The return

Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 9
Kayla p.o.v

'Jack?' Vraag ik en klop op de deur. Hij heeft zichzelf al twee dagen lang opgesloten in de logeerkamer, zonder iets te eten of te drinken. Het is weer stil. 'Jack, drink in elk geval wat.' Zeg ik. 'Nee, dank je.' Mompelt hij achter de deur vandaan.

Ik laat me tegen de deur aanzakken, tot ik op de grond zit. Ik trek mijn knieën op en leg m'n hoofd erop neer. Ik slaap al twee dagen niet meer, door de mate band. Jacob voelt zich zo schuldig. 'Jack, kom nou die kamer uit...' Zucht ik. Het is weer stil.

En opnieuw, lopen de tranen over mijn wangen.

Ik sta gefrustreerd op. Wat heb ik de laatste week? Ik ben zo emotioneel instabiel!

'Verdomme Jack! Je hebt me anderhalf jaar verlaten. Doe dan in elk geval je best om me normaal aan te kijken, in plaats van je op te sluiten in je kamer. Anders had je net zo goed weg kunnen blijven!' Roep ik. Weer is het stil.

Ik trap agressief tegen de deur aan. 'Jacob?' Roep ik. En opnieuw, is het stil.

Klootzak.

Ik draai me om en loop stampend de trap af, de woonkamer in. Caleb kijkt fronsend op vanuit de televisie. 'Schoonheid, we hebben hier in huis allemaal extreem goed gehoor, het is niet nodig om als een olifant van de trap af te lopen om indruk te maken.' Zegt hij. 'Hou je bek, Caleb.' Sis ik kwaad en gris mijn telefoon van de bijzettafel naast Caleb weg, als hij in een flits mijn pols vast