"Which do you prefer the green apple or the red apple?" Tanong ko sakanya.
"Red." Sagot nya naman.
Okay. Gotta get 3 of them.
And then I also got other fresh fruits.
After paying bumalik na kami sa flower shop ni Ate Marj.
"Tamang-tama ang dating nyo eto na." Sabi nya at inabot na samin ang nagawa nya.
"Ang ganda ate Marj, thank you." Sabi ko.
"Haha well, charge to sayo Erik." Sabi naman ni Ate.
Natawa naman ako sa asal nya.
Ano bang kinaiinis nya kay Erik. Haha.
"Bring it on Marjorie." Sabi naman ni Erik sabay abot ng credit card nya kay Ate Marj.
"Tsk." Sagot ni Ate Marj at pinandilatan si Erik and she took the card.
Then afterwards we headed to the hospital.
Habang nasa daan hindi ko maiwasang matawa sa kanilang dalawa ni Ate Marj.
"Anong tinatawatawa mo diyan?" Tanong nya without taking his eyes off the road.
"W-ala naman. Yung kanina lang. Haha."
And I saw him leak a smile.
Geez.
"Ganon talaga yon si Marj. Mainit ang dugo non sakin dahil ayoko siyang tinatawag na ate, dahil ang liit nya."
"What? Haha grabe ka naman, I find ate Marj cute! Her height suits her. " sobra to kaya naman pala ganon nalang si Ate Marjorie sayo.
At ngumisi naman si Erik.
"Well I don't. Isa pa ang tapang kaya ng babaeng yon. Tapos ang liit naman."
"Ang tapang ni Ate Marj sayo kasi bad ka sakanya duh."
"I don't mind. Nasanay nako sakanya, iniiwasan ko lang na pumunta sa shop nya ng mag-isa." Sabi nya.
"Bakit?"
At mukhang ayaw nya na sanang sabihin pa sakin sandali pero tinuloy nya na rin.
"There was a time na inutusan ako ni kuya Zach para kunin ang pinagawa nyang bulaklak at dahil Marjorie lang talaga ang tawag ko sakanya, –" he stopped for a moment.
"Then?"
"It was terrible." He said.
"Ano nga?" Huwag mo kong bitinin ano ba.
"Okay. Pinaghahampas nya ko ng bulaklak." He flatly said.
Huh? Bulaklak?
"Teka, anong masama don?"
And sandali tumingin siya sakin.
"Sarah, it was a bunch of freshly cut roses with thorns."
Crp.
"T-talaga-?" Sorry? Hindi ko alam.
"Yes."
"Gosh... Now that's terrible."
Iniisip ko palang. Masaya nga yon eh roses? Pero with thorns?
No thanks.
Then we arrived at the hospital.
"Pasensya na hindi na kita masasamahan papunta kay Dad." Paumanhin ni Erik.
"No its okay. Sige na salamat." Sabi ko at kinuha ko na ang mga dala ko.
BINABASA MO ANG
MFSBI II: Eyes Of Life
RomanceBook 2 of My Five Stepbrothers and I Sa loob ng pitong taon marami nang pwedeng pagdaanan ang isang tao na makapagbabago sakanya at mga pagsubok na kailangang niyang lampasan. But what If, in order to accomplish and get through this challenges she h...
♟•45.
Magsimula sa umpisa
