Flashback

4.1

De rest van de middag hadden ze in de tuin door gebracht. Wolfs was druk bezig geweest met de laatste dingentjes zodat de tuin helemaal op orde was terwijl Lilly zich vermaakte in het kleine opblaasbadje. Met een vermoeid gezicht was Eva thuis gekomen maar dat klaarde gelijk op toen ze de tuin zag. 'Tevreden?' glimlachend sloeg Wolfs zijn armen van achteren om haar middel en Eva knikte.
'Ja. Eindelijk kunnen we fatsoenlijk zitten.' hij lachte. Al weken was het mooi weer en al weken had zijn vriendin geklaagd dat de tuin er niet uit zag, maar ze had er zelf ook nog geen tijd voor gehad er wat aan te veranderen. Het gras was gemaaid, de bloementjes stonden er mooi bij en ze hadden een mooi terras om op te zitten. Eindelijk was het af, eindelijk had ze en tuin bij haar huis.
'Haai mama!' riep Lilly tussen het watergevecht met zichzelf door.
'Hi schat,' Eva zette de tas die ze bij zich had aan de kant en trok haar laarsjes uit, daar was het immers veel te warm voor.
'Trek wat anders aan, we gaan zo lekker eten.' Wreef Wolfs over haar rug. 'En we hebben een lekker toetje.' Glimlachte hij.
'Wat.' Wilde Eva direct weten en met glimmende ogen keek ze hem aan.
'Zeg ik niet,' grijnsde hij maar voordat Eva daar op had kunnen reageren schreeuwde Lilly het antwoord al.
'Aardbeien!' Wolfs zuchtte, Eva lachte.
'Lekker.' Ze gaf hem een kus en liep weg, naar boven.
'Weet je nog Lil, dat we een verrassing hadden voor mama?' vroeg Wolfs zijn dochter terwijl hij het tafelkleed over de tafel heen gooide.
'Oeps.' Schuldig keek Lilly haar vader aan. 'Vergeten.' giechelend rolde ze in het water.
'Suffie.'
'Maar mama weet niet dat we slagroom hebben toch papa.' Bedacht de kleuter al snel. 'Dan is dat de verrassing!' zei ze vrolijk, ze had het al weer opgelost.
'Niet vertellen dan hè eendje,' lachte Wolfs en hij liep terug naar binnen om bij de pannen op het vuur te kijken.
Al snel kwam Lilly de keuken in. Ze had de handdoek die ze als een poncho aan kon doen al over haar hoofd getrokken terwijl ze natte voet afdrukken achterliet op de vloer. 'Papa de bal ging zo over het hek.' Vertelde ze terwijl ze uitbeeldde hoe de bal naar de buren toe was gevlogen. 'Li gaat het halen!' het was meer een mededeling dan dat ze het vroeg, het was namelijk niet de eerste keer.
'Netjes vragen Lilly!' ze was er al vandoor gerend en Wolfs ging achter haar aan. Bij de voordeur bleef hij staan toekijken. Lilly klepperde aan de brievenbusklep die in de deur zat en wachtte geduldig totdat er open werd gedaan.
'Hey Lilly!' vrolijk werd ze begroet door de buurman.
'Haai Mattie! Ik pak mijn bal in de tuin.' deelde ze mee en voordat ze naar binnen had kunnen rennen werd ze tegen gehouden door haar vader.
'Lilly!' ze keek haar vader aan waarna ze zich terug op de buurman richtte.
'Mag ik de bal pakken?' vroeg ze netjes en glimlachend stapte Mathijs uit de deuropening zodat ze er langs kon.
'De tuindeur staat open, ga maar halen meid.' En met die woorden racete de kleuter naar binnen toe. Ondertussen wist ze de weg, niet alleen omdat het huis op die van haar leek maar omdat ze er al zo vaak was gekomen om haar bal te pakken. 'Ze heeft veel plezier aan haar badje zo te horen?' grinnikte de buurman.
'Groot succes dat ding.' Lachte Wolfs. 'Heb je er last van?' Lilly had nog al moeite met het letten op haar volume, en gilde het regelmatig uit van plezier.
'Welnee.' Wuifde Mathijs weg. 'Dan moet ik ergens anders gaan wonen, toch?' lachte hij. In elk huis in de straat woonde minstens één kind. Hij was de enige die alleen was. Lilly kwam weer terug gerend met haar bal.
'Wat zeg je dan?' vroeg Wolfs.
'Dankjewel Mattie!' Mathijs aaide over haar natte lokken.
'Graag gedaan. Hou de bal nu bij je hè.' Lachte hij en Lilly knikte lachend. Op haar blote voeten stapte ze door de stuikjes die de twee voortuintjes van elkaar scheidde en haar vader zuchtte.
'Daar hebben ze de stoep voor uit gevonden eendje, wist je dat?' vroeg hij.
'Ja hoor dat wist ik.' Zei Lilly serieus en ze liep terug naar binnen. Wolfs zwaaide naar de buurman en deed de deur achter haar dicht.
'Gelukkig maar.' rolde hij met zijn ogen. Eva kwam net de trap af en vragend bleef ze op de voorlaatste tree staan. Wolfs schudde zijn hoofd.
'Eigenwijs ding.' Fluisterde hij zodat Lilly haar oortjes het niet zouden horen. Hij nam de tijd zijn vriendin te bekijken. Ze had een topje en een kort broekje aangetrokken, iets wat beter bestemd was voor dit weer dan de lange spijkerbroek die ze daarvoor aan had gehad. 'Ziet er goed uit hoor.' glimlachte hij en Eva glimlachte mee.
'Zie ik er ook goed uit papa?' vroeg Lilly serieus en ze poseerde in de deuropening. Haar ouders lachte.
'Héél goed.' Lachte Wolfs. Hij liet zijn hand van Eva haar rug naar beneden glijden en kneep kort in haar billen. Quasi verontwaardigd werd hij aangekeken.
'En dat mag zomaar?'
'Ja.' Knikte hij serieus. Eva sloeg haar armen om zijn nek en hij tilde haar de trap af.
'Oké.' Ging ze er mee akkoord.
'Dek de tafel maar.'
'Ook dat nog.' Lachte ze en ze kuste hem. Wolfs knikte. Lilly rende op hun af en klemde zich aan de benen van haar ouders vast.
'Iehl. Ga weg joh met je natte lijf.' Lachend gaf Eva haar dochter een duwtje en de kleuter lachte hard. Expres klemde ze zich extra goed aan haar moeder vast.
'Je moet met mij lopen mama,' Ze ging op haar voeten staan en lachend liep Eva met haar de tuin in, richting het zwembad. Ze trok de poncho over haar hoofd heen uit waarna ze Lilly optilde. 'Nee! Mama!' gierde de kleuter toen ze boven het water werd gehouden. Lachend deed Eva alsof ze haar even los liet en gelijk weer vast greep, waardoor Lilly dacht dat ze echt in het water gegooid werd. De kleuter gilde hard waarna ze lachte. 'Ik schrok mama!' lachend liet Eva haar langzaam los zodat ze zonder te vallen in het badje terecht kwam. 'Dat was leuk! Nog een keer!'
'Nee,' lachte Eva en Lilly spetterde haar nat. Het deed haar moeder alleen niet zo veel. 'Ik dek te tafel voor papa, help je mee?'
'Nee.' Lachte Lilly op dezelfde manier als haar moeder net had gedaan en hoofdschuddend keek Eva haar dochter aan. Soms leek ze veel te veel op haar moeder.