Kalp Alışır acı çekmelere...

Biz neydik ??

+ Kolumu bırakır mısın?
Dedim. Sesim yüksek bir şekilde. Yavaşça kolumu bıraktı. Gözlerimin içine uzun uzun baktıktan sonra;
- Neyin var bugün ? Neden böylesin.
+ Hiç bir şeyim yok. Gayet iyiyim. Sen nasılsın ?
Dedim. Gülümseyerek. Bana sert bir şekilde baktı.
- Dalga geçmeyi kes. Ne oldu sana diyorum.
+ Bugün seni Duygu ile konusurken gördüm hatta duydum mu demeliyim.
Dedim kaşlarımı çatarak. Suskun bir şekilde yüzüme bakıyordu. Suskunluğunu bozarak;
- Sen buna mı alındın. Ne dememi isterdin acaba ? Bana beni sevdiğini söyledi. Sarıldık falan mı dememi beklersin.
Dedi. İyice sinir olmuştum. Bu çocuk salak mı hani ina da biraz alınmış olabilirim ama alındığım şey herkese teklif ediyor kimse kabul etmiyor nasıl olsa elif kabul eder gibi bana gelmesi. Elif kendin ile konuşmayı kes. Melih e dön.
+ Benim böyle davranmamın sebebi senin herkesi davet edip en son olarak beni davet etmen. Nasıl olsa elif kabul eder demi. Elif nasıl olsa beni seviyor. Kesin bunu da hissettin. Dedin şu salağı davet edeyim dedin. Sonra beni aradın.
Derken. Gülerek beni izlediğini fark ettim. Bey efendiye bak sırıtarak bana bakıyor bi de.
+ Niye böyle bakıyorsun ?
- Çok tatlısın su an.
Dedi. Beni kalp yeter elif yeter ne bu heyecan diyordu. Ayaklarım yerden kesilmiş elim titriyor. Elif aaa kendine gel bir tatlısın diyor her yerin tutuşuyor. Kendime gelerek. Gülerek;
+ Bak seenn. Böyle kendini af ettirmeye çalışıyor.
- Aaa çok ayıp. Böyle tatlı bayana bu yapılır mı haşa.
Dedi. İkimizde gülmeye başladık. Kızamıyordum. Af etmek istiyordum. Onun yanında ben değildim sanki yerine farklı bir elif geliyormuş gibiydi. Biz şimdi neydik ? Sevgili mi ? Arkadaş mı ?
En güzeli neydi biliyor musunuz ? Arkadaşlıkla sevgililik arasında özel bağ. Arkadaşlıktan 1 adım önde sevgilikten 1 adım geride olan garip bir şey. Ama bana huzur veriyordu. Bu an hiç bozulmasın derken. Duygunun sesi ile gülüşmemiz kesildi. Iyy uyuz yine geldi. Allah bilir ne deyip moralimizin içine edicek..