GESTOPT! Nieuwe versie binnenkort online!

♂Hoofdstuk 2♀

Yara

De volgende ochtend word ik vroeg wakker want ik moet al om half 8 bij mijn nieuwe werk zijn ook wel 'Olhouser publishing bureau' waar ik me bij mijn baas Kevin Olhouser moet melden. Ik heb er altijd van gedroomd om bij een uitgeverij te gaan werken welles waar als een schrijfster maar een secretaresse is een goed begin. Ik begon me meteen klaar te maken ik doe een nieuwe zwarte rok aan met een rode shirt die knoopjes heeft aan de voorkant, daarna krulde ik mijn haar in de perfecte krullen die mijn moeder me heeft leren maken. Een klein beetje oogpotlood en mascara en klaar ben ik!

Om half 8 precies, klopte ik op de deur van meneer Olhouser. "Kom maar naar binnen!" Kreeg ik als antwoord dus ik deed de deur open en liep maar binnen. "Goede morgen meneer Olhouser" Begroette ik hem met een glimlach. "Noem me naar Kevin" Zei hij terwijl hij me een hand gaf. Zijn hand was warm, net zo als de glimlach die hij me schenkt. "Dus Yara al je papieren zijn geregeld dus je kunt meteen beginnen, voor vandaag heb ik een stapeltje papieren werk op je bureau gelegd en dat zou ik elke dag doen verder kun je me bellen als er iemand is die me wilt spreken, oké?" Ik knikte. "Ja meneer Ol- Kevin" Verbeter ik mezelf meteen, wat Kevin aan het lachen maakt. "Is goed, dan kun je nu aan het werk" Laat Kevin me weten dus ik loop zijn kantoor weer uit en ga aan een bureau zitten dat voor de kantoor van Kevin plaats vind. "Mijn bureau.." Giechel ik vol ongeloof eindelijk heb ik de baan waar ik van droomde, soort van dan. Maar natuurlijk wil ik de baan houden dus moet ik ook gaan knallen nu! Ik pak het blaadje dat boven aan de stapel ligt waar Kevin het over had. Achter mij staan een aantal bakken met de stickers: handtekening, manuscripten, beoordeeld & niet belangrijk. Het blaadje wat ik heb moet bij handtekening, en zo ga ik verder met alle blaadjes sorteren.

"Kun je tegen Kevin zeggen dat de financiën plannen voor deze maand klaar zijn?" Hoor ik iemand vragen maar lees even verder wat er op het blaadje staat, beoordeeld! Ik stop hem in de bak met de sticker beoordeeld. "Wat zei je?" Vraag ik en kijk de jongen aan die voor mijn bureau staat. "Yara?"
"Samuel?" Vraag ik op dezelfde vragende toon. "Wat doe jij hier?" Vragen we tegelijk aan elkaar, en moet daardoor lachen. "Jij eerst" Zegt Samuel. "Ik werk hier, jij?" Vraag ik dan. "Ik werk hier ook!"
"Wow wat toevallig!" Lach ik en hij knikt zo te zien is hij het met mij eens. "Hoe lang werk je hier al?" Vraagt Samuel. "Nou uhm, dit is mijn eerste werkdag.." Antwoord ik eerlijk. "Oh vandaag dat ik je nooit eerder hier heb gezien" Zegt hij en vervolgt met: "Hoe zou je het vinden als ik mee neem om samen te lunchen er is hier dichtbij een klein restaurantje met lekker eten?" Stelt Samuel voor, als ik er over nadenk heb ik best honger ik heb vandaag bijna niks gegeten en alle papieren sorteren heeft me nog al hongerig gemaakt. "Mag dat wel? Zomaar weg gaan om te lunchen?" Vraag ik aan Samuel. "We hebben met z'n alle lunch pauze om 1uur, en toevallig is het nu ook 1 uur!" Legt hij uit. "Oké!" Antwoord ik en glimlach. "Oké, als in oké ik wil met je lunchen?"
"Ja!" Knik ik. "Mooi, ben je klaar om te gaan?" Vraagt Samuel. "Ja, even mijn tasje pakken" Laat ik hem weten ik sta op van het bureau en pak mijn tasje van een hanger aan het muur.

