Faith | ✔

chapter 10

pov. Eaden 

ik was omringd door een groep van packdokters Liana en Anthony konnen alleen maar toekijken naar het tafereel dat net gebeurde.

ik begrijp er niets van, net als mijn wolf.

WAAROM VERLOOR ZE HET BEWUSTZIJN?! vroeg Skylar schreeuwend

'weet ik veel..maar ik ben echt in de war'

verder luisterde ik niet meer naar mijn wolf want ik gaf aan de packdokters allerlei instructies.

"zorg dat je niet faalt!" dreigde ik. MIJN mate mag NIETS overkomen, echt NIETS

in de ogen van de packdokters zag ik angst maar toch volgde ze mijn bevelen op en gingen weg met mijn mate op weg naar het packziekenhuis. ik liep de hele tijd met hun mee.

ik kon haar niet alleen laten. hoe lang ken ik haar al? ze heeft mij nu gewoon al ingenomen, ik kan niet meer zonder haar.. deed best wel pijn om te weten dat zij wist welke invloed ik had op de andere pack's buiten die van mij en Anthony.

maar de overhoring van daarnet wekte vele vragen bij mij op.. maar vooral was ik ongerust. mijn mate ligt in het packziekenhuis, bewegingsloos. dit is al de tweede keer dat ik haar zo zie en ik hoop dat er niet meer momenten gaan zijn dat dit gebeurd. 

wat mij ook dwars zit is het feit dat de aantal rogue's vermindert zijn in mijn pack. ik heb er als laatst met mijn gamma Tyler het erover gehad en in de tijd dat ik hier al zit zijn er nog maar twee nieuwe rogue's gevangen genomen. heeft dat te maken met wat Faith ons vertelde? het kan logisch zijn?

~

hier zit ik dan weer, in een stoel naast mijn mate haar bed. ik zit hier waarschijnlijk al weer meer dan 2uur, aan het wachten tot wanneer mijn mooie mate haar ogen opent.

ik heb uitleg gekregen van de packdokters over deze situatie. waarschijnlijk is ze het bewustzijn verloren doordat een andere geest haar bereikte en haar overnam. wie dat is? dat weet niemand buiten Faith..

in de tijd dat ik hier al zit heeft iedereen mij met rust gelaten. ik wou alleen zijn.. met haar, mijn mate. het voelt zo goed om te kunnen zeggen dat ze de luna is van mijn pack. ik bedoel, ze heeft betabloed en is de mate van een alpha! dat zie je niet iedere dag. bij al die gedachten kon ik alleen maar glimlachen.

pov. Lucas

Brandon krijgt teveel flashback's, ik moet nu een einde maken aan zijn weerwolvenbestaan voordat het te laat is! vampieren kunnen gedachte lezen dus kan ik zien welke herinneringen hij terug krijgt en we zijn nu al te dicht bij de dood van zijn mate dus ik moet nu een einde eraan maken!

"ahh ik zie dat je je herinneringen eindelijk terug krijgt, maar dat geeft niet mijn plan zal nu nog steeds lukken.. sluit je bij mij aan en ik laat je leven, je brengt Faith naar mij en laat haar mijn koningin worden. je kent de gevolgen! ik weet nog wel wat te vinden om jou te laten lijden.. je weet dat er een kans is om je mate te redden uit het dodenrijk.."

bij mijn woorden keek hij mij gevoelloos aan maar onderbrak mij niet, dus ging ik verder

"en dat kan alleen gebeuren als jij Brandon-, je aansluit bij de vampieren en mijn bevelen gaat opvolgen"

natuurlijk heb ik ook een gave.. ik kan andere hun lichaam overnemen, maar ik kan er niet veel mee doen.. dat is spijtig want anders had ik Faith nu al bij mij. maar dus door mijn gave zorgde ik ervoor dat Brandon automatisch knikte.

"dan hoor jij nu bij de vampieren.. LAAT HEM LOS EN BRENG HEM NAAR DE VERANDERKAMER!"

ik kon een grijns niet verbergen. eindelijk kom ik dichter bij mijn doel. als Brandon een vampier is kan ik hem overmeesteren zodat hij onze soort niets aan doet.

na mijn zin kwamen er bewakers in de kamer en bevrijde hem uit zijn zilveren kettingen. ze namen hem vast om hem daarna uit de kamer mee te sleuren. ik zag dat Brandon zich probeerde te verzetten maar mijn gave was te sterk om die te kunnen negeren.

ik hoorde al zijn gedachtes en wist dat hij op het moment dat hij naar de veranderkamer werd gesleurd een flashback kreeg.

DJU! NEE NIET DIE FLASHBACK! NIET OP DIT MOMENT!! de flashback dat hij nu krijgt kwam veel te vroeg dus kon geen moment meer wachten anders kan hij uit woede zich verzetten en dan mislukt mijn plan!

Brandon's ogen hadden een groene glans. daardoor kon je zien dat hij een flashback had. ik verplichte mijn bewakers om sneller -op vampierensnelheid- naar de veranderkamer te gaan. anders was ik verloren.

mijn bewakers maakte hem vast aan een stenen tafel met zijn zilveren kettingen. maar vanaf dat de kettingen zijn huid raakte verzette hij zich

"NEE!!!"

maar toch was hij te laat want ik kon zien dat een dokter een spuit in zijn arm spoot. in die spuit zit een beetje vampieren bloed. als je dat in het lichaam verwerkt van een weerwolf bestaat de kans dat de genen zich gaan aanpassen en het vampierenbloed laten overheersen. wat hier gelukkig het geval was want Brandon kermde van de pijn.

hij keek mij aan terwijl ik een grote grijns op mijn gezicht had. hij wist dat ik de flashback gezien heb. maar dan viel hij uiteindelijk bewusteloos. 

"breng hem naar één van de cellen totdat hij wakker wordt. als hij wakker is laat je mij iets weten want ik heb een goed woordje met hem te bespreken"

iedereen gehoorzaamde mij en liepen samen met een bewusteloze Brandon naar de cellen.

eindelijk..
eindelijk kan ik mijn plan voortzetten! ik zal deze wereld heersen. samen met Faith.. ze moet MIJN koningin worden! die rot mate van haar kan de pot op, ik kan haar veel beter behandelen.

ik heb via gedachten gehoord dat ze voor de tweede keer in het packziekenhuis ligt.. och mijn meisje toch..

ik kom je nog wel halen en verzorg je dan duizend keer beter dan dat die snotapen dat doen!

bij die gedachte kwam er automatisch een glimlach op mijn gezicht terecht en kreeg ik een warm gevoel vanbinnen. 

~~~~~~~~~

hoiiii,
vragen voor de Q&A zijn nog altijd welkom!
je kan vragen stellen aan elke personage van dit boek + moi 
blijf stemmen en reageren
dankjewel 💓

-Zoë