik loop door een lange gang, op zoek naar Lou. Ik neurie zachtjes het liedje Let it go van James Bay, terwijl ik deur na deur open maak. Opeens komt er een bewaker de hoek om en ik begroet hem. Ik wil doorlopen, maar hij pakt mijn arm hard vast. "Au joh!" roep ik verschrikt. De man kijkt me boos aan. "Jij hoort hier niet binnen," zegt hij. Mijn ogen worden groot. "Jawel! Ik ben geadopteerd door Harry! Harry uit die boyband!" roep ik. Hij grijnst. "Dat heb ik vaker gehoord." Ik word meegesleurd door de gangen naar buiten, waar ik hard op de grond gegooid word. Ik kijk de man kwaad aan, terwijl hij weer naar binnen loopt. Ik sta op en wacht een paar minuten. Dan loop ik weer naar binnen en wil ik weer de goeie gang in lopen, maar iemand anders houd me weer tegen. Dus daar zit ik weer. Op de harde stenen, hier buiten. 

Na nog een aantal keer proberen binnen te komen geef ik het op. Er staan al veel meisjes te wachten buiten. Ik zucht en kijk nors voor me uit. Mijn buik knort en mijn keel is droog. Dit word nog een lange avond...

Alle meisjes - en jongens - zijn binnen. Het plein is uitgestorven, en ik weet de weg naar huis niet. Mijn telefoon ligt binnen, dus ik kan niemand bellen, en het is pretty cold outside. Ik zucht en wacht op het moment dat er opeens iemand die ik ken naar buiten komt om me op te halen.

Maar diegene komt niet. 

Ik wacht, en ik wacht, en ik wacht. Mijn spieren zijn helemaal stijf, en ik ril van de kou. Uiteindelijk komt iedereen weer naar buiten. Dit is mijn kans. Ik ren tegen de richting in, en godzijdank staat er een andere bewaker. "Ik ben mijn tas vergeten, mag ik hem snel ophalen?" vraag ik. Hij knikt, en snel glip ik de zaal in. Het is warm, lekker warm. Ik ren naar voren en spring met veel moeite over de stoeltjes. Ik klim het podium op, en ren naar de deur naar backstage. Ik open hem en ren naar binnen. En daar staat natuurlijk weer een bewaker. Hij pakt me vast en trekt me richting de uitgang. "Pap!" gil ik. "Zayn! Louis! Niall! Liam! Lou! Iemand?!" schreeuw ik. Er gaat een deur open en Harry komt eruit. Met grote ogen kijk ik hem aan. Hij rent naar ons toe en trekt de bewaker van me af. "Ze is mijn dochter," snauwt hij. De man laat me los en ik laat me in Harry's armen vallen. "Je bent zo koud, waar was je?" vraagt hij bezorgd, terwijl we de kamer waar hij weg kwam inlopen. "Buiten. Ik werd buiten gezet door een bewaker, hij geloofde niet dat ik je dochter was," leg ik snel uit. Ik ga op de zachte bank zitten naast Zayn. "Ik ga douchen, be right back," zegt Harry. Hij staat op en loopt de kamer uit. Ik plaats mijn handen tegen elkaar aan en blaas erin, in hoop dat mijn koude handen wat warmer worden. Zayn pakt ze met zijn warme handen en wrijft er liefkozend overheen. Ik bloos en glimlach. "You're freezing," zegt hij. Ik knik, en ongegeneerd trekt hij me tegen zijn warme lichaam. Ik glimlach en nestel me tegen zijn borst. Liam komt de kamer in en ploft op de andere bank neer. "We moeten nog wat langer wachten, er staan nog teveel fans buiten. We knikken. Niall komt ook binnen en de drie jongens raken wat aan de praat. Ik ontspan van hun stemmen en langzaam zakken mijn ogen dicht. 

"Cady wake up," fluistert iemand in mijn oor. Ik grom. "Kom op, je moet naar huis." Ik herken Zayn's stem. Ik open mijn blauwe ogen en kijk in zijn melkchocoladebruine ogen. Ik ga rechtop zitten en voel dat ik aangestaard word. Ik kijk de vier andere jongens aan en trek een wenkbrauw op. "Wat?" vraag ik verbaasd. Ze grijnzen en Niall staat op. "Kom op, we gaan naar huis," zegt hij. Iedereen volgt zijn voorbeeld en langzaam kom ik omhoog. Ik ga naast Harry lopen terwijl we naar zijn auto gaan. "Waarom keek iedereen me zo eng aan?" vraag ik. Hij grinnikt en slaat zijn arm om me heen. "Geen flauw idee," zegt hij zo onschuldig mogelijk. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes, wetend dat hij liegt, maar ik laat het er bij. Op naar huis om te slapen. 

Adopted?Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang