Contract met de duivel (Short story van de Woodshill Universum volume 1)

Hoofdstuk 1: de ontwaking

~Hoofdstuk 1~

Iedereen komt op een bepaalde leeftijd terecht, waar je jezelf afvraagt wat je hebt, voldoet aan jouw eisen. De meeste 19-jarige meisjes denken daar niet zo snel aan. Ze denken alleen maar aan feesten en zuipen. Ik ben altijd al een rustig persoon geweest. Door mijn hele tienerjaren heen heb ik nooit iets extreems meegemaakt of simpelweg een echte relatie gehad met het mannelijke geslachtsoort. Ik heb teveel ellende gezien hoe mijn beste vriendin Aurora van der Pol zich telkens in zo'n situatie bevindt. Daar heb ik veel van geleerd als ik telkens de rotzooi van haar liefdesverdriet moest gaan opruimen. Aurora was 2 jaar ouder dan ik was en leefde voornamelijk in het nu en zette haar verstand altijd op nul tijdens het feesten. Haar levensmotto was: Party Hard en Die Slow. Zo'n levensmotto verwacht je niet zo snel van iemand die vernoemd is naar een Disney figuur. Best raar dat twee verschillende persoonlijkheden ineens beste vriendinnen zijn. Het geheim is dat wij al onze hele leven lang elkaar kennen en onze moeders ook beste vriendinnen zijn. Op zo'n manier konden we nooit over elkaars persoonlijkheid oordelen en zagen we alleen de positieve dingen in elkaar.

Ik ontwaakte uit mijn dagdromen en stond op. School zou over een kwartiertje beginnen. Ik zat in mijn 3e jaar voor het vak Bedrijfskunde. Ik stond voor de spiegel en deed snel even mijn mascara en eyeliner. Veel mensen waren altijd verbaasd als ik zei dat ik geen relatie had, omdat ik volgens hun 'zo mooi' ben. Ik bekeek mezelf in de spiegel en zag mijn getinte huid nu stralen, vanwege de lichte foundation dat ik nu op heb. Ik hield veel van make up omdat het jezelf een beetje verbergt. Niet dat ik zo'n onzeker meisje was, maar het verbergt soms mijn oneffenheden waar ik nu nog soms last van heb. De puberteit is kortom verschrikkelijk. Mijn twee donkerbruine ogen keken mij levendig terug aan en ik moest zachtjes lachen om mezelf. Vele wisten niet dat ik heel awkward ben. Maar zo ben ik helaas geboren. Ik maak altijd iets vaags of raars mee waardoor ik mezelf altijd voor schut zet. Ik liet mijn zwarte lange haren gewoon los, nadat ik ze eerder gestijld had. Voor mijn opleiding bedrijfskunde moesten we altijd netjes gekleed naar school komen. Ik had een mouwloze witte chiffon topje aan met een zwarte blazer erover heen gedaan. Daarbij matchde ik het met m'n zwarte rokje dat tot mijn twee knieën reikte. Ik deed snel mijn twee zwarte pumps aan en pakte mijn zwarte tas. Mensen zullen vast denken dat ik naar een begrafenis toe moet, maar ik houd gewoon van de kleur zwart.

Ik verliet mijn warme kamer en klopte op de deur van Aurora. Wij waren huisgenoten en deelde een appartement in het hartje van Amsterdam. Het is heel duur om hier een kamer te kunnen krijgen, maar Aurora en ik hebben samen hard gewerkt om de huur voor de komende paar maanden te kunnen betalen. Met natuurlijk een beetje hulp van onze ouders, komen wij altijd gelukkig rond. 'Aurora, word wakker! Je moet toch werken vandaag. riep ik geërgerd. Ik deed haar deur open en zag haar in bed met een wildvreemde jongen. Waarom verbaast dat mij niet. Ik gooide een kussen op haar en ze werd meteen wakker. 'Ninaaaa ga weg. Ik had net zo'n mooie droom over sexy cowboys'. jammerde ze. Ineens werd ze van achteren vast gepakt door die jongen en ik deed een hand voor m'n ogen. Waarom ben ik hier. 'De enige sexy cowboy waarmee je met z'n lasso mag spelen, ben ik schatje'. 'Oh steve...of was het Lars...ah mijn hoofd maakt rondjes'. Ik rolde mijn ogen en verliet haar kamer. Aurora is blond, maar soms past dat wel bij haar persoonlijkheid. Zij had haar diploma al voor bedrijfskunde en werkte al full time. Behalve vandaag denk ik. Tot deze dag vraag ik mezelf nog steeds af hoe ze haar Bachelor kon halen.

Het was tijd om maar te gaan dacht ik. Ik liep naar buiten en zag vele mensen langs de grachten fietsen, mannen in pak renden naar de trams en dan heb je mij die heel rustig naar school probeert te lopen op haar pumps zonder te vallen. De school was niet ver verwijderd van onze appartement. Thank god. Het was een mooie zomer dag. Niet te koud, niet te warm in Nederland. Dat is ook voor het eerst. Het was midden mei en hoe cliché het ook klinkt, de vogeltjes zongen en de lucht was blauw. Ik rolde mijn ogen om m'n eigen slechte interpretatie over mijn omgeving en liep verder. Ik zag al een groot bord met: Hogeschool van Amsterdam en liep naar binnen. Vandaag zou zo'n saaie dag zijn met nutteloze lessen, maar in ieder geval was ik vandaag vroeg vrij. 'Ninaaaaa'. riep iemand me achterna. Ik kreeg een dikke knuffel van een donkerblonde meisje met de naam Rebecca de Bruin. 'Becca ik heb jouw zo gemist'. knuffelde ik terug. Rebecca a.k.a. Becca is mijn maatje op school. We steunen elkaar door dik en dun. Ik vind het wel jammer dat ze niet zo goed kan opschieten met Aurora. Becca was een beetje net als ik qua persoon en Aurora is het tegenovergestelde. Dat botst tussen hun tweeën.

'Oh my god, vandaag hadden we een college over stage toch?'. Jammerde ik. Becca grimaste en haar licht blauwe ogen sprankelde van de humor. We liepen arm in arm en liepen de schoolgangen op. 'Arme meid, gelukkig heb je je beste vriendin aan je zij. Die zal je zeker beschermen tegen de bore-dom van deze dag'. 'Best friends indeed. Trouwens we matchen wel qua kleding'. Lachte ik. 'Zoiets heet telepathie'. Grapte ze. Het enige dat verschilde was dat zij in het grijs was en ik in het zwart. 'Lang leve de online shop van H&M'. Zei ik erachter aan.

Tijdens het hoorcollege over stage zaten we ergens in het midden van de zaal. Er bleven maar studenten naar binnen lopen en ik zat op m'n Iphone de tijd te verdoen. Becca zat allerlei verhalen te vertellen over de laatste roddels van onze klas en het verbaasde me niks dat vele meiden uit onze klas zulke vieze dingen uitprobeerde op de leraren van deze school, om een extra punt binnen te kunnen krijgen. Deze school was echt absurd als het om roddels ging. Becca gaf me een por en ik keek op wat ze wilde. Ik zag Ralph Meyer naar binnen lopen. Maar niet alleen, aan zijn zij stond Melissa West. Ik keek omlaag en voelde een schouderkneepje van Becca. 'Laat die loser maar'. Fluisterde ze zachtjes. Ralph en ik waren twee jaar geleden heel close geworden, hij gaf me hints dat hij een relatie met mij wilde. Wij waren zelfs op een date samen geweest en ineens BAM zegt hij: 'Ik heb een vriendin en ze is geweldig. Nina je moet me helpen... En toen werd alles zwart voor m'n ogen.

Wat was ik al die tijd? Een beste vriendin? Maar iedereen zag dat er iets afspeelde tussen ons tweeën. Ik keek Becca aan en fluisterde terug: 'Die loser can f*#k himself'. Ik gaf haar mijn bitch smile en zij grinnikte hierom. Meneer Rozenboom kwam naar binnen en ik moest meteen grinniken. Die arme oude man kan niet kaler worden dan dat hij al is. Ik zag Ralph aan de andere kant van de collegezaal zitten en hij gaf mij een glimlach. Blijkbaar moest hij aan hetzelfde denken. Mijn glimlach verdween meteen en ik focuste me maar op de leraar. Ik liet me niet meer intimideren door een klootzaak die niet weet wat hij wil.

Kort samengevat moeten wij voor onze laatste jaar een afstudeerstage vinden waar wij een jaar stage moeten lopen. In het bedrijfsleven is het heel makkelijk om aan een stage te komen, maar het hangt af van welke soort. De baas en de werknemers moeten je wel mogen, anders wordt stage een hel.

Ik whatsappte Aurora over het stage nieuws. Misschien wist zij nog ergens een plekje voor mij. 'Pff dat wordt zoeken'. Zuchtte Becca. 'Wij vinden wel iets samen, misschien kunnen we samen stage lopen bij hetzelfde bedrijf'. 'Dat zou fijn zijn, maar van school mag dat helaas niet'. Ik keek haar verward aan en ze wees het bord aan. Daar stond met grote letters getypt: 'Je mag niet stage lopen met een klasgenoot'. Het laatste studiejaar wordt geweldig. Mijn hart brak stuk voor stuk, want nu sta ik er helemaal alleen voor zonder support van mijn beste vriendin. Ook kreeg ik een naar gevoel in mijn onderbuik, alsof iets ergs stond te wachten op mijn pad. Ik schudde het nare gevoel van me af en probeerde positief te blijven, maar op de één of andere manier wilde het nare voorgevoel maar niet weg. Wilde ik het weten waarom ik me zo voelde? De les was afgelopen en alle studenten liepen naar de uitgang. Ik liet alles over me heen lopen en hoorde en zag niks meer. Totdat Becca mij een por gaf en me meetrok naar de uitgang. Op naar de volgende les....