"Ow... I'm so sorry." She uttered, apologetically.

Tinanguan lamang siya nito atsaka na tumalikod.

Lumilipad talaga ang isip niya ngayon at ang tanging eksena lamang na nakikita niya ay ang ilusyon kung saan naroroon ang Savage na may kinakawawang isang lalaki.

Call it overreacting because honestly, she didn't see anything. But she heard a clear threat, and she was not that stupid to not assume that nothing bad was happening beyond those walls. 

It starts to make her wonder what are they doing now. Savage might have brought the guy somewhere else to torture him. She doesn't want to get involved but just thinking about it is so depressing. She firmly closes her eyes and opens them again. 

Niligpit niya ang mga gamit na nakakalat sa mesa at napagpasyahang hiramin na lamang ang mga librong kakailanganin. Mas mapapanatag siyang mag-review na lamang sa kanilang tahanan kesa manatili sa library ng RDGU nang wala naman siyang napapala.

Nang makalabas na ay chinat niya si Andy na mabilis ding nag-reply para sabihing may ginagawa pa ito sa mga oras na iyon. Nais sana niyang makasama ngayon ang kaibigan nang siya'y malibang naman. Napabuntong-hininga siya at laglag ang mga balikat nang mapadpad sa mini park ng university.

Ito ang unang pagkakataon na napadpad siya sa bahaging iyon ng university. Malalim ang iniisip niya kaya hindi niya napansin na doon na pala siya nakapunta.

She already learned about the mini park when she got to see the map of the university before the school year opened. She just didn't expect how beautiful it was until this very moment. The entirety was almost covered with various plants and flowers. Two swings were situated inside the area that seemed to be inviting her to spend time there. Without hesitation, she set foot in the mini park, marching directly towards one of the swings.

The mini park has the kind of peace she has been looking for since they arrived at Georgetown. Actually, she could make the place her sanctuary.

Habang nagtatagal siya sa pag-upo ay hindi niya namamalayang unti-unti siyang napapa-swing. Mukha namang matibay ang swing at magaan lang siya kaya kung malalakasan man niya ang pagsi-swing ay hindi iyon bibigay. Nage-enjoy na siya sa ginagawa nang maramdaman niya ang biglaan at malakas na pagpigil sa swing. Dahil hindi inaasahan, medyo tumagilid ang kinauupuan niya bago siya tuluyang bumagsak sa lupa kasama ang sariling bag. 

She immediately shoots daggers at that person only to get startled at the same time. But realizing her state at the moment, she disregards her fear.

"Who says you can go here?" Mariin na tanong nito.

°Patay ka na, Fernandez.°

"Why can't I go here? Is this a restricted area?" Anas niya. Pansin niyang dahil sa taong ito ay napapa-English siya nang wala sa oras. Conscious na tuloy siya dahil parang ang tigas ng accent niya't baka pagtawanan siya nito.

Arq smirks. "If I were you, I'll start to heed every sign before stepping in every corner of RDGU." May tinuro ito sa kanyang likuran.

Sa halip na lingunin ay minabuti niyang tumayo na muna sapagkat mukha na siyang tangang nakasalampak sa lupa dahil sa pagkakahulog niya sa swing.

Nang tuluyan na siyang makatayo, tiningnan niyang muli si Arq habang pinapagpagan ang sarili. "In that case, thank you for reminding me by pushing me off the swing." Sarkastiko niyang sabi.

"I... I did not—" Arq stammered.

Napailing-iling siya at pinulot ang kanyang mga gamit. Naiinis siya. Hindi kailangang maging bastos sa kanya ni Arq lalo na't wala naman siyang ginagawang masama. Kung masama man ang pagtambay niya sa mini park, willing naman siyang umalis sabihan lang siya nang maayos. Hindi 'yong sadyang ihuhulog pa siya sa swing. Paano na lang kung hindi ang pang-upo niya ang unang bumagsak sa lupa?

Caught by a Beast [GxG]Where stories live. Discover now