LİLY LUNA POTTER VE ZAMAN DÖNDÜRÜCÜ-SCORİLY (tamamlandı)

Miras

Acı beni uykumdan uyandırmıştı. Saat sabah altı civarlarında olmalıydı. Güneş pencereden kızıllığıyla odayı aydınlatıyordu.

Alnımın alev alev yandığını hissediyordum. Odadaki herkes çığlıklarıma uyanıp başıma toplanmıştı. Diğerleri yanıma gelirken büyük annem dün olanlardan sonra bana yaklaşmayıp uzaktan neler olduğunu izlemeyi tercih etmişti. Yan yataktaki Lizzie'nin yardımıyla ayağa kalktım. Beni banyoya götürmeye çalışıyordu. O sırada aynada kanayan alnımı gördüm.

Aynaya zorlukla yaklaşıp alnımdaki kanı sağa sola bulaştırarak sildiğimde babama ait olan şimşek izini gördüm. Yaşadığım şaşkınlıkla kimseye birşey demeden koşarak yatakhaneden çıkarken acıyla baş etmeye çalışıyordum. Ortak salona indiğimde herkes pijamalarıyla oradaydı. Çığlığım tüm Gryffindor yatakhanelerine ulaşmıştı anlaşılan.

Çapulcular endişeyle suratıma baktılar. Sirius ihtimaller üzerine yoğunlaşmıştı. "Kızıl dehşet Evans mı saldırdı yoksa?"

Acı nefesimi kesiyordu. Büyük babam alnımı yokladı. Bir yerlerimde başka birşey var mı diye bakıyordu. Kesik nefeslerimin arasından "Dumbledore! Onu bulmam laz-"

Cümlemi tamamlayamadan büyük babamın kollarına düştüm.

---

Gözümü açtığımda revirdeydim. Bunu beyaz örtülerden anlayabiliyordum. Kafamı yana çevirdiğimde tartışan suratlarla karşılaştım.

Büyük Lily hala James Potter'dan çocuk yaptığını reddediyormuş gibi duruyordu. "Sizin lanet haritanıza göre senin soyadını taşıyor, Potter!Benim değil!"

Büyük annemin sözlerine gözlerimi devirdim.

Dumbledore, Lupin'le bana ne olmuş olabileceğini konuşuyordu. Sirius ise Madam Pomfrey'e neyim olduğunu soruyordu. "Alnındaki o şey geçer değil mi? Sizce nasıl olmuştur Madam? O şey sanki çok önceden beri varmış gibi duruyor."

Demir yatağı gıcırdatarak doğrulduğumda bütün sesler kesilip herkesin gözü bana döndü. Bir an donakaldım. Bu genelde ağzımı şapırdatarak yemek yediğimde ailemin yaptığı bişeydi. "Ne?!"

Büyük babam yaklaşıp endişeyle bana baktı. "Iyi misin Luna?"

"Doğruyu söylemek gerekirse, hayır. Beynim zımparalanıyor gibi hissediyorum."

Dumbledore yaklaşıp "Bu yaranın bir sırrı var mı bayan Potter?" diye sordu

"Evet, profesör... Var... Voldemort'un babama bıraktığı izin aynısı bu iz. Sizce nasıl olmuş olabilir?"

"Babana Voldemort tarafından bırakılmış miras..." Derin bir nefes alıp biraz düşündükten sonra sözlerine devam etti. "Yara izi babana aitti ancak sen Voldemort'la aynı dönemde hiç yaşamamıştın. Voldemort'un yaşadığı döneme geldiğin için yara sana aktarıldı. Sen Yara izi bulunan Potter'ın varisisin. Yani doğduğunda o yaranın genlerini zaten taşıyordun. Siz bu zamana düşeli yaklaşık 15 saat oldu."

Biraz nefes almak için duraksadı. "Burada uzun süre kalman izi bulunduran genlerini aktive etmiş olmalı"

Yani şu an ben sağ kalan çocuğun yerine mi geçmiştim? Babama sürekli sorduğum yara izi böyle mi hissettiriyordu? Her zaman bu kadar acı çekmiş miydi zavallı babam?

Sonra aklıma dolan düşünceyle hızla yataktan kalktım. Birden kalktığım için sendelemiştim. Hadi ama Lily! Sen kırılgan bir kız değilsin..

"Profesör Trelawney nerede?"

Şifacı odasından yeni gelen Madam Pomfrey cevapladı. "Yara aklını karıştırmış olmalı. Bu okulda öyle bir profesör yok tatlım."