♂Hoofdstuk 22♀

3.3K 71 13
                                    

Samuel

"Het moet Duncan wel zijn geweest, hij heeft ons verraden al die tijd heeft hij voor Sophia gewerkt!" Zeg ik tegen Mason na dat ik hem het hele verhaal heb verteld. "Die idioot durft tegen mij op te gaan! Maak je geen zorgen boy's ik zorg wel dat mijn jongens hem afmaken vandaag nog!"  Zegt Mason duidelijk kwaad op Duncan. "How wacht even!" Roept Zed die achter mij staat. "Ja Mason, voordat je Duncan afmaakt kunnen we hem voor een enkel keer gebruiken" Zeg ik. "Waar voor?"  Vroeg Mason. "Duncan weet niet dat wij weten dat hij voor Sophia werkt en dat gaan we hem ook niet vertellen. We laten hem waar hij is want dat is hoogst waarschijnlijk ook waar Sophia zich verstopt ergens in zijn buurt" Mason grijnst. "Slimme jongens, Duncan en Sophia willen ons op de valse spoor leiden maar nu weten we dat alles wat Duncan zegt vals is!"

Terwijl Zed en Mason de plan om Sophia te vinden tot op de uiterste puntjes probeerde uit te werken ging ik de ship die in Duncan's telefoon zit opsporen. Hij heeft 10minuten geleden een locatie opgestuurd waar hij Sophia zogenaamd gezien heeft. Ik pak de kaart van Amerika en pin een punaise op elke locatie die Duncan naar ons had doorgestuurd. Als ik alle locaties op kaart heb gezet heb ik het grote vermoede dat het iets moet vormen maar er missen te veel locaties om het te kunnen ontcijferen.
"Samuel kom eens even Mason heeft de plan!" Riep Zed. Ik hing de kaart op en liep met Zed mee naar de zaal waar Mason alle poppetjes had verzameld die mee deden naar 'Find Sophia' actie. "Ik wil jullie ten eerste allemaal bedanken dat jullie mee willen doen aan de FS-actie en weetje niet zeker of je dit wel kan daar is het gat van de deur nu kun je nog gaan!" Zei Mason en wees naar de deur, maar niemand stond op. "Mooi!" Zei hij. "De komende 2 maanden die uit kunnen lopen tot een half jaar zijn we met z'n alle bezig aan de FS! We doen dit samen iedereen krijgt van mij een taak, let er dus op als jou taak fout gaat is de hele actie naar de klote, zorg dus dat je alles doet zoals ik zeg dat het moet!" De spanning in de kamer werd groter, iedereen vroeg zich af wat Mason van plan was. "De planning is dus dat we Sophia's lieveling naar haar opsturen, Samuel dat ben jij!" Ik? Nee toch?! "Sophia heeft altijd al een zwakte voor je gehad, en uiteindelijk liet ze je gaan omdat ze wist dat jij een gevaar zou vormen. Mijn bedoeling is nu dat jij Duncan gaat en weer in contact komt met Sophia, je verteld haar dat je helemaal klaar bent met ons en met haar mee wilt doet om ons te bestrijden. Maar ondertussen ben je ons ogen en oren bij haar, je verteld ons elke stap die ze maakt en lokt haar in ons val!" De bloed in mijn lijf begint te koken! Ik wil Sophia zo graag terug pakken, en hier is mijn kans. "Ben je in?" Mason kijkt me vragend aan, en alle ogen in de kamer kijken me aan. "Nou en of! Laten we deze bitch voor eens en altijd terugpakken!" 

"Precies wat ik wilde horen!" Zegt Mason en klopt op mijn schouder. "De eerste stap die we gaan maken is, jou Samuel naar Duncan sturen. Je gaat hem vertellen dat je ons wijs hebt gemaakt dat hij hulp nodig heeft, als je geluk hebt zou hij je zelf vertellen dat hij voor Sophia werkt zo niet begin je er zelf over dat je die vermoedde hebt enzo. Dan komen we aan bij stap 2, dat is als je Sophia duidelijk maakt dat je kwaad op ons bent en ons af wilt maken. Oke, verdere instructies krijgen jullie per persoon. Ik verwacht jullie allemaal hier morgen ochtend om 8 uur, dan beginnen we echt met de actie. Wees op tijd, en slaap op tijd vannacht!"

En net die avond kon ik niet slapen.. het was een ding dat me hersenen niet los liet, een iemand; Yara. Ik wilde haar zo graag spreken, alleen heel even haar stem horen. Ik mis haar zo erg. En voordat ik het wist had ik mijn telefoon aan mijn oor en belde haar, de telefoon ging 3 keer over. De klok wees 3:36 aan, waarschijnlijk slaapt ze dacht ik. En dan net op de 4de keer, nam ze op. "Hallo?" Hoorde ik haar schore stem, ik heb haar wakker gemaakt. "Samuel ben jij het?" Vroeg ze, op dit moment wil ik zo graag zeggen dat ik het ben maar dat kan ik niet. "Alsjeblieft als jij het bent Samuel, zeg iets" Haar stem klonk betreurd, en ik stelde me voor hoe een traan over haar wang naar beneden zou rollen. Net toen ik op het rode hoorntje drukte hoorde ik haar zeggen: "Ik hou van je" Ik ook van jou! Wilde ik zeggen, maar het was te laat en ik kon het niet zeggen. Niet nu dan was de hele missie naar de klote. Maar echt waar, ik hou van haar, met heel mijn hart!

Ja ja dames en heren, na 80 jaar heb ik weer geüpdatet! Sorry voor het wachten, ik heb echt een hele lange periode gehad zonder inspiratie, maar het komt soort van terug denk/hoop ik. In ieder geval laat me weten hoe jullie dit hoofdstuk vonden! x 

GESTOPT! Nieuwe versie binnenkort online!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu