Başına Bela Olurum #Wattys2022

12.

GENCER KARAN;

Bu kahrolası günde kaç kere öfke nöbeti geçirmiştim sayısını unutmuştum artık.
Unutmadığım tek şey ise hepsinin tek bir kişiden kaynaklanmasıydı. Afitap..

Bu kız bedenimin, zihnimin , benliğimin zehiriydi son zamanlarda. Kaos yaratıyordu sürekli.. Tam hakimiyetimi kurdum sandığım an mantığım onun ağzından çıkan tek bir sözle yerle bir oluyordu.

Benden nefret ediyordu. Etmesini istemedikçe neden bilmem ona daha kötü davranıyordum.

Geceleri onu izlemekten kendimi alamayınca son çare olarak kendimi içkiye vurmuştum.

Olga'yla beni yakaladığı gecede epey içmiştim.Sarhoş değildim ama zihnim firardaydı. Olga'yı Afitap' ı hayal ederek öpüyordum. İğrençti bu hareketim evet kabul ama Afitap' tan başka türlü uzak tutamazdım kendimi.

O gece işler tersine dönmemiş miydi zaten!?..Bedenimin altında hayalini kurduğum kız varken irademin son kırıntılarını kullandığımı, tek bir işaretinde de kendimi kaybedeceğimi o anı yeniden yaşıyormuş gibi her bir zerresine kadar hatırlıyordum.
Beni ne ara bu hale getirmişti tarla faresi, inanın hiçbir fikrim yoktu..

Onun nefesi..Kokusu..Heyecanla göğsüme vuran kalbi.. İçimdeki yaratık ona oracıkta sahip olmaya zorlarken masumluğu beni durduran tek nedendi.

Şeytan tüyü vardı onda..
Ve biliyordum ki bir şekilde Gencay'ı da etkisine alacaktı.
İddiaya girmemin sebebi kazanmak değil ona doğrudan kardeşini görmesine bir türlü izin veremeyişimdi.
İzin verirsem ondaki Gencer nefretini biraz olsun silebilirdim aslında ama yapamıyordum bir türlü. Beni bu hale getirmesine sinirlenip daha çok canını acıtıyordum.

Ne yaptığımı bir bilsem!?..

Kardeşini ortaya koymamın ardından küçük vücuduna sığmayan kararlılığıyla bana kafa tutuşu beni benden almıştı .Bir kez daha hayran kalmıştım ona..

Geri zekalı Yiğit ,plan diye ortaya bunu attığında onun planı kabul edişiyle kudurmuştum. Evden çıkınca ilk işim, emrimle ardiye depolarına götürülmüş, işimize çomak sokan selim adisini vurmak olmuştu. Yiğit kardeşim gibiydi ,onu öldürmek yerine Selim'i heba etmek bence çok mantıklıydı o an.

Ne diye bu saçmalığa itiraz etmemiştim ki sanki?

Aslında nedeni bal gibi ortadaydı.
Hayır diyemiyordum.
Evet de diyemiyordum Afitap' a..
Ne boktan bir duruma gelmiştim ben böyle?
Belgeler diye yola çıkmış, yolumu yitirmiştim. Hala o belgeleri istiyordum ama Afitap' ın bu işi yapmasını, hele ki Gencay'ı ayartarak yapmasını mı?.. İşte o kadar da emin değildim artık.

Ve bugün..
Giydiği kıyafetle merdivenleri inerken ki hali gözümün önündeydi yine.. Meteor gibi çarpmıştı .Zehir gibi damarlarıma yayılırken, kasıklarımdaki sızlamayı şuan bile aklıma kazınan görüntüsüyle hala hissedebiliyorum. Çok seksi.. Çok güzel.. Çok çok çok farklıydı işte..

Onun o halde buraya gelmesi benim katliam yapmam demekti. Cesurca lafları beni çileden çıkarmış yumruğu duvara geçirdiğimde saniyelik bir bakışla o güzel hareli gözlerinin dolduğunu görmüştüm. Kendimi yanlış bir şey yapmamak için dışarı atmıştım hızla.Daha yapmadığım ne kadar yanlış kalmışsa artık, o kısım şaibeli.