Back Off, She's Mine (Under Revision)

Chapter 35: Love

Dalawang linggo na ang nakakaraan pero hanggang ngayon hindi parin mawala sa isipan ko ang nakita kong litrato sa wallet ni Drake. Napapaisip tuloy ako na baka nga si Kuya yung kapatid niya na matagal ng hinahanap ng mga magulang niya.

"Ma, saan niyo po ba nakita si Kuya noon?" Tanong ko kay Mama na nagluluto sa kusina.

"Bakit mo tinatanong?" Tanong naman niya sakin ng hindi makatingin.

"Gusto ko po kasing hanapin yung tunay niyang magulang" sagot ko, tinignan ako ni Mama ng makahulugan bago naglakad patungo sa kwarto nito. Paglabas niya dala-dala ang isang litrato ng orpanage. Twilight Orpanage.

"Diyan namin kinuha si Andy sa Orpanage na yan. December 30, 1996. Saktong isang taon siya nun nung inampon namin. Ang buong akala kasi namin ng papa mo hindi na kami magkakaanak" paliwanag ni Mama. Binigay din niya sakin yung litrato ni Kuya nung sanggol pa lamang siya at iyon daw ang katibayan para mahanap siya ng tunay niyang pamilya.

Dali-dali akong nagbihis upang puntahan yung Orpanage na yon, hindi na rin ako nagpaalam kay Drake dahil ayokong malaman niya kung sakali totoo man yung hinala ko. Wag muna ngayon.

Pagkarating ko doon ay sinalubong ako ng dalawang madre.

"Magandang Tanghali po" nakangiting wika ko sa kanila. Ngumiti ang mga ito sakin.

"Anong maipaglilingkod namin sayo, iha?" Tanong nila sakin, kinuha ko yung litrato sa bag ko at pinakita sa kanila. Nagkatinginan ang dalawang madre.

"Kilala niyo pa po ba kung sino siya?" Tanong ko. Hindi kaagad sila nakapagsalita, naramdaman ko ang pagbuntong hininga nung isang madre. Magsasalita na sana ito ng biglang may nagsalita sa likuran ko.

"Kheazy, Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Tita Dana sakin, saglit akong natigilan sa tanong niya. Tinago ko agad yung litratong hawak ko.

"Ah—May sinamahan lang po ako dito" pagsisinungaling ko.

Omg! I lied infront of mother superior. Lord, forgive me.

"Excuse me" wika nung dalawang madre, tumango nalang kami ni Tita Dana. Napatingin ako sa hawak ni Tita Dana na brown envelope.

"Kayo po, anong ginagawa niyo dito?" Tanong ko sa kanya, bumuntong hininga ito bago umupo sa bench.

"Before i answer your questioned, i just want to congratulate you, iha" nakangiting wika ni Tita Dana, nagtaka naman ako sa sinabi niya.

"Saan po?" Nagtatakang tanong ko, tinapik ako ni Tita Dana sa balikat.

"You and my son, sinabi na sakin ni Drake ang tungkol sa inyo. I'm so happy, iha. Atleast alam kong magiging masaya ulit ang anak ko sayo, pero sa totoo lang malungkot parin ako dahil—Nevermined" Pagbawi nito.

"Salamat po, pero ano po talagang pinunta niyo dito?" Tanong ko ulit sa kanya.

"Hindi pa ba nasabi ni Drake sayo na may kapatid siya?" Tanong nito sakin, umiling ako. Doon na ako simulang kabahan.

"Ito yung dahilan kaya hindi ako kinakausap ni Drake, nagalit siya sakin dahil hindi ko sinabi sa kanya yung totoo, kaya ngayon minabuti ko ng hanapin nalang yung kapatid niya ng hindi niya alam" paliwanag ni Tita Dana sakin, may kinuha ito sa loob ng envelope at binigay sakin. Napalunok ako ng ilang beses ng makita ko yung nasa litrato, kamukhang-kamukha ni Kuya.

"Siya ang anak ko, sanggol palang siya nung nawala siya samin. Hindi ko alam kung paano nangyari pero ang paliwanag nung Doctor na nag-assist sakin nun tinangay daw siya ng isang babae at simula doon hindi ko na nakita ang panganay ko" malungkot na wika niya, naaawa ako kay Tita Dana dahil sa pinagdadaanan niya ngayon, pero paano ko sasabihin ang totoo?