RACE 3: One Hot Night (Cassidy Forbes)

29 ~ Proposal

"I LOVE YOU, Stella." Cassidy whispered, he is hugging her from behind. His fingers were playing her tummy giving her an electrifying sensation making her shiver in needs, but that isn't the reason why her heart beating so loud. Its because the three words that came from his lips. "I love you and I will keep on loving you..." She close her eyes and feel his heartbeat from her back. "... Whether you like it or not. Walang makakapigil sa akin."

Pinigil niya ang ngiti na gustong kumawala sa mga labi niya. Nagcoconfess ba sa kanya si Cassidy? At talagang sa ganoong posisyon pa nila? Mabuti na lang mahimbing na natutulog si Madeleine sa tabi niya.

"B-bakit sinasabi mo sa akin ang mga salitang 'yan?"

"To let you know my feelings for you. At least, I have the strength to tell you how I feel for you. Nakakapagod palang magtago ng nararamdaman mo para sa isang tao." Marahan na hinaplos nito ang tiyan niya paangat sa dibdib niya at minasahe iyon.

"C-cassidy..."

"Stella... Venisse..."

"Hmn?" Hindi niya alam kung sagot niya iyon sa tawag nito sa kanya o ungol iyon dahil sa ginagawa nitong pagmasahe sa mayayaman niyang dibdib.

"Please forgive me for everything." Nangungusap ang boses nito. "Pinagsisihan ko ng lahat iyon. Sabihin mo lang sa akin kung paano mo ako mapapatawad."

"Get off your hands from my breasts." She uttered. Not that she doesn't like the feeling, but his touch makes her wet down there.

"Naa, I don't like."

"Then I won't forgive you—" Mabilis pa sa alas-kwatro na inalis nito ang kamay sa dibdib niya kaya naman nakahinga siya ng maluwag.

"Pinapatawad mo na ako?"

"Silly." She chuckled.

"So... Hindi pa?" Pinaikot niya ang mata at hindi ito sinagot. Bagkos, niyakap niya na lang ang anak niya at ipinikit muli ang mga mata. "Hey, huwag mo akong tulugan. Madami pa akong gustong sabihin."

"Pagod ako Cassidy at kulang sa tulog. Tandaan mo na ikaw ang may kasalanan kung bakit." Kunyari ay galit siya pero ang totoo ay kinikilig siya dahil sa nalaman mula dito. "Sapat na sa akin ang malaman ko na mahal mo ako pero hindi ibig sabihin niyon ay pinapatawad na kita." Malalim itong bumuntong hininga na nakapagpangiti sa kanya. Para kasi itong nalugi. Hindi ito nagsalita pero naramdaman niya ang muling pagyapos nito mula sa likuran niya at ang pagdampi-dampi ng labi nito sa batok at balikat niya.

"Maghihintay ako, Stella at gagawin ko ang lahat ng gusto mo kapalit ng kapatawaran na hinihingi ko sa iyo." Mas lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya na para bang kakawala siya. "Gusto kong tuparin ang pangarap ng anak natin kasama ka. I want a happy and complete family too. I need you in my life, Stella Venisse."

I feel the same way, Cassidy. Tama na siguro itong pagsasayang natin ng oras. Ngayon na alam ko ng mahal mo ako, handa na din akong tanggapin ka sa buhay ko. Hindi ko alam kung napatawad na ba kita pero gusto kong malaman mo na masaya ako ngayon kasama ka at kasama ang anak natin. Sana nga ito na 'yung tamang oras na hinihintay ko para tuluyan ng makumpleto ang pamilyang pinapangarap ko din para sa anak natin. Sana wala ng masaktan at sana wala ng mang-iwan. Kailangan ka namin sa buhay namin, sino ba naman ako para hadlangan ang kasiyahan namin ni Madeleine? Those are the words she wants to tell him but she chose to keep that to herself. Wala naman na akong makitang dahilan para huwag kang tuluyang papasukin sa buhay namin, you are the father of my daughter after all, at kung hindi dahil sa iyo wala sanang Madeleine ngayon sa buhay ko. She smile to herself.