A Night With My Boss

Night. 39

"Mama!"-mainit na salubong sakanya ng kanyang anak.
Niyakap sya nito sà kanyang bewang.

"Eiren..buti't nandito ka na hija. Sya nga lang ay wala ang mama Elda mo."-salubong naman ni nay Wini.
Ngumiti sya dito ng malawak.
Tuwang tuwa naman sya sa kanyang anak na hindi naito nag tatampo sakanya at saka nya ito binuhat.

"A-asan ang papa mo?"-tanong nya sa bta na pawang nag-aalinlangan pa.

"His in his room mama."-nakangiting sagot ng bata.

Huminga muna sya ng malalim bago nag desisiyong akyatin ito sa taas.

"Stay there baby pupuntahan ko muna ang papa mo. Saka nay Wini paakyat naman po ng mga gamit sa taas."

"O sya sige hija. Pag-usapan nyo ng maayos ang problema niyo ha?. At dapat maayos nyo na yan dahil may anak kayog lubos na naapektuhan."-tumago nalamang sya dito at muling sinulyapan ang anak na naka tingin sakanya.

Naawa sya rito dahil masyado nga itong naapektuhan ng pag alis nya at hinahanap hanap daw sya nito habang umiiyak. Pamuli ay niyakap nya ito at tumuloy na lumakad pataas ng 2nd floor.

Masyado syang kinakain ng kaba nya ngayon kaya naman nag-aalinlangan talaga syang kumatok sya pintuan ng kwarto ni Damien.

"Kaya mo to Eiren."-pabulong nyang sabi sa sarili.

Kaya mo to.

Kaya mo to.

Kaya mo to.

"Still not coming inside?"

Binudol na talaga ng kaba ang kayang dibdib sa boses na kanyang narinig.

Naka bukas na ang naturang kwarto at sya na lamang ang hinihintay nito.

Tumingin naman sya sa taong may ari ng boses.

"What's with face?. Parang naka kita ng multo jan."

Hindi nya ito na sagot.

Nagulat na lamang sya dahil hinila sya nito ng daban dahn papasok sya kwarto.

Hindi nya alam kung anong gaawin ng maka pasok na. Ang lalaki naman ay dumiretso sa terris ng kwarto at duon ito tumayo.

Naupo naman sya sa mini sofa ng kwarto àt nag umpisang isipin ang panimula ng kanilang pag-uusap.

"Talk."-Damien.

Napalunok naman sya at unti unting ibinali g ang paningin sa lalakeng naka tingin din pala sakanya.

And she expected the cold stare from him.

"I-I'm sorry because I leave."-tanging nasabi nito.

"I just want...I just want to-to-"

"Don't explain."-at dalidali sya nitong pinuntahan at niyakap ito ng mahigpit.

Nagulat naman si Eiren sa inakto ni Damien.

"Just tell me that you're not gonna run away again."-sabi pa nit9 habang naka yakap ito sà kanya.

Her heart beat tells that she's not gonna do that again.

Unti unti syang lumuha ng makuha nya ang ibig sabihin nito.

Eto na ba yung pinaka-wish ko sa lahat?

Is he telling that because he doesn't want me to be away from him again?

I hope this is the start...

"Wag ka nang gagawa ulit ng bagay na alam mong ika-aalala namin. Its not easy to think kung nasaan ka bang lupalop pumunta. Just always think na may mga taong nag-aalala sayo, at wag kang mag-desisyon ng basta-basta nalang."-bigla naman nitong saway sakanya.

Hindi naman naka pag-salita si Eiren sapagkat nararamdaman nya ang pagka-ilang sa pag kakayayap sakanya ni Damien. At hanggang ngayon hindi parin sya maka paniwala na naging mabait  at malalahanin sakanya si Damien.

That was so new to her.

Sa mabangong maskuladong àmoy plang nito ay na iin-love na sya. His face, making her blush and totally his presence making her so inlove.

Dahan dahan namang bumitaw si Damien sa kanilang pagkakayakap at dali dali nya namang sinikop ang mga labi nito.

Si Eiren naman ay gulat na gulat sa mga pangyayari.

She didn't expect all the things now.

Hindi nya alam kung ano ang gagawin so she didn't responds to his kisses but its making her weak ang anytime she will fell down on the floor but she didn't because Damien's strong arm was guiding her.

The kiss was going crazy for her so this time she doesn't care what will happend and she just answer his kisses open heartedly.

Unti unti namang bumababa ang mga kamay ni Damien to her waist and caress it like she is his property but definately, yes she is his property.

Naramdaman naman ni Eiren lahat ng sensasyon na ibinibigay ng maint na kamy ni Damien na kung saan saan na pumupunta.

"Hhmnn.. Dame-"

"Shhh don't talk, we'll finish this."

At dinala na sya nito sa kama at dun nag-patuloy ang kanilang pagka-sabik sa isa't-isa.

"After all this years I thought I'll never find you again, but here are you, you're lying in my side after we made love."

Eiren blushed.

Di nya alam kung anong sasabihin dito kaya nanatili syang tahimik at naka yakap lamang sa matipunong katawan ng katabi.

Her haert bitting so fast right now and she can't control it. Napa alala nya naman ang nangyari sakanila kanina. Halos limang taon bago nila ginawa ulit iyon at nakakapg panibago nga talaga. Medyo masakit na rin ang katawan nya dahil sa sobrang pagka sabik sakanya ni Damien.

Lalong namula ang kanyang mukha ng maiisip iyon.

It really happend....

"Maybe you're tired honey so sleep and I'm the who will take care of Ckari around."-nakingiti nitong presinta sakanya.

Wala talagang gustong sabihin ang kanyang bibig at napa ngiti nalamang sya dito.

Ngumiti din ito sakanya habang nag-bibihis at medyo imilag sya ng tingin dito.

"You already see it honey. Don't be shy like that you're turning me on again."-mapanukso nitong turan.

"Labas na manyak ka!"-inis na singhal nya rito.

"Really? You want to do it again? Oh come on honey-"

"Don't honey-honey me CHARLIE, lumabas ka na nga!"

"Okay! Okay. Just don't call me CAHRLIE again and you'll regret it."

.............okay second to the final na po ang Chapter na to hope you like it again.! At sorry po sa mga nag-sasabing e-extend ko daw ang NWMB.😊😢✌ sorry po talaga I can't make it. Ito na talaga ang Final.😊😊

And by the way, sa mga mis-spelled words and typo's lalo na po sa grammar sorry po paki intindi nalang kong gusto nyong mag nasa ng story ko😂😂😂 hahahha

Okay guys this all for now sana nagustuhan nyo ang update ko ngayon! Ciao! Merci boucoup!👌👌💗