Flashback

5.0

Zingend huppelde de kleuter over de stoep. Een vlaggetje in haar ene hand, haar verlanglijstje stevig in de andere geklemd. Glimlachend liepen haar ouders achter haar aan. Hand in hand, dicht tegen elkaar aan. De tempratuur was alles behalve aangenaam, maar daar scheen de enthousiaste kleuter geen last van te hebben. 'Lilly stoppen!' riep Wolfs voordat zijn dochter ineens de straat zou oversteken. In een reflex stond ze stil en ze keek goed om zich heen. 'Uitkijken voordat je oversteekt!'
'Ja doe ik!' riep ze terug waarna ze nog eens goed keek. Toen ze de conclusie trok dat er geen auto's en fietsers reden rende ze de straat over. Eva en Wolfs staken ook over en zagen hoe de kleuter de deur van het café open duwde en haar voeten op de mat veegde voordat ze verder liep. Eva grinnikte bij het zien van die handeling. Lilly kon wel eens doen alsof ze alles behalve netjes opgevoed was, maar dit bewees maar weer dat ze dat absoluut wel was. Wolfs hield de deur voor zijn vriendin open en toen ze het café binnen stapte zagen ze dat Lilly al op een barkruk geklommen was en klaar zat voor wat lekkers. Fleur boog over de bar heen en gaf haar zusje een kus.
'Waar zijn papa en mama?' vroeg ze de kleuter die haar schouders ophaalde.
'Die lopen langzaam.' Zei ze en haar zus grinnikte.
'Is dat zo eendje?' glimlachte Wolfs toen hij naast haar stond en de kleuter knikte serieus.
'Ja.'
'Wat gezellig dat jullie langskomen.' Glimlachte Fleur. Ze was achter de bar vandaan gekomen om haar vader en zijn vriendin ook een kus te geven.
'Als jij geen tijd meer voor ons hebt.. Komen we wel naar jou toe.' zei haar vader terwijl hij Lilly hielp met haar jasje uit doen en Fleur rolde met haar ogen.
'Ja, al drie hele dagen heb ik geen tijd meer voor je.' Zei ze serieus. 'Wat willen jullie drinken?' het was een vraag waar ze het antwoord al op wist. Twee warme chocomel en één cappuccino.
'Blijven we hier zitten Li? Wil je niet aan een tafeltje?' vroeg Eva en de kleuter schudde haar hoofd.
'Ik wil hier mama.' Haar moeder knikte en ging naast haar zitten. Wolfs had alle jassen weggehangen en nam naast zijn vriendin plaats.
'Maar vertel eens Lilly, heb je Sinterklaas nou gezien?' was Fleur razend nieuwsgierig en enthousiast knikte de kleuter.
'Ja! En héél veel pietjes. Maar ik kon Sinterklaas niet mijn lijstje geven.' Zei ze ineens sip.
'Hoe komt dat?'
'Er waren nog heel veel andere kindjes en die gingen allemaal voorkruipen. En je mag niet voorkruipen.' Zei ze serieus. 'Toch?' keek ze naar haar moeder. Eva knikte glimlachend en aaide over haar hoofd.
'Je krijgt nog wel een kans om je verlanglijstje aan Sinterklaas te geven lieverd.' Stelde ze haar dochter gerust. De warme drankjes werden voor hun neer gezet en Lilly haar hand ging gelijk naar de mok. 'Warm, Lilly.' waarschuwde Eva haar.
'Dat weet ik toch mama.' Zuchtte Lilly. 'Ik wilde alleen dit..' ze ging met haar vinger door de slagroom en likte het van haar vinger.
'Lilly heeft vanmorgen een brief gekregen Fleur,' vertelde Wolfs terwijl hij de kaart bekeek.
'Ja ik vertellen papa!' zei de kleuter enthousiast. 'Sinterklaas komt, wanneer?'
'Volgende week.' Glimlachte Eva.
'Volgende week bij de poliesie op het werk. En dan mag Li ook komen!' jubelde ze. 'Alle kindjes van de poliesie papa's en mama's mogen komen!'
'Nou wat leuk zeg Lil!' glimlachte Fleur, bijna even enthousiast als haar kleine zusje.
'Dan kan ik mijn lijstje misschien geven.' Had ze al bedacht.
'Wil je een stukje vlaai eendje?'
'Met kruimeltjes.' Zei de kleuter direct. Fleur keek Eva aan, die knikte. Zij wilde de zelfde.
'Jij pap?'
'Verras me maar.' had Wolfs besloten.
'Yo.' Zei Fleur terwijl ze richting de keuken liep. Wolfs liet zijn hand op die van Eva rusten en kneep er zachtjes in. Glimlachend keek ze op, zijn bezorgde blik ontging haar niet.
'Het was gewoon een nachtmerrie Floris, niks bijzonders.' Zei ze overtuigend maar haar ogen verraadde haar. Soms vergat ze nog wel eens dat hij de enige was die haar kon lezen, de enige was die kon zien dat ze zichzelf voor de gek hield.
'Eentje die er flink inhakt..' zei hij zachtjes en Eva knikte.
'Het is niks.' zei ze daarna alsnog. Hij bracht haar hand naar zijn lippen en drukte er zachtjes een kus op.

Mijn liefde voor FM was (al een tijdje) langzaam aan het verdwijnen, en daarmee verdween ook inspiratie voor de verhalen, maar na het zien van de nieuwe trailer is mijn liefde ineens in één klap weer terug! 😍
Ik ga niet nu gelijk weer om de dag updaten, maar wel zo vaak als ik kan. Feedback lees ik nog altijd graag! :)