Görevimiz: Evlilik

7. bölüm

Sabah annemin alarmı benide uyandırmıştı. Saçma salak saçlarımla lavaboya gittim. Isimi halledip mutfaktan gelen sesleri takip ettim. Annem masayı hazırlıyordu. Babam belliki işe gitmişti. E malum bende okula gitmiyordum.

"He kızım kalktıysan gel bana yardım et." Diyen annem beni düsüncelerimden ayırmıstı. Başımı sallayıp masayı hazırlamada anneme yardim ettim. Masa hazır olunca yemeye başladık.

"Kızım çabucak yiyelimde daha alısverişe gidecegiz. Elbise ayakkabı kuaför ohoo daha çok işimiz var kızım hadi." Diyen annemin sözleri gözlerimin açılmasına sebep oldu. Haklıydı.  Bugün çoğu ögrenci istenme yapacaktı. Bazıları yani. Ve en güzel elbiseler tükenebilirdi. Annemin sözleri bittiğinde başımı sallayıp yeme hızımı ışık hızına çıkardım. Neredeyse boğuluyordum.

Yemek biter bitmez bulasiklari halledip odama girdim. Dizlerinde yırtıklar olan aiyah kotumu üzerinede üzerinde "çok da şaapma bence" yazan t-shirtümü giydim. Saçlarımı tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptım. Odadan çıkarken siyah sırt cantamın icine telefonumu da attım.

⏱⏱⏱⏱⏱⏱⏱⏱⏱

AVM ye girince anneme döndüm. Neyi nerden alacağımızı birtek o biliyordu. Bu konuda pek iyi olduğum söylenilemezdi. Annem eliyle yukarıyı gosterince başımı salladım. Yürüyen merdivenlerden yukarı çıkıp annemin peşine düştüm.

Vitrininde bir süru abiye elbise vardı. Çoğu baya abartılıydı. Acaba başıma neler gelicekti. Annem heralde pertimi çıkaracaktı. Allahım yardım et.

🕰🕰🕰🕰🕰🕰🕰

Giydiğim onca elbiseden sonra pertim tam anlamıyla çıkmıştı. Annemin elinde getirdiği 1 düzine kıyafete baktım. Ve işte orda. Allahım beğendim.

"Anneeggg!!" Diye anırdığımda annem korksada belli etmedi.

"En üstekini denemek istiyoruuggggm. Begendiigggm!" Annem sözlerimi bitirdiğimde elindekilere baktı. Arka tarafında tam belinde kocaman soft pembe bir kurdale vardı. Krem ve soft pembe tülden oluşan elbiseye aşık olmuştum.   Çoksellll.

Dakikalar içinde elbiseyi denedim vee  allahım çok güzeldi cidden. Tam bedenime uymuştu. Kabinden çıkıp anneme döndüm. Saclarımı tutan toka kabinde istifa edince saçlarım belime dökülmüstü. Saclarımı ellerimle sacımda daginik topuz yaptim. Ev topuzu misali.

Annem üzerime bakarken hemde elbisenin kumaşina ve oturup oturmadıgına bakiyordu. O beğenmezse alamazdım. Ağzını araladıgında ona daha dikkatli baktım.

"Mükemmel."

🕜🕜🕜🕑🕛🕑🕛🕑🕛🕑🕛🕑🕛

"Bunlar  tam oldu tatlım. Bunları alalım biz."diyen anneme baktım. Adam az önce denediğim krem platform topuk ayakkabılarımi alıp kasaya ilerledi.

"Anne. Boşuna tüm bunlar aslında. Beni sevmeyen bir adamla evleniyorum. Neden bu kadar ugraşıyoruz ki?" Annem dediklerime sinirlenmiş gibi kaşlarıni çattı.

"Mek. Kendine gel. Evet belki suanlik seni sevmiyor ya da sen onu sevmiyorsun. Çünkü daha yeni tanıştınız. Bunlar normal. Ama tatlım. Bir kere evleniyorsun. Tabi ilerde ikinci olur mu bilemem. Ama ilk her zaman en güzelidir. Her zaman en heyecanlısıdır. Bu özel olmalı. Sevmesende sevmeye çalış. Eğlenmesende eglenmek için çabala bebegim. Biliyorsun biz babanla görücü usulü evlendik. Ama birbirimize zamanla aşık olduk. Sevdik. Sende, sizde ayni olursunuz insallah. Bende agladım cok ama suan dünyanın en mutlu insanıyım. Yapabilirsin. " annemin lafı bittiginde satici adam ayakkabi posetini bize verdi. Anneme başımı sallayıp oturduğum puftan kalktım. Ve birlikte   takı ve çanta aldık.