Sinful Night

Kabanata 8

Kabanata 8
bakit

"bakit mo ginawa 'yun?"

hindi ko lang maintindihan bakit nya ginawa na sinabing siya ang ama ng mga anak ko kahit hindi naman at tska alam naman niya na hindi ko kailangan ng taong magiging ama ng mga anak namin, dahil kuntento naman na kami lang.

masaya kami na kami lang at kuntento kami 'don.

we don't need anyone to be their father at alam naman nila na wala akong hini-hinging kahit na ano dahil para saakin, isa lang ang gusto ko, yun ay ang maging masaya kasama sila.

"ayaw mo ba?" tanong nya, hindi naman sa ayoko pero ayokong pati sya madamay sa problema na meron ako, kaya ko naman talaga at di ako kahit kailan na humingi ng tulong sa iba.

and a help for me to Azrael? no, i don't want to get involve in his being selfish, Azrael never cared about people around him because he only cared one thing.

thats the feelings he has for me? no, he doesn't love me, he is just being obsses with me.

i never wanted to be with him.

"help? i don't need help." bumuntong hininga ako, natanaw ko na nakatingin saamin si Azrael mula sa loob ng bahay nila kaya umalis na ako pero hinawakan nya ako sa wrist.

nilingon ko siya. "let me just help you, you need to stay on my own village house." aniya, bakit ba talaga nya ginagawa 'to?

i can't understand him.

"But.."

"please."

bumuntong hininga ako, ano pa ba ang magagawa ko? kung hindi ang punayag nalang dahil wala rin naman akong matutuluyan.

marami rin akong dapat na asikasuhin dahil kakauwi ko lang dito sa manila.

kailangan rin namin ng matutuluyan lalo na para sa mga anak ko, kailangan nila ng isang kumportable na lugar kung saan magiging maayos ang sitwasyon ko at ng mga anak ko.

hinatid ako ni Riel sa bahay saan ako tutuloy, siya na nagbuhat ng maleta ko sa kwarto ko at maleta ng mga bata sa kabilang kwarto na halos katabi lang ng kwsrto ko.

natulog agad ang dalawang bata habang ako naman inaayos ang gamit ko sa kwarto, natapos ko na ayusin ang gamit ng mga bata sa kwarto nila.

bumaba ako sa kusina to cook. "why are you doing this?" lumingon ako sa boses na 'yun at nakita ko agad ang mukha ni Azrael.

gustong-gusto ko siyang itulak palabas pero hindi ko magawa.

hindi ko magawa dahil sa loob ko? may mga bagay akong gustong marinig mula mismo skniya.

"why are you making this hard for us?"

ngumiwi ako. "us? there has never been us, Azrael." pagdiin ko sknya, dahil wala naman talagang kami yun ang totoo na dapat nyang harapin na walang kami.

at kahit na kailan hindi magkakaroon ng kami, kahit na kailan wala naman akong balak na makipagrelasyon kaya ako bumalik dito hindi para sknya o ano pa.

bukod sa paghahanap ko ng sagot sa mga magulang ko, para rin sa mga anak ko.

gusto nya maging ama sa kambal ko? hindi pwede, sorry pero ipagkakait ko lahat sknya dahil ayokong isang araw magising nalang akong nagsisi na ako.

"please, natasha." aniya, nilingon ko sya na  nakikiusap sya na hayaan ko sya pero alam nya naman na umpisa palang ayoko na gawin nyang maging ama dahil wala syang resposibilidad sakin.

hindi sya pwede maging ama dahil he is a jerk, he can't do it.

"no, please? get out."

narinig kong humahakbang sya papalapit kaya bago pa sya makalapit tinutukan ko sya ng isang kitchen knife.

pasensya na. "GET THE HELL'A OUT HERE!" hiyaw ko sknya, wala syang nagawa di manlang sya nakasagot kaya naman umalis nalang sya.

i feel pain inside.

lahat tiniis ko kahit masakit kaya ko naman, hindi ko na sya mahal at pinanindigan ko ang lahat ng bagay pati ang wala na akong nararamdaman pa para kay azrael.

anong ginawa ko? i moved on, kinalimutan ko na siya ang ama ng batang 'to at kinalimutan ko rin na pumasok sya sa buhay ko.

kinalimutan ko lahat at inisip kong iba.. iba ang ama ng mga anak ko.

sinanay ko ang sarili ko sa mga bagay na posible mangyari kapag bumalik ako dito  sa manila.

sinubukan ko lahat-lahat hanggang sa makaya ko at masanay ako, at ngyari nga lahat pati bagay na kinatatakutan ko.

lumabas ako habang umiinom lang ng hot choco. "Reese?" nilingon ko ang boses na yun at nakita ko ang isang kaibigan na meron ako.

nabigla ako. "ohmyghad, Aphrodite!" hiyaw ko at niyakap agad sya ng mahigpit, tatlong taon nakalipas marami rin syang pinagbago maliban nalang sa nandito parin sya sa village na 'to.

"so, ikaw pala nakatira sa bahay ni Riley ngayon, how come na totoong may anak nna kayo?"

bumuntong hininga ako.

"i should tell you the story, Aphro."

tumango siya saakin, inalok nya akong pumunta sa bahay nila kaya naman tumuloy na muna ako at nalaman kong break na sila ng long time boyfriend nyang si Shawn.

hinawakan ko ang kamay nya habang nakaupo sa couch nya dito. "about riel and me, we don't have a relationship." paga-amin ko, alam kong posible na di sya maniwala.

"look, the father of the twins wasn't him Aphro, its his brothers.."

nakita kong nabigla siya.

"it was a accident, i was drunk that time."

ayokong mahusgahan ako at may tiwala naman ako kay Aphrodite na kaya nya akong tulungan at kaya niya itago ang sikreto ko.

oo kasal na sya pero wala naman akong balak makihati sa buhay nila ang gusto ko lang mas maayos na buhay para sa mga anak namin.

muli ko hinawakan kamay niya. "i didn't came back for him but for my children's." mas maiintindihan nya naman ako lalo na nalaman nya ngayon ang totoo mula saakin.

ang sikreto na kahit kailan di ko kayang sabihin dahil nananahimik ang buhay na meron ako, nananahimik ang buhay naming magiina.

"how about azrael now?"

ngumiwi ako. "hindi namin siya kailangan." sagot ko sknya.

maayos ang buhay namin kaya wag na nya akong pilitin dahil baka sa susunod, di na nya masilayan ang mga anak niya sakin at matuwa sya ngayon pwede nya masilayan ang kambal.

pero wag nya ako pilitin dahil baka sa susunod tuluyan kong ilayo sknya 'to.

hinayaan kong makita nya bilang pamangkin ang kambal, wag na wag lang sya gagawa ng bagay na ikagagalit ko dahil baka di ko mapigilan sarili ko, matikman nya ang galit na di nya inaasahan.