Before I Die... / Πριν Χαθώ

Chapter 11

Song : Set Fire to the Rain -Adele.

<<Αν χαθεις , θα χαθω >>είπε ένας άντρας στην καρκινοπαθή γυναικα του.
<<Μα πριν χαθεις εσύ θα χαθω εγώ >> του απάντησε και τον κοίταξε μέσα στα καταγάλανα ματια του.
<< Δεν θα το αντεξω να φύγεις. Σ'αγαπώ . >> της ειπε αλλά εκείνη δεν απάντησε . Δεν απάντησε γιατί δεν ανεπνεε.

"Αχιλλεαααα " φώναξε η Ζωή και πετάχτηκε απο τον σχετικα ήρεμο ύπνο που είχε .
Μα εκείνος δεν ηταν εκεί.
'Με άφησε και έφυγε. Δεν με θέλει άλλο πια αφού είμαι τόσο άρρωστη ' σκέφτηκε.
Πριν προλάβει να ολοκληρώσει τις σκέψεις τις άκουσε μια φωνη.
"Κοριτσάκι μου τι επαθες ;; Ειδες εφιάλτη;; Είσαι καλά;;" άρχισε να ρωτά η μαμά της Ζωης την ίδια.
"Μαμα που είναι ο Αχιλλέας ;; Έφυγε ;; Με βαρέθηκε ;;" ρώτησε τη μητέρα της αλλά μέσα της κυριαρχούσε η ερώτηση για το αν συνεχίζει να την αγαπά . Ή μήπως όλα αυτά που έγιναν χθες το βράδυ ηταν όνειρο.;;
"Ηρέμησε κορίτσι μου. Εγώ τον έστειλα σπίτι να κανει ενα μπάνιο και να αλλάξει. Είχε κουραστεί και αυτός. Θα ερθει είπε παλι δεν θέλει να σε αφήνει μονη σου. Λες και εμείς είμαστε τέρατα και θα σε φαμε. " συμπλήρωσε η μητέρα της Ζωής.
Εκείνη χαμογέλασε και δάγκωσε τα χείλια της , με τη σκέψη πως δεν την άφησε αλλά και πως την αγαπάει πραγματικα.
"Δηλαδή θα ερθει παλι ;;" ρώτησε η Ζωή και χαμογέλασε έντονα.
"Ναι βρε παιδάκι μου , τι είπα πριν λίγο;" ρώτησε μητέρα της εκνευρισμένη.
"Μαμα , ηρεμησε μια ερώτηση σου έκανα" της είπε η Ζωή σοβαρά αλλά απο μέσα της έκανε πάρτυ.
"Κυρια Κατερινα ξεκουραστειτε εσείς θα κάτσω εγώ με τη Ζωή . " είπε ο Αχιλλεας που καθόταν στην πόρτα του δωματίου και απευθυνόταν φυσικά , στη μητέρα της Ζωής.
"Μα θα παρουμε εξιτήριο. " απάντησε εκείνη.
"Το γνωρίζω αυτό , αλλά έχω πάρει άδεια απο τον γιατρό. Θα σας την πάρω για 2 ώρες. " της είπε και ακούμπησε συμπονετικα τον ώμο της.
"Καλά , προσεκτικά όμως. " απαντησε η κ.Κατερινα.
Με ενα θετικό νεύμα ο Αχιλλέας επιβεβαίωσε την μητέρα της Ζωής για την ασφάλεια της κόρης της . Η νυσταγμενη γυναικα αποχώρισε απο το δωμάτιο και οι δυο νεοι εμειναν μονοι.
"Νόμιζα πως έφυγες " του είπε η Ζωή.
"Νόμιζα πως σου είπα χθες πως σήμερα έχουμε δουλειά , και πως σ'αγαπώ" της απάντησε και εκείνη μηδιασε.
"Πολλά μπορούν να ειπωθούν και ελάχιστα απο αυτά να πραγματοποιηθούν. " του απάντησε η Ζωή και σηκώθηκε από το κρεβάτι.
"Τώρα ποια ξεκίνησε τις φιλοσοφίες ;; " είπε ο Αχιλλέας και την πλησίασε πιο πολυ .
