'Blijf van me af eikel'. 'Gaan we tegen stribbelen meisje? Lijkt me geen goed plan'. Hij had me over zijn schouder gegooid en meegenomen naar de wc's waar die wild aan me begon te zitten. Ik weet geeneens meer hoeveel ik gedronken had maar ik had geen kracht om hem weg te duwen. Hij zat met zijn vuile handen overal. Ik probeerde te vluchten maar hij besloot toen ook maar is mijn maagdelijkheid af te nemen. Hij ging diep in me en kneed wild in mijn borsten, ik voel zijn handen nog overal. Hij had mij vervolgens wild vast gegrepen en in de hoek van de discotheek gegooid. Daar lag ik dan, half bewusteloos. Opeens begon mijn mobiel weer te trillen en zag ik opnieuw een onbekend nummer mij bellen. Een nummer die de afgelopen maand al zoveel heeft gebeld. Ik had mijn telefoon paar dagen geleden voordat ik van huis vertrok heel snel uit een lade gehaald. Helaas was alles weg van gegevens weg.
'Hallo?' .... Ik herkende de stem maar kon mij niet meer bedenken wie het was. Mijn mobiel gleed uit mijn handen en werd door de mensen massa dwars door de ruimte geschopt. Die vind ik niet meer terug. Ik voelde mijn oogleden moe worden en viel weg in een bewuste slaap positie. Ik voelde nog iemand armen om me heen slaan maar had geen kracht meer tot weerstand.
Ik hoor stemmen, geschuifel en gerommel. Waar ben ik? Het moment dat ik mijn ogen open doe kijk ik recht in 2 droevige ogen vol wanhoop. Wie is dat? Wat moet ik doen. Ik zette het maar op luid geschreeuw kon ik ook nog testen of mijn stem het nog deed. Ik wou mij los maken van de knellende draden, maar dat ging moeizaam. Ik zag de persoon opstaan en terug deinzen en toen herkende ik haar heel even, het was Gwen. Het waren de ogen vol wanhoop van Gwen. Ik voelde assistenten mij terug in mijn bed duwen en ik kreeg een kalmeringsmiddel. Echt goed gedaan Linn, nu lig je hier nog langer. Sukkel. Ik dommelde weer weg in een lichte slaap.
De volgende morgen zat ze er weer.. dat ene meisje die me gister enorm liet schrikken. Wie was ze? En wat deed ze in godsnaam hier? "Wie ben jij?". Ze schrok op, "Gwen". Er liepen tranen uit haar ogen maar waarom? "Gwen? Ken ik jou?" "J ja tenminste je kende me". Ik probeerde mij te herinneren wie ze was maar dat lukte niet. Waarom herinner ik mij niks? Wat is er gebeurd! Waarom gaf niemand mij antwoord?
YOU ARE READING
DIFFERENTSY
Romance"Hou nou eens op!" Ik klemde mijn handen om mijn oren. Ik hoefde dit niet te horen, niet weer. Mijn moeder was het er overduidelijk niet mee eens dat ik mijn zoveelste tattoo had laten zetten. In haar ogen maakte ik mezelf tot een monster. Maar dat...