Het was 5 minuutjes lopen en we waren al bij het restaurantje waar Samuel het over had. Het was gewoon een klein schattig restaurantje, en aangezien het lekker weer was besloten we om buiten te gaan zitten. "Mag ik ook voor jou bestellen, ik denk te weten wat je lekker zou vinden?" Vraagt Samuel als de serveerster ons kant op komt. "Ja hoor" Antwoord ik. "Hallo ik wil graag.." Terwijl Samuel onze bestelling aan de serveerster geeft staar ik om me heen, het is hier zo rustig terwijl het bij het centrum van Seattle zo druk. Als het eten echt lekker is dan kan ik hier vaker komen!

"Waar woonde je voordat je tegenover mij kwam wonen?" Vraagt Samuel dan en ik schrik uit mijn gedachtes. "Kansas City" Antwoord ik. "Echt waar, dat is wel ver. Waarom ben je hier heen gekomen?" Vraagt Samuel duidelijk verbaasd. "Ik kreeg een leuke baan aangeboden en heb er altijd van gedroomd om in Seattle te wonen" Leg ik uit en Samuel knikt. "En je bent hier heen alleen gekomen? Niet met je ouders, vrienden, vriendje?" Vraagt Samuel verder. "Ja ik wilde graag opnieuw beginnen, en ja mijn ouders wilden niet mee mijn vriendinnen hebben allemaal een vriendje dus ze willen ook graag in Kansas blijven en ja ik heb dus geen vriendje so.." Leg ik hem uit. "Oh oké" Zegt hij dan. "Woon jij alleen?" Vraag ik dit keer. "Ja, mijn ouders boeien me vrij weinig ik woonde een tijdje geleden met een vriend van me maar die heeft dus ook sinds kort een vriendin dus die zijn samen gaan wonen en ja dus daarom woon ik ook alleen"
"Heb jij geen vriendin?" Vraag ik, geen idee waarom maar goed. "Nee, hoef ik voorlopig ook niet" Lacht hij en ik lach met hem mee. "Nou ja soms is het wel handig" Knipoog ik naar hem en meteen snapt hij wat ik bedoel. "Ja daar heb je wel gelijk in.." Grijnst hij, terwijl hij dat doet komt de serveerster met onze eten aan. "Eetsmakkelijk" Zegt ze voordat ze weg loopt, we bedanken haar en richten ons op het eten voor ons. "Wauw het ziet er echt lekker uit" Laat ik Samuel weten. "Proef het maar" Zegt Samuel en dat doe ik. "Oh my gosh, did is zoe lekkah!" Zeg ik met volle mond. Samuel moet lachen. "Hier proef ook dit" Hij pakt met zijn vork een beetje van de pasta dat voor hem licht en houd die voor mijn mond, ik kijk hem even aan maar dan doe ik mijn mond open en eet ik het op. "Hoe maken ze het eten hier zo lekker, echt ongelofelijk dit!" Samuel pakt een servet en veegt mijn mond af. "Dankje" Glimlach ik.

"Ik zat eens te denken jij bent single en ik ook maar we hebben allebei ons behoeftes so.." Wat bedoelt hij? Ik blijf hem vragend aankijken. "So what?" Vraag ik. "Wel eens gehoord van Friends With Benefits?" Vraagt hij, ja natuurlijk van die ene film geloof ik. "Ja?" Antwoord ik. "Nou dat, dat kunnen wij doen?" Stelt hij voor. Aan de ene kant klinkt dit voorstel goed, ik bedoel ja iedereen heeft zijn behoeftes en dus ook ik. Maar er is een maar ik ken Samuel net twee dagen dus of ik meteen met hem friends with benefits moet worden..? Dat weet ik niet. "Je mag er over nadenken als je wilt? Je hoeft niet meteen antwoord te geven" Zegt hij. "Ja, ik denk dat ik er even over na wil denken en dan laat ik het je wel weten" Antwoord ik. "Is goed!" Zegt Samuel maar ik merk dat hij toch niet zo blij is met mijn antwoord.

Na lekker te hebben gegeten zijn Samuel en ik terug gegaan naar ons werk waar ik verder ging met het stapel papieren te sorteren. Maar toch dwaalden mijn gedachtes steeds af naar Samuel en zijn voorstel..

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Hey allemaal! Hoe vonden jullie hoofdstuk 2? Laat het me weten! Ik probeer deze week nog een keer te updaten maar weet niet of dat gaat lukken..

Please Vote&Comment x