"Ωω όχι μωρο μου. Εγώ δεν φιλοσοφώ , απλα λέω την αλήθεια. Και η αλήθεια η δικιά μου παντα τσουζει. " απάντησε η Ζωή στον Αχιλλέα και εκείνος γέλασε. Γέλασε με όλη του την ψυχή.
"Τώρα γιατί με κοροϊδεύεις;" συνέχισε η ίδια.
"Όχι μωρο μου !!! Δεν σε κοροιδευω , απλα μου άρεσε αυτό που ειπες." της απάντησε και την πλησίασε ακόμα πιο πολύ.
"Μάλιστα. Και γιατί ήρθες ;" τον ρώτησε , αλλά ήξερε ηδη την απάντηση.
Εκείνος χωρίς να απαντήσει έφτασε κοντά της , έβαλε τα χέρια του στη μέση της και την έσφιξε πανω του.
"Εμένα μωρο μου , δεν μπορείς να με ρωτας γιατί ηρθα. " της απάντησε αλαζονικά και αυτό φάνηκε στην ζωή περίεργο.
"Ωωω μωρο μου, μην με κοιταζεις έτσι , ξέρεις ποσο σ'αγαπώ !!" της απάντησε αλλά η Ζωή νόμιζε πως μπροστά της ηταν ένας διαφορετικός Αχιλλέας.
Εκείνος χωρίς να αφήσει να περάσει δευτερολεπτο την άρπαξε και την φίλησε.  Ενα φιλί κτητικό και ερωτικό. Ενα φιλί που το συναίσθημα του δεν το έχει ξανανιωσει η ίδια . " Και για πες που θα με πας σήμερα ?? Σήμερα είναι η πρωτη μερα απο τις τελευταίες 40 που μας μένουν" του είπε η Ζωή και κλειστηκε στην αγκαλιά του.
"Τι θα ελεγες για Λούνα πάρκ;;" της πρότεινε ο Αχιλλέας.
"Αχιλλέα πας καλά ;;; Τι είμαστε 5 χρονων για να πάμε στο λούνα παρκ ;;" του φώναξε και παράλληλα γελούσε τόσο δυνατά που κατάφερε να κάνει και τον Αχιλλέα να γελάει χωρίς να μπορεί να σταματησει .
"Κοιτα κανένας δεν έχει επιβεβαιώσει ακόμα πως ειμαι 18 αφού δεν πηγαίνω σχολείο" απαντησε ο Αχιλλέας .
"Εχεις τρελαθεί έτσι ;; Δεν υπάρχει αλλη εξήγηση. " απάντησε η Ζωη.
"Ναι μωρό μου, έχω τρελαθεί μαζί σου , και θα ειμαι ειλικρινής Ζωή , δεν ξέρω αν θα καταφέρω να πω το αντίο οταν έρθει αυτή η γαμημενη ωρα , δεν ξέρω καν αν θα καταφέρω να ζήσω μακρυά σου . Γαμωτο σου Ζωή με συμπληρωνεις. " απάντησε ο Αχιλλέας με τόσο συναίσθημα σε μια ερώτηση που χρειαζόταν αλλη απάντηση , την Ζωή όμως δεν την ενδιέφεραν αυτά.... Γραπωθηκε στην αγκαλιά του και τον φίλησε .
"Δεν θα σου ζητησω να με αποχαιρετησεις , και ουτε θα πάω πολύ μακρυά... Θα σε βλέπω ακόμα κι αν δεν με με βλέπεις εσυ . " αποκρίθηκε εκείνη .
"Σ'αγαπώ τόσο πολύ γαμωτο μου " είπε ο Αχιλλέας.
"Δεν νομιζω , γιατί σ'αγαπώ περισσότερο.  " είπε εκείνη και αρχισαν να ετοιμάζονται για να πάνε στο Λούνα παρκ . Η ευτυχία μπορεί να καταστραφεί τοτε που κανένας δεν το περιμένει. Ποτε μην αναπαυεσαι. Εστω και το πιο μικρο πράγμα μπορεί να χαλάσει όλα τα θεμέλια.

Τσα..... Κλμρ..... Καλη ανάγνωση και καλη αναμονή....😊😊😊💗💗💘💘❤💘💘❤💪😘