Pretty Young Thing - Samuel Leijten fanfiction

Chapter 13

Nissa
Samuel en ik rijden mijn straat in. We hebben elkaar hand de hele rit vast gehouden, maar niks tegen elkaar gezegd. Ik vind het best wel fijn bij Samuel. Ik heb geen boos gevoel bij hem. Ik weet dat de situatie heel ingewikkeld is. En ik dat ik er nog niet helemaal klaar voor ben.

Samuel haalt eerst de tassen uit de kofferbak en daarna doet ie de deur voor me open. 'Thanks Samuel.' Zeg ik dan. 'No problem baby.' Zegt ie en doet de auto deur dicht. Ik pak mijn huis sleutels en doe de deur open. Ik hoor me moeder praten met Liza. 'Hoi we zijn thuis.' Zeg ik dan. Samuel legt de tasjes neer. 'Laat mij maar.' Zegt ie en hij doet mijn jas uit. En daarna zijn eigen. Samuel doet echt lief. Hij pakt de tasjes en samen lopen we naar de woonkamer. Kaj zit op de bank. Liza en Mama staan in de keuken. De tassen doen we bij de andere. Samuel loopt naar Kaj en ploft naast hem. Ik loop naar Mama en Lies.

'Hoi mam.' Zeg ik en geef der een kus op der wang. 'Hey lieverd! Was het leuk?' Zegt ze met een grote glimlach op der gezicht. Ik moet lachen. 'Nou mam.' Zeg ik dan. 'Waarom zeiden jullie niks dat jullie al weg waren.' Zeg ik dan tegen Liza. 'Sorry bub. We wouden dat jii en Samuel alleen waren.' Zegt ze zacht maar helemaal enthousiast. 'Okey okey' zeg ik dan en ik geef der een knuffel. 'Kom we gaan naar de jongens.' Zegt Liza.

We loop naar de woonkamer. Ze zitten te praten Kaj en Samuel. Ik ga op de leuning zitten naast Samuel omdat er echt geen plek meer is. 'Hey, kom anders op me schoot zitten als je wilt.' Zegt Samuel dan als ie me hand aanraakt. 'Sure.' Zeg ik dan zacht. Ik ga langzaam op zijn schoot zitten. Hij heeft me stevig vast. 'awhh' zegt Liza dan wat hard. Ik kijk der boos aan.

Samuel pakt zijn telefoon. Ik kijk mee want het is echt voor me neus en hij kijkt over mijn schouder. Hij opent snapchat en, dan doet ie selfie camera. 'Jij bent er beter in dus maak er is 1 van ons.' Zegt ie dan. Ik pak zijn telefoon uit zijn hand. Voordat ik wil klikken op het knopje zet Samuel zijn lippen op mijn wang en dan druk ik op een knopje. Ik vind het wel een leuke foto. Ik kijk er even naar en geef dan zijn telefoon weer terug.

We hebben net gegeten. We hebben besloten dat ze morgn avond de cadeau's gaan doen. En de jongens blijven slapen vandaag. Ze gaan op een matras bij me in de kamer. En Liza en ik slapen in mijn bed. Liza en ik hebben dezelfde maat en de jongens slapen vast alleen in hun boxer.

We zitten met ze alle op de bank naar de tv te kijken. Liza zit op de wc. We hebben het op The Voice Of Holland. Liza komt rennend de woonkamer opeens in. 'Doe op 1 ze hebben het over jullie!!!' Schreeuwt ze. Snel klik ik op 1 en zet het harder.

' Vandaag is Nissa Morales alweer met dezelfde jongen gezien. Ze waren aan het winkel in de bijenkorf. De naam van de jongen hebben we niet. Maar maakt Nissa Dylan alweer jaloers?? We komen er snel achter.'

Ik sta met mijn mond open. Tranen die vallen. Samuel probeert ze weg te vegen. Maar ze blijven stromen. Ik zet de tv uit. 'Sorry Niss maar je moest het wel zien.' Zegt Liza dan. 'Hoe kunnen ze dit doen.?¿' zeg ik dan huilend. Samuel wrijft over mijn rug. 'Dylan is echt een eikel.' Zeg ik huilend. Ik ga van Samuel's schoot af en ren naar boven.

Samuel

Liza wilt achter haar aan rennen maar 'Lies laat mij ze heeft nu mij nodig.' Zeg ik dan. Ik loop de trap op naar boven. Ik loop langzaam naar Nissa haar kamer. Ik klop op de deur en doe dan de deur open. Nissa ligt op haar bed. Ik loop langzaam naar der bed en ga erop zitten. 'Hey.' Zeg ik zacht. Nissa komt overeind. Ze kijkt me met betraande ogen aan.

'Het doet me zoveel pijn.' Zegt ze huilend. Ik pak der stevig vast en laat haar op me schoot zitten. 'Don't cry babygirl' fluister ik in der oor. 'Laat het stoppen. Stop al die roddels.' Zegt ze huilend. Ik wrijf over der rug. 'Het komt allemaal goed.' En kus der op der voorhoofdt. Ze kijkt me met haar betraande ogen aan. Ik veeg der tranen weg. Ik vind het echt niet leuk om Nissa huilend te zien. Ik moet er zelf bijna van huilen.

Na een tijdje is Nissa al een beetje kalm. Ze zit nog steeds op mijn schoot. Ze heeft haar armen om mijn schouders. 'Samuel?' Zegt ze dan zacht in me oor. 'Ja Niss?' Zeg ik dan. Ze haalt een diepe adem. 'Ik hou van je.' Zegt ze terwijl ze me aan kijkt. Ze meent het. 'I love u too!' Zeg ik dan en doe mijn hand op der gezicht.

'Sorry.' Zeg ik dan. 'Voor wat?' Vraagt ze. 'Voor dat ik zo stom deed hiervoor.' Zeg ik dan. 'Het is je vergeven. Dit is gewoon een moeilijk situatie.' Zegt ze weer bijna huilend. 'Babygirl niet huilen.' Zeg ik dan. 'Het blijft gewoon stromen.' Zegt ze. 'Het komt goed!' Zeg ik dan.