κεφάλαιο 3 (1973)

345 24 3
                                    

                                                                                       1973

-Συγνώμη μαρία ειλικρινά δεν ήθελα να σε αναστατώσω .

-Όμως τα καταφερες..Αλκιόνη.. πρέπει να μου πεις τι είναι αυτο το μωρό .

-Τίποτα Τίποτα μιας φίλης .... μου το έδωσε να το κρατήσω για σήμερα.... μόνο για σήμερα.

- Ποιας φίλης ? Είσαι καλά ? Μου λες ψέματα ? Δεν σε πιστεύω ! 

-Λοιπόν λοιπόν εντάξει μην με βασανίζεις άλλο θα σου τα πώ θα σου τα πώ όλα.

-Ακούω......

-Το μωρό είναι δικό μου ,δικό μου όλοδικό μου

-Δικό σου ? Δικό σου και του Κερίν ?

-Ε.... ΝΑΙ δικό μου 

-του κερίν ? Είναι παιδί του κερίν ? 

-Ε........ΔΕΝ......

-Κοιταξέ με στα μάτια και απάντησέ μου !

-Ε λοιπόν όχι δεν είναι δικό μου .

-Και ποιανού είναι ?

-Φύγε φύγε δεν μπορώ

-Λοιπόν αφου μου το ζητάς θα φύγω . Αλλά να προσέχεις.........

H μαρία είχε φύγει . Σε 1 μήνες θα επέστρεφε η θεία της έπρεπε να δει τι θα κάνει με το μωρό . Προς το παρόν έπρεπε απο κάπου να βρεί λεφτά . Αποφάσησε να δουλέψει . Την επόμενη μέρα το πρωί την ξύπνησε το κλάμα του μωρό . Εκείνη σηκώθηκε και με αργά , βαριά βήματα πλησίασε το μωρό το πήρε στην αγκαλιά της και το ησύχασε. Το άλλαξε και μετά το τάισε με λίγο γάλα που της είχε μείνει , δεν μπορούσε να θηλάσει. Μπήκε στο μπάνιο, έριξε αρκετό κρύο νερό στο πρόσωπό της καθώς ήταν πολύ ζεστή μέρα για Οκτώβριο. Αποφάσησε να φτιάξει τα μαλλιά της , τα χτένισε με μια καφέ χτένα , της την είχε δώσει η μητέρα της όταν ήταν 8 χρόνων και σκέφτηκε τι καλά που ήταν τότε που ζούσαν οι γονείς της , βλέπετε οι γονείς της πέθαναν όταν ήταν 9 και μετά απο αυτό ήταν αναγκασμένη να μείνει με την θεία της που το μόνο πράγμα που την ενδιέφερε ήταν τα λεφτά του πατέρα της.Τα χτένιζε τόση ώρα καθώς 2 βδομάδες είχε να τα χτενίσει και είχαν δημιουργηθεί κόμποι , τόσοι πολλοί που δάκρυσε απο τον πόνο . Άνοιξε την ντουλάπα της δοκίμαζε και ξαναδοκίμαζε ρούχα αλλά όλα της ερχόταν στενά , πρέπει να είχε παχύνει γύρω στα 5 κιλά ούτως ή άλλως το χρειαζόταν . Τέλος βρήκε μια βούστα μέχρι το γόνατο σε χρώμα ανοιχτό κοραλλί και το συνδύασε με ένα άσπρο πουκάμισο του οποίου σήκωσε τα μανίκια μέχρι τους αγκώνες και το έβαλε μέσα απο την φούστα.Έβαλε κάτι ροζαλί με λίγο τακουνάκι παπούτσια αλλά ένιωθε τα πόδια τόσο βαριά που κατέληξε σε κάτι άσπρα στροτά παπούτσια με ροζ χάντρες στις δύο άκρες . Έντυσε το μωράκι της με μια κιτρινούλα φόρμα και ριγέ καλτσούλες αφού το έπλυνε. Βάφτικε με ανοιχτόχρωμα χρώματα για να κρύβει το πρήξιμο στα καταγάλανα ματακια της και έκρυψε τα ξεραμένα της χείλη με ένα απαλό ροζ κραγιόν. Κράτησε το μωρό σφυχτά και βγήκε απο το σπίτι. Πήρε το άλογο απο την φάρμα και ανέβηκε . Πριν δεν ήθελε να κοιτάει τά άλογα φοβόταν δεν μπορούσε να τα καβαλικέψει όμψς ο Κέριν στην Μέση Ανατολή της έμαθε να τα τιθασέβει να τα αγαπά όπως έλεγε και εκείνος : Γυναίκα αρχηγού και να μην ξέρει ιππασία ? Αποκλείεται ! Δεν γίνεται ! Ούτως ή άλλως θα την μάθεις εύκολα την τέχνη έχεις λεπτό κορμό και ψηλά πόδια . Θα τα καταφέρεις.

Η ιστορία της ζωής του.Where stories live. Discover now