Skater Boy meets Ballerina Girl! (COMPLETE)

CHAPTER 32 (part 2)

IANNE'S POV

"im planning to quit in Skateboarding."

(O____O)"

napabitaw ako mula sa pagkakahawak ng bouquet na binigay niya. hindi sa OA pero nabigla talaga ako sa sinabi niya.

"ha? t-teka? -- ANO BANG SINASABI MO HA, SB KO?!" tanong ko sa kanya. as usual, kumamot na naman sya sa ulo niya. seriously, anong meron dun? joke. xD

"Pssh.grabeh ka naman magreact, PB ko. wala lang. naisipan ko na lang mag quit." sagot niya sa akin atsaka inilagay ang isang kamay niya sa bulsa ng pantalon niya at yung isa naman niyang kamay ay nakahawak sa may bangs niya at nilalaro laro iyon.

he really looks uncomfortable. at nagiging awkward na din ang feeling ko sa eksenang ito. come to think of it, si Bench na buhay na ang paglalaro ng Skateboarding will suddenly quit. at ang reason niya ay, WALA LANG! ano toh? lokohan?! >___<

"SB ko, youre lying to me. tell me what's your real reason for quiting. dahil ba sakin? dahil sa sinasabi ng mga tao?" tanong ko sa kanya at mahigpit pa syang hinawakan sa kanyang braso.

tinanggal niya ang pagkakahawak ko sa braso niya at pinulot yung bouquet na natapakan ko na pala. inabot niya ulit sa akin yung mga bulaklak ng nakangiti.

"it's not because of you, PB. actually, pinag iisipan ko na talaga ang umalis sa Skateboarding. napapagod na kasi ako. mas marami namang magagandang gawain diyan na magsasaya na ako, hindi pa ako masasaktan di ba? mahirap na. paano pag ngumudngod ang gwapo kong mukha sa semento, di ba?" sabi niya na parang nagbibiro lang.

im still not convinced sa explanation niya. Bench is not the type na basta basta na lang bibitiw sa mga bagay na mahal niya.

just like me, kahit anong inis at away ko sa kanya noon, never niya akong iniwanan. dahil si Bench ay isang tao na pinapahalagahan ang kung anuman na meron sya, gaano man kalaki o kaliit ang bagay na iyon.

"PB. maniwala ka naman oh." tapos, hinawakan niya ang palad ko. siguro napansin nya na hindi ako kumbinsido sa sinasabi niya.

"how can i believe you when i know that you're not saying the truth." kinuha ko ang kamay ko mula sa kanya.

"Bench, if it's about the judgements of others between us, im really sorry. promise, next time, hindi na ako magpapaapekto sa kanila at ikaw na lang talaga ang iisipin ko. but please, dont give up Skateboarding. more than anyone else, im the one who knows how much you love your board." dagdag ko pa. inabangan ko lang ang magiging reaksyon niya pero wala akong nakita kundi ang blankong ekspresyon sa kanyang mukha habang nakatingin lang sa sahig.

i sighed. hindi ko talaga naisip na ang simpleng bagay lang na kagaya nun ay hahantong sa ganito. siguro, nakarating na rin sa kanya ang sinasabi ng mga tao tungkol sa amin, at dahil mahal niya ako, handa siyang iwan ang Skateboarding para lang wala ng masabi ang mga punyemas na tao na nakapaligid samin.