She's A Pretty BadGirl [COMPLETED]

Chapter 27: Slave

[Zee po natin sa taas ☝☝]

Zee's POV

"Relationships can be broken bes, maaagaw at maaagaw ang boyfriend mo. Kaya dapat kang lumaban para sa inyo. Pero bes kapag siya na mismo ang bumitaw wag ka mo nang piliting lumaban pa. Dahil Ikaw lang din ang aasa at masasaktan sa huli."

Rinig kong payo ng babae sa bestfriend niya yata yan. Iyak ng iyak. Kainis. Sa tuwing makakakita ako ng babaeng umiiyak dahil sa lalaki naaalala ko ang sarili ko sa kanila 3 years ago.

All the pains. Pero ang pains na yun ang nagturo sakin para maging palaban ulit. Yung pains na yun ang nagturo sakin  ng leksyon. Kaya ako natuto.

Natuto akong buksan ang isipan ko sa mga bagay na nakapaligid sa akin. Natuto akong tumayo ulit mula sa pagkakadapa. Natuto akong lumaban.

Kaya eto ako ngayon. Badgirl padin. Pero di ako warfreak. At di ako pumapatol sa di ko ka level. Hello? I'm too high to step down to their standards. And I'm too beautiful to be a loser.

Makaalis na nga dito. Ang ingay ng iyak ng babae. Nandito kasi ako sa coffee shop pero alis na ako. Ang ingay eh.

"Oopps. Sorry miss." Sabi nung lalaki. Shet. Panu ba naman! Natapunan tuloy ang damit ko ng kape. Bwesit......

"Bakit? Do you think your sorry is enough to clean  my dress?" Sabi ko ng medyo pasigaw. Nakakainip eh! Bwesit!

Di na nga ako makaget over sa panaginip ko! Nadagdagan pa ng babaeng ang ingay umiyak. Pati pa ang bwesit na lalakeng to na ang tanga maglakad.

"Sorry po. Lilinisin ko nalang po." Sabi ng lalaking may pimples. Matangos ilong. Perfect lips. At magulo ang buhok.

Gwapo sana. Kaso epal yung pimples nya lol.

"Wag na. Madadagdagan pa ang dirtiness ng damit ko eh." Inip kong sambit.

"Anything you ask po miss. Gagawin ko. Basta patawadin niyo na po ako." Sabi niya.

Napatingin naman ako sa kanya. "Anything?" I ask and show my evil grin.

"O-opo." He said stuttering.

"Hmm.. so, even though maging slave kita? Okay lang?" Naka evil grin na ako.. haha.. natatakot siya. Kakatawa.

"O-opo" tumatango tango pa siya. Buti at may mapag tripan ako.

"Follow me." Sabi ko. Kaya sumunod naman siya.

Umalis na kami dun at pumunta kung saan saan. Pero siyempre nagbihis ako nu..

Aled's POV

Ako nga. Ang kasama ni Zak ngayon. Kahit ganito lang. Basta magkasama kami okay na sakin yun.

Ano? Wala naman sigurong mali sa pagpapanggap diba? Gusto ko siya makasama eh. Kaya gumawa ako ng paraan.

Sabi nga nila diba? Kung gusto may paraan, kung ayaw may dahilan. So, may paraan. Ang gulo lang eh.

Nagpapakahirap din ako sa pag iiba ng boses ko. Ganun talaga pag gwapo.

"Ahm.. pwede po ba matanong ang pangalan mo?" Tanong ko sa kanya.

"Just call me Zee." Walang gana niyang sagot habang inaabot sakin ang tatlong paper bag ng Chanel na puno ng pinamili niya.

Ginawa niya nga talaga akong alalay.

"Ahm. Pwede po bang magtanong?" Tanong ko sa kanya.

"You're already asking." Pabalang niyang sagot. Sarap niya talaga kausapin. -,-

"Common sense now a days are not already common nga naman talaga." Pabulong kong sabi.

"I can hear ya." Sabi niya kaya napatikom naman ang bibig ko.

"Ahmm.. sorry po. Bakit po andami niyong pinamili?" Tanong ko sa kanya. Naglalakad kami ngayon papunta sa parking lot. Nandito kasi kami sa mall.

Napahinto muna siya bago sumagot.

"Ahm. Can I ask a favor?" Tanong niya ng nakataas ang kilay.

"Anything po." Agad ko namang sambit.

"Una, pwede bang i minimize mo ang pagsabi akin ng po? Nakakabingi na kasi eh. Pangalawa, pwede ba wag kanalang makialam? Wag tanong ng tanong. Wala kanamang mapapala eh." Sabi niya at  iniwan akong nakatunganga.

Srsly? Bakit ba lagi akong iniiwan ng nakatunganga ng babae?

"Wait. Ms. Zee. Sorry. Okay. If that's what you want. Your wish is my grant." Sabi ko sa kanya ng nakasmile.

Natawa naman siya kaya nagtaka ako. "May mali po ba?" Tanong ko sa kanya.

"Oo. Command yun hindi grant. Sakay na. Ipagdrive mo ko pauwi." Sabi niya sakin at pumasok na sa kotse niya sa tabi ng driver.

Seryoso talaga siya.

Pumasok na ako sa driver's seat at nagdrive na. Hanggang sa pagkadating namin sa bahay niya ay di padin siya umiimik. Magsasalita na sana ako pero naunahan niya na ako.

"Do you know me?" Taas kilay niyang tanong.

"H-Ha?" Shet. Buking.

"How did you know where I live? Stalker ba kita?" Shet. What to do? What to do?

"Ahmm." Nkita ko bigla ang gps sa car niya. Kaya naman nag light ang bulb sa ulo ko.

"Nakaset po kasi ang GPS ng sasakyan niyo." Palusot ko.

Pagkatapos kong sabihin yun ay kinuha na niya ang mga pinamili niya at lumabas na siya sa kotse.

At iniwan na naman akong nakatunganga. Lumabas ako sa kotse niya at sinundan ko siya.

"Oh? Bakit ka sumunod?" Tanong niya sakin. Nandito na kami sa loob ng bahay niya. Ibang iba na ito. Hindi na batman ang designs ng walls. Wala na din ang rock signs.

Puro na plain color white ang pinta dito.

"Eh diba slave mo ako?" Tanong ko sa kanya.

"Oo. Pero di ko sinabi na sumunod ka sakin. Uwi ka na. See you when I see you." Sabi ko sa kanya.

"Ganun?" Tanong ko naman pero di na niya ako pinansin. Akmang aalis na sana ako nang bigla naman siyang nag salita.

"The mole, the birth mark." Nang sinasabi niya yun ay malakas na pintig ng kaba ang bumulusok sa dibdib ko.

"Tell me the truth. Aled is that you?"