DOLUNAYIN YÜKSELİŞİ #Wattys2017

"Melez"

😍😍😍KEYİFLİ OKUMALAR😍😍😍

ARIA

-Hatırlatma-

Beni tutan adamın beni bırakmasını söyledi. Dudaklarımın üzerindeki elin çekilmesiyle karşımdaki adamın suratına tükürdüm. 

"Seni aptal fahişe!" diyerek bana tokat atmak için elini kaldırdı. Fakat tanıdık bir sesin ormanda yankılanmasıyla hepimiz gözlerimizi o yöne çevirdik.

"SAKIN ONA DOKUNMA!"

*******

Bu oydu. Mavi gözlü çocuk. Ama bu saatte ormanda ne işi vardı? Ve neden kendini kurt adamların arasına atmıştı? Peki tehlike kendini bu kadar belli ederken ben neden güvende hissediyordum?

Mavi gözleri her zamanki gibi üzerimdeydi. Neden bilmiyorum ama tek yaptığı şey gözlerini üzerime dikip öylece beni izlemek. Ve bu her zaman güvende hissetmeme neden oluyordu.

Her kelimenin üzerine basarak söylemişti. Öfkesini ve bunun yanında korkusunu hissedebiliyordum. Neden korkuyordu? Bu iki yaratık tarafından öldürülmekten mi? Öfkesini kusan gözleri yanımdaki adamın kahkahasıyla koyulaştı ve bu bakışlar Sam'e döndü.

"Baban bundan hoşlanmayacak evlat." diyerek başını iki yana salladı. Bu onun daha da öfkelenmesine sebep olmuştu. Elleri yumruk şeklini alırken alnındaki damar belirginleşti. Anlaşılan birbirlerini tanıyorlardı.

"Kızı bırak!" dedi tıslayarak. Sam belirsizlik içinde diğer adama baktıktan hemen sonra bunun için geç olduğunu söyledi ve mavi gözlü çocuğa doğru atıldı.

Onlar tozu dumana katarken ben beni tutan adamdan kurtulmaya çalışıyordum. Boyd'un durumu kötüydü sanırım. Ve hareketsiz bir şekilde yerdeydi.

"Bırak beni aptal yaratık!" dedim ve dirseğimle burnuna vurdum. Sendeleyerek geri gitmesini fırsat bilerek Boyd'un yanına koştum. Fakat Boyd'a dokunamadan saçlarımda hissettiğim acıyla çığlık attım. Lanet olsun! Bir daha evden bu kadar uzaklaşmayacaktım.

Saç diplerim acıyla sızlarken mavi gözlü çocuğun Sam'in kafasını bedeninden ayırdığını görünce donup kaldım. Tanrım! Benim yüzümden katil olmuştu.

Ama bunu nasıl yapabil- Beynimde dönüp duran sorunun cevabını uzun dişler ve ucundan kan damlayan pençeleri vermişti. Nasıl olur? O bizdendi ve ben bunu fark edememiştim.

"Çek ellerini kızdan!" diye resmen kükredi. Ben bile irkilirken arkamdaki adam kendinden emin bir şekilde beni götürmesi gerektiğini söyledi. Bu onu kükreyecek kadar öfkelendirirken ağaçlardan birinden destek alıp aniden adamın üzerine atladı. Adam kendini savunmak için ellerini üzerimden çekmişti ve bu onlardan uzaklaşmamı sağladı. Kendimi çığlık atarak yere bıraktım. Onların benden uzaklaşmasıyla bende Boyd'a doğru koştum.

"Boyd! Boyd aç gözlerini!" diyerek Boyd'u sarstım. Birkaç denemeden sonra gözlerini açmayınca pes ederek omuzlarımı düşürdüm.

"Şimdi, bunu al ve çok sevgili babacığıma götür."

Mavi gözlü çocuğun sesiyle dikkatimi ona verdim. Sam'in kafasını her tarafı kan olan adama verdi ve gitmesini bekledi. Adam korkuyla gözden kaybolurken Boyd'un uyanması için tekrar çabalamaya başladım.

Mavi gözlü çocuk normal haline dönüp bizim yanımıza geldi ve Boyd'u sırtına alıp -bunda hiç zorlanmamıştı- yürümeye başladı.

"Ben teşekkür ederim-" dediğim sırada gözleri gözlerimi buldu. Sanki sakın bana teşekkür etme der gibiydi. Ki bunu kendisi de doğrulamıştı.