Royale Series 3: FINALLY, CAUGHT YOU! (COMPLETED)

Chapter Three

            Pagpasok niya sa silid ni Rajeev ay halatang nasa banyo pa ito at naliligo. She even stopped herself from you know... peeping... hehehe... maganda ang katawan ni Rajeev ng nakadamit kaya malamang at sa malamang oh-la-la-la-wonderland din ang katawan nito. She can even dream touching those broad washboard chest he have, and those muscles na minsan na niyang napagsamantalahan. Sana pala ay nilawayan na rin niya para sulit. Ay, ano ba itong pinag-iisip niya.

            Binuksan niya ang cabinet nito and took a suit he will wear. Kahit naman hindi linya sa fashion ang trabaho niya with her nephew's fashion sense, take note four years old ito, ay napilitan siyang maging maalam. Kaya she knew how to mix and match some colors.

            "Hindi ka pa rin tapos mamili?" she stiffened when she feel his presence behind her. Masyado yatang napalalim ang kanyang iniisip at pagnanasa kaya hindi niya namalayan na nakalabas na pala ito sa banyo. Kung kanina ay nagwo-wonder siya kung ano ang hitsura nito na nakahubad kaso ngayong pwede na niyang masilayan ay parang umurong naman ang lahat ng lakas ng loob niya.

            "T-tapos na." nagstu-stutter na siya. Kailangan na niyang makaalis, kaya mabilis niyang kinuha ang suit na nakahanger and is about to close the cabinet when his hand stopped it. humakbang siya sa isang bahagi kaya lang ay iniharang nito ang isa pa nitong braso kaya natrap siya. Shit! "H-here." Ipinakita niya ang napili niyang damit dito.

            "Bakit hindi ka makatingin sa akin?" may halong panunukso sa boses nito.

            "Because you are stopping me." Thanks Lord hindi na siya nauutal.

            "Am i? really? Sa tingin ko kasi kapag tumalikod ka ay makakaharap mo ako." At iyon nga ang ginawa niya, humugot siya ng malalim na hininga at lakas loob na humarap. Kaso nga lang anuman ang naipon niyang lakas ng loob ay nawala na ulit ng marealized na sa ginawa niya ay sobrang lapit na ng kanyang mukha sa mukha nito. Kapag gumalaw pa siya ay malamang maglalapat na ang kanilang mga labi.

            Pinagpapawisan na nga siya ng sobrang lapot at nahihirapan ng huminga. Her eyes were locked to his grayish eyes, those were beautiful pair of pearls that she loves to possess. His nose, those were so masculine her lips wouldn't hesitate to kiss. She wants to feel the feeling of her nose on his. And those lips... napalunok siya at napaawang ang kanyang mga labi ng mapansin ang pumapatak na butil ng tubig mula sa buhok nito, pababa sa pisngi nito and down to his neck, ang sarap sigurong maglambitin doon. And to his washboard chest and down... down to his shirtless body, tama nga siya sa hinala niya. May walong pandesal ito sa tiyan.

            "Where's my suit?"

            "Ano?"

            Napapikit ito ng pasigaw niyang itanong kung ano ang sinabi nito. "I said my suit."

            "Oh, suit." Tiningnan niya ng hawak. "Heto." She focused her eyes on his handsome face. Magkakasala siya Lord.

            "Really Sabrina." Hindi makapaniwalang tanong nito. "Sabrina Coleen Santos, I don't know what you are up but you are too obvious."

            Marami ang gustong ipahiwatig ni Rajeev sa sinabi nito sa kanya, pero kung anuman iyon ay bigla siyang namula sa sinabi nito.

            "Ewan!" nagmamadaling lumabas siya at pumasok sa silid niya. pinaypayan niya ang sarili kahit na todo ang aircon doon. Nakaka-ano talaga ang lalaking iyon. For the first time of her life ay naging speechless siya at walang masabi.

            "I don't eat carrots." Akmang itatapon na nito ang mga carrots na inihalo niya sa ulam na niluto niya ng pigilan niya ito.