A Night With My Boss

Night. 25

 

Narinig ko ang dahan dahang pag bukas ng pnto para saamin at dahan dahan din naman akong inakay ni Damien papasok sa loob which is making me more nervous.

 Ano ba talaga ang nangyayare?

  Pag -dating namin sa loob, he is removing my blindfold.

"SURPRISSSSSSEEE!!"

God.

"HAPPY BIRTHDAYYYY!"

 
Sinong may birthday? Ako?

But I'm not into celebrating this day.

P-pero hi-hin.. Ka-kase...

"Happy happy birthday mama! I love you."-bati naman sakin ng mahal kong anak at bilang sagot nginitian ko ito.

"Tara na mama papa eat na tayo!."-yaya ng bata.

Pilit naman akong sumama na hindi parin maka get over.

I'm quite appriciating their efforts to surprise me for this day but I'm not kinda h-happy. Sorry.

I have my deepest reason.

"Hey Ren ren! Long time no seeee!"-carla.

I missed her!

"Hi Carls na miss din kita!"-

"Tss. Thats why I'm here namiss din kita eh pati tong inaanak ko oh! Ganda ganda.!"-at pinisil pisil nya pa ang pisngi nito. Napa ngiwi naman si Ckari.

"Syempre mana sa nanay eh."-Maria. One of my officemate dati.

Like wow.

Parang ginawa na rin nilang reuniun tong araw na to halos makumpleto lahat eh. Sila Nestie andito din pala at the rest ng mga co-teachers ko DATI.

"Oo nga. Ganyan talaga siguro ang bunga ng pag-mamahalan nabuo ng maganda't gwapo!"- and they laugh at me.

Ganda parin ang mga ugali ng mga to. But I feel something of that.

Pag-mamahalan? Baka naman meron? One sided love okay pa.

‡ouch)

"Why are you so serious?"-damien

Napatingin naman ako sa gawi nya. He's holding a glass of wine.

And that looks hot for me.

"A-ah w-wala."

"Di mo ba nagustuhan?"

"H-hindi naman sa ganon. I'm j-just thinking about so-something."-

"Then what's that something about?"

"Tss. W-wala ka na dun."-inis ko pang sabe.

Nag-daan ang oras at medyo kaunti nalang din ang mga bisita dito sa venue. Nag-umpisa na namang mag-uwian ang mga ito.

"Eiren bes, happy happy birthday ulit hah! Hay nako tumatanda ka na haha."- Nestie.

" Maka tanda ka naman parang sisienta ànyos na ako ah haha, by the way thank you sa inyong lahat for coming."-

"Sus wala yun atleast nabusog kame diba mga ma'am?!"- Jimarie.

Nagsitawanan naman lahat ng mga teachers at pati narin kami.

"Mama tired na po ako."-lumapit naman sakin ang bata at nagpakarga pa.

"Sobra ang energy mo kanina eh ayan na ma lolowbatt ka na."

"Mama happy birthday po ulit."-at ayun na lowbatt na talaga sya.

Na touch ako sa sinabi ng anak ko bago sya natulog sa pag-kakabuhat ko sakanya. But there is something na nagiging mabigat parin sakin kapag naririnig ko ang salitang 'birthday'

Yes, this day is my birthday at ito din ang saktong araw ng death anniversary ng pamilya ko.

Yes it was.

Kaya sa ilang taong pagkatapos ng insidente ay di na ako nag-abala pang pang pag-diriwang ang araw na ito.

This day is another anniversary of the most  memorable and the most painful day for me.

Ipinapa-alala lang nito kung paano ko pinapanood noon habang lumulupasay sa iyak ang bahay naming tinutupok ng apoy at sa napaka samang kapalaran ay nandoon ang aking pamilya na unti-unting pinaparusahan ng malaking apoy.

Eto nanaman ang araw na babalikan ko ang isip na mag-isa na lang ako.

Minsan nga tinanong ko ang sarili ko kung bakit di pa ako nasama sa kanila. Dahil kung mabubuhay pa ako, parang mamamatay narin ako sa lungkot at sa kakaisip kung paano ako mabubuhay ng wala ang mga magulang ko, kung paano ko ibabangon ang sarili ko sa pag-kakalugmok sa pangyayaring sa isang iglap ay pumapatay sa akin ng paulit-ulit.

Napatigil lang ako sa pag-iisip ng biglang naramdaman ko ang pag-hagod ng aking mga luha sa aking mukha.

"Why are you crying."-

Hindi ako sumagot.

Sa halip ay ibinigay ko sakanya si Ckari.

"Mauna na kayong umuwi ni Ckari may dadaan lang ako."

Lalakad na sana ako ng hinagip nya ang aking braso.

"No, we'll join you."

"H-hindi na k-kailangan. Saka tulog na si Ckari, she needs to go home."-pamimilit ko pa rito.

"M-mama bat ka po umiiyak?"

Akala ko t-tulog na to ah?Bat gising to?

"B-baby akala tulog ka na ah. Bakit gising ka pa?"-

"Kase mama umiyak ka eh kaya nagising ako."-paiyak na rin nitong sabe.

Nilapitan ko naman ito at inalo.

"Shhh...wag kang umiyak be okay. Di naman s-sad si mama eh."-at hinalikan ko ito sa noo.

"Eh bakit ka po umiiyak mama *sniff*."

"Kase happy lang si mama dahil meron syang baby na si Ckari."-ngumiti naman ako dito at nagsimula na rin tumigil ang pag-tulo ng kaniyang luha.

Sa sobrang sabik ko sakanya nayakap ko sya. Doon ko lang napansin na karga pala sya ni Damien. It was so akward ng humiwalay ako sa yakap ko sa anak ko.

Feel ko na umakyat ng dugo ko sa mukha ko.

Hayyst.

"Stop blushing, I might kiss you right here right now."-

--------—————

A/N: SORRYYYYYYYYYYY!!! hahaha sa mga readers sorry talaga dahil ngayon lang ulit ako nakapag update ha ngayon lang naman kase ulit ako sinipag eh. Hahaha

VOTE. Comment. Share.