Sinful Night

Kabanata 7

Kabanata 7
bumalik

i don't want to leave because of the work na syang naumpisahan ko dito sa bohol, oo. may maiiwan akong trabaho pero napagisip-isip ko na mas malaki ang opportunity if sa manila ko nalang ituloy ang naumpisahan kong trabaho dito, diba? 

manila has a big hospital and i can be better doctor there, i know provinces needs a doctor but i don't have a choice now i think my sons needs to face that they will live in manila where i used to live.

dun ako nabuhay, namulat at dapat dun rin sila manirahan dahil dun naman talaga ako, hindi ako taga bohol sadyang napilitan lang naman akong lumipat ng bohol dahil sa tatay nila dahil ayokong magkaroon kami ng ugnayan ng tatay nilang alam kong masasaktan ko lang ang sarili ko kapag pinagpilitan ko pa na madikit skniya.

"Dr. Aragon, sgurado kayong babalik na kayo ng manila?" tanong ng isang doctor na kasamahan ko sa trabaho, kinuha ko na ang gamit ko sa ospital dahil aalis na ako bukas ng umaga, babalik na akong manila hindi para sa tatay nila pero gusto kong dun sila mabuhay dahil mas maganda ang makikita nila sa manila. 

pinagpapatuloy ko parin paghahanap sa mga magulang ko habang nagtatrabaho ako para sa mga anak ko, oo kailangan nila ng tatay pero kahit na kailan di ko gustong makihati sa attensyon ni Azrael dahil alam kong hindi kami pwede, si Chesca ang asawa nya hindi ako.

kahit naman na bumalik ako sa manila hindi ibig sabihin 'non gusto kong makipagb relasyon sknya dahil kahit kailan hindi mangyayari yun, tumaas man ang pride ko pasensya na pero hindi ko gagawin ang isang bagay na alam kong mali dahil gusto ko maging maayos ang buhay na meron ako at ang mga anak ko, hindi ko sila kayang bigyan ng kahihiyan.

gusto ko malaman ng mga anak ko na may takot sa diyos, may dangal ang kanilang ina hindi ako katulad ng iba na kakabit sa taong may asawa na, kahit na kailan di ko gustong manyari 'yon saakin dahil ang gusto ko? 

gusto ko lang maging masaya ang mga anak ko, makilala man nila ang ama nila o hindi maging kuntento sila sakin na syang bumuhay sknila ng matagal.

maaga rin ang flight namin kinaumagahan, buti nalang walang nginis sakin nung umaga at di narin ako nakapag paalam ng personal kay Darius pero nag leave ako ng note sknya pinaabot ko nalang sa kaibigan nya, sana mabasa nya 'yun. 

"Mommy, are we going home na?" Kieran asked me, ngumiti ako sa anak ko at pinatulog na muna silang dalawa dahil isang oras rin ang byahe mamaya nasa manila na kami, nakatulog rin ako nagising nalang ako na kumakain na ang dalawang bata.

ngumiti ako, pagkakaba na pagkakaba ng eroplano masyadong excited ang dalawang bata kaya mejo natawa ako, nag commute nalang kami papunta sa bahay ng Ynarez. kinakabahan ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko sknila lalo na bumalik akong may mga anak na ako, sino ang sasabihin kong ama ng mga anak ko?

hindi ko alam ang gagawin ko.

pero kailangan. 

"let's go, babies." pinabuhat ko ang maleta sa loob, tska umalis ang taxi. nagdoorbell ako at maid ang nagbukas nito para sakin kaya naman pumasok na kami at ilang segundo lang dumating si Tito at Tita niyakap ako. 

malaki rin kasalanan ko na hindi ko nagawang magpaalam sknila nung araw na umalis ako at alam kong mali ang nagawa kong di ko sinabi manlang sknila na aalis ako, wala naman kase akong choice ng panahong yun depress na halos ako at di ko na alam ang gagawin ko kaya naman umalis nalang ako ng walang paalam sknila.

ayoko rin naman malaman nila na buntis ako dahil baka ikahiya lang nila na nagturing sila ng anak na nadusgrasyada naman pala, nakakahiya ako alam ko pero nabuo yung bata at nandito sila kasama ko.