A Night With My Boss

Night. 23

 

Its our 5th day here in Tagaytay and its was so boring.
Wala si Ckari because she's in her school. Dito nya enenroll si Ckari sa Tagaytay so ang plano nya dito na kami tumira?

That was very unfair.

  "Ah ma'am Eiren."-

"Ay! A-ano ho yun nay wini. Nagulat naman po ako sainyo."-

"Sorry po ma'am."-

"Nako wag nyo na po akong tawaging ma'am Eiren nalang po."-

"Ah s-sige kung yan ang gusto mo iha. Eto na pala ang umagahan mo iha oh ipinaakyat na saakin ng mag-ama mo kanina."-ngumiti pa ang mabuting matanda.

Mag-ama? Nabulunan yata ako ng laway ko.

"A-ahm ah ganon ho ba? Ah sige po salamat."-

"Iha nako! ibinilin kapa nga saakin ni Charlie na asikasuhin kita. Masakit pa ba ang paa mo?"-

Charlie? Hahahahahaha nice palayaw naman ang cute.

"Ahm medyo masakit parin po eh saka medyo maga padin po pero wag po kayong mag-alala okay na naman po ako."-

"Oh sige iha teka lang at may gawain pa ako sa baba ha. Ako'y tawagin mo lang kung may kailanganin ka."-

"Sige ho salamat din ho dito sa almusal sa totoo lang po ay ito po ang paburito namin ni Ckari. Tuyo at itlog with sinangag."

"Oo nga't yan ang rekwes ng maliit na bata na kainin mo daw sa almusal."-dagdag pa nito.

"Ganon ho ba? Nako yung batang yun talaga napaka sweet po talaga non."

"Hay Oo nga't mana iyon kay Charlie napaka sweet din nong batang iyon dati."
Charlie. I find it so cute. Yun pala talaga ang palayaw nya Haha.

"Ah sige na iha ipatawag mo lang ako pag may kailangan ka ha?"

"Sige ho. Salamat po ulit sa breakfast."

Requested pala ng anak ko ha, syempre favorite namin to eh.

Ang bait pala ni Nay Wini naalala ko tuloy yung mama ko sakanya.

Hayyy..
Dapat pala di ko na sya binanggit dahil nalulungkot lang ako once naalala ko sila.
Hindi ko na dapat sila inaalala dahil kapag nangyayari yun hindi ko parin matanggap ang katotohanan na sa lahat ng laban ko sa buhay mag-isa nalang akong tumutulong sa sarili ko.
Mag-isa ko nalang hinaharap ang mga problemang hindi ko kayang ilaban ng mag-isa.

Si Ckari nalang ng lakas ko sa lahat. Ang anak ko nalang ang nag-sisilbing lakas at kasayahan ko sa buhay kaya gagawin ko ang lahat para wala nang taong mawala pa sa buhay ko lalong lalo na ang anak ko.

------Medyo maikli po muna ang update ko ngayon..Sorry sorry sorry po sa Certified readers ng ANWMB!
Medyo tinamad po ako eh.. Hahahaha

VOTE.
SHARE.
COMMENT.

PARA SA IKAUUNLAD NG BAYAN.*!!  CHAAAARRR😝😝