Aşk'ı kıyamet

18.Sonun Başlangıcı...

"Hoş bulduk kardeşim" Dedikten sonra Leyla'ya döndü...

"Hazırsan gidelim mi Leyla"

"Hazırım ceketimi alıp geliyorum" Ali ile vedalaştıktan sonra hemen yola koyuldular kısa bir süre sonra gidecekleri yere varmışlardı. Öyle çok lüks olmayan ama şirin bir yerdi geldikleri. Onları karşılayan garson masalarını gösterdikten sonra, Menüyü verip yanlarından ayrıldı. Bir beş dakika sonra gelip siparişleri aldı. Leyla tedirgindi hep etrafını gözetliyor, masalardaki insanları tek tek inceliyordu özellikle erkekleri. Tabi bunu Ömer'in dikkatini çekecek kadar açık açık yaptığını bilmiyordu. Ömer Leyla'nın hareketlerine anlam veremezken, ellerini tutup...

"Leyla iyi misin sen!?"

"İyiyim Ömer ne oldu ki"

"Bilmem onu sen söyleyeceksin geldiğimizden beri benden başka her yere baktın da"

"Yok ya öylesine bakıyordum işte. Sen neler yaptın bugün?" En iyisi lafı değiştirmekti. Ömer çok fazla üzerine gitmemek için cevap verdi...

"Ne yapayım biliyorsun yarın çok önemli bir ihale var onun son  hazırlıklarını yaptık Melek'le"

"Melek'le barışmanıza ve bu güveni sağlamış olmanıza çok seviniyorum Ömer. Özellikle Melek adına"

"Bak sen!... benim ne çektiğimi düşünen yok tabi varsa yoksa Melek hanım"

"E sende az çektirmedin ona, yönetimde olan kıza önce sekreterlik sonra asistanlık yaptırdın"

"Eeee onu bana ihanet etmeden önce düşünecekti" Bu sözler üzerine yutkundu Leyla. Kendi yaptığı ihanet sayılmazdı elbette, sonuçta Ömer onu tanıyordu ve kendinden önceki hayatında erkeklerin olduğunu biliyordu, ama Levent başkaydı Ömer'i tanıyor ve onu rezil etmek için bir yanlışını arıyordu. Leyla'da Ömer'in hayatındaki tek yanlıştı belki de. Bir an önce söylemesi gerekiyordu ama, o kadar mutluydu ki kaç sefer anlatmak istediyse de olmamıştı çünkü Ömer'le fazladan geçireceği bir gün, bir saat, bir saniye bile çok değerliydi. Bu arada garson yemekleri getirdi ve başka bir isteklerinin olup olmadığını sorup gittikten sonra Ömer...

"Buradan çıktıktan sonra sana bir sürprizim var"

"Öylemi... nasıl bir sürpriz"

"E ama adı üstünde sürpriz. Gidince görürsün" Leyla şaşırmıştı ne sürprizi olabilir diki gidince görürsün dediğine göre buradan çıkınca eve gitmeyeceklerdi. Ev!? yok hayır bitmiş olamazdı değil mi

"Ömer yoksa... Ev Bitti mi" Muzip bir şekilde gülümsedikten sonra Ömer...

"E ama sürpriz dedik değil mi"

"Yaa Çatlatmasana insanı" Ömer elini dudaklarına götürüp fermuar çeker gibi yaptı. Bunun üzerine Leyla'nın kızgın en çokta somurtkan ifadesini görünce zafer kazanmışçasına bir kahkaha attı. Ömer'le konuştukları o günden sonra o arsayı almış ve Leyla'nın istekleri doğrultusunda evin yapımı başlanmıştı. Leyla'nın şimdi oturduğu evden üç ev sonraydı. O kadar heyecanlıydı ki Leyla hem artık kendine ait bir dünyası olacak hem de Nergis anneye ve Ali'ye yakın olacaktı. En kısa zamanda en büyük hayali olan İç Mimarlık mesleğini dışarıdan bitirmek için de kolları sıvayacaktı. Sıcak bir sohbet eşliğinde yemeklerini yedikten sonra Leyla...

"Ben bir lavaboya kadar gideceğim" Ömer elini kaldırıp garsonu çağırdıktan sonra...

"Tamam, ben de hesabı ödeyip arabanın yanında bekliyorum"  Leyla lavaboya doğru giderken bir kapı açıldı ve birisi tepki vermesine fırsat vermeden kolundan tutup içeri çekti. Sırtı sert duvara çarptığında bir el ağzını kapattı. Sırtının acısıyla gözlerini kapatmıştı Leyla, tekrar açtığında gördüğü kişiyle kör olmayı bile dilemişti. Levent Bir eli hâlâ Leyla'nın ağzını bağırmaması için kapatmışken diğer elinin işaret parmağını dudağına götürüp bir nevi sus demişti Leyla'ya...