24 hours and 1 second | Book 2 | ✓

0.6

"Και μετά τι έγινε;" ρώτησα με την αγωνία στο στόμα. "Μίλα Ed!"

Ήπιε άλλη μια γουλιά από τη μπύρα του. "Μετά ανακαλύφθηκε πως είχαν στήσει τη ληστεία. Είχαν αλλάξει τις κάμερες στο κέντρο ελέγχου, και είχαν στήσει ένα ψεύτικο θησαυροφυλάκιο. Πήραν όλα τα χρήματα. προφανώς."

"Τους έπιασαν;" ρώτησα πάλι και σκότωσα ένα κουνούπι που ερχόταν πολύ κοντά στη μύτη μου.

"Ήρεμα εκεί, δολοφόνε." είπε κοροϊδευτικά. "Όχι δεν τους έπιασαν ποτέ. Ίσως πρέπει να δεις τις ταινίες μικρή Balard. Είναι καλύτερες από τις αφηγήσεις μου."

"Δεν μου αρέσει η φάτσα του Brad Pitt." απάντησα κάνοντας μια γκριμάτσα. "Ή του George Klooney."

"Μα σε αυτούς βασίζεται η όλη ιστορία. Ocean's Eleven. Danny Ocean, κατάλαβες;" ρώτησε δείχνοντάς με με το μπουκάλι του.

"Το γεγονός ότι η ταινία έχει το επώνυμο του χαρακτήρα που παίζει, δεν τον κάνει καλύτερο." απάντησα as-a-matter-of-fact. "Είναι γοητευτικός, αλλά δεν θα έπεφτα για αυτόν."

"Ναι μιας και σε περνάει καμιά σαρανταριά χρόνια, αλλά αυτό όχι, δεν είναι πρόβλημα." απάντησε πάλι με τον ίδιο κοροϊδευτικό τόνο.

"Ξέρεις κάτι;" σηκώθηκα από δίπλα του. "Βαρέθηκα να προσπαθώ να κάνω μια συζήτηση μαζί σου και εσύ να το γυρνάς στο δικό σου παιχνίδι."

"Ει έι, περίμενε. Πού πας;" ρώτησε και σηκώθηκε μαζί μου.

Ξεκίνησα να περπατάω μακριά του, μα μπορούσα να καταλάβω πως με ακολουθούσε. "Γυρνάω σπίτι."

"Ω έλα τώρα Mae!" φώναξε και με μια κίνηση άρπαξε το χέρι μου και με γύρισε προς εκείνον. Με κοιτούσε με ένα απολογητικό ύφος, σαν να μου είχε κλέψει φαγητό. Έλιωνε η καρδιά μου να τον βλέπω έτσι. "Συγνώμη. Δεν θα το ξανακάνω, το υπόσχομαι."

"Δεν σε πιστεύω." απάντησα και τράβηξα το χέρι μου. "Εξάλλου νυστάζω, αύριο θα ξυπνήσουμε πάλι νωρίς για να πάμε σπίτι. Ήταν ωραία μέρα, αντίο."

Πήγα να ξαναγυρίσω, αλλά δυστυχώς το χέρι του, μάλλον είχε κάποιου είδους μαγνητισμού με το δικό μου. "Έχουμε ακόμη πόσο, εννιά ώρες; Οι είκοσι τέσσερις ώρες σου, δεν τελείωσαν ακόμη."

"Ο μέσος έφηβος πρέπει να κοιμάται 8 ώρες." 

"Έχεις ήδη κοιμηθεί τρεις."

"Το βράδυ."

"Είναι καλοκαίρι."

"Και;" ρώτησα αφού δεν είχα κάτι άλλο να τον αποστομώσω.