Marrying The Psychopath

Chapter 7: MisUnderstanding

"Let me go!" Padabog nya akong binitawan.

"YOU LIKE HIM?!" Galit na sigaw nya sa pagmumukha ko.

Di makapaniwalang tumingin ako sakanya "Can't you see?! Tinulungan nya lang akong magpalit ng skirt!" Depensa ko.

"I DONT WANT ANYONE ELSE TOUCHING YOU AND TALKING TO YOU!"

I can't believe this! He's so possessive.

"You're not my boyfriend! Stop acting like one!" Sigaw ko na nag patahimik sakanya. I know this is way too below the belt.

Sumeryoso ang mukha nya nilapitan nya ako at hinawakan ng mahigpit sa braso. Napadaing ako dahil sa pagkakahawak nya parang mababali lahat ng buto ko. He's hurting me!

Nakalimutan ko nga pala na may mga bagay na pwedeng mag trigger sa ganitong side ni Jack. Damn. I know I shouldn't get tangled up with him in the first place.

"You're mine bitch!"

Napantig ang tenga ko sa sinabi nya kaya mabilis pa sa alas kwatro na dumapo ang palad ko sa pisngi nya. That's too much!

"You came so far! Hindi ako bitch! Why are you like that Jack?! Stop being so possessive. I'm not your girlfriend, Jack"

Buong lakas kong inalis ang pagkakahawak nya sa braso ko.

"I don't understand you, Jack! Ayaw mong lumalapit yung ibang tao sa akin. Nananakit ka ng taong nakikita ko na malapit saakin. Lahat nalang! Alam mo di ko nga alam bakit ko tiniisin yung ugali mo! I'm tired! From now on wag mo na akong lalapitan! "

Tumakbo ako palayo sakanya di ko pinansin ang pagtawag nya sa pangalan ko. Sobra na. This is too much, akala ko nung una okay lang yung ginagawa nya. Pero I can't believe this! Lahat ng taong lumalapit saakin lagi kong nababalitaan na binubugbog nya. Maybe they are right, isa nga syang Psychopath na dapat layuan ng mga tao. The mental illness is no joke.

Mali nga sigurong nilapitan ko sya at kinaibigan. Oo alam kong nangako ako sakanya na di ko sya iiwan pero pakiramdam ko kasi habang tumatagal lumalala sya. Akala nya sakanya ako. Na pag mamay-ari nya ako. He easily get obsessed with things at isa na ako don. I don't like the way he get territorial.

Sumakay ako ng jeep at umuwi mag isa. Habang nasa byahe ako ramdam ko ang pag vavibrate ng cellphone ko marahil dahil sa mga text message ni Jack.

I turn off my phone.

I can't believe na sasabihan nya ako ng isang bitch. All this time naging mabait ako sakanya pinaki samahan ko sya ng maayos pero bakit ganito pa ang isinukli nya sa akin. How can he even say that infront of my face?

Tahimik akong pumasok sa bahay. I don't want my mom to worry about me.

"Bakit mukhang matamlay ka anak?" Tanong saakin ni mommy pagkakita nya saakin.

Ngumiti lang ako ng pilit "Pagod lang po ako mommy" palusot ko

Hinipo ni mommy ang noo ko hinawakan ko ang kamay nya.

Ngumiti ako "Wala po akong sakit mommy" paninigurado ko sakanya.

Napabuntong hininga si mommy "Osge na. Kahit naman may sakit ka ipipilit mo pa rin na wala. Magbihis kana ipaghahanda kita ng maka kain"

Ibinagsak ko ang katawan ko sa malambot kong kama.

Gabi na pero di pa rin ako dinadalaw ng antok. Kanina ko pa iniisip si Jack, nasaktan ako sa sinabi nya. Di ko akalain na sasabihan nya ako ng BITCH.
Bumaba ako para magtimpla ng gatas. Nanliit ang maliit kong mga mata dahil may nakita akong ilaw na nangagaling sa labas.