Το βλέμμα σου δύο υγροί κόσμοι που αγκαλιάζουν ένα τίποτα.
Ο ένας έλεγε πάντα την αλήθεια κι ο άλλος ψέματα.
Μα φώναζαν κι οι δυο το ίδιο πράγμα.
Στους ουρανούς τους πετούσαν εξωτικά πουλιά
Και στους ωκεανούς τους κολυμπούσαν γοργόνες.
Το βλέμμα σου δύο κρυστάλλινα σύμπαντα.
Οι γαλαξίες τους τύλιγαν το κενό.
Χιλιάδες αστέρια προσκυνούσαν τ'όνομά σου.
Το βλέμμα σου μια μακρινή άβυσσος.
Οι δρόμοι της δεν οδηγούσαν πουθενά.
Μα το δικό σου πουθενά σε πήγαινε παντού.
Το βλέμμα σου δύο υγροί κόσμοι.
Αφού τους γνώρισα πώς να μείνω μακριά τους;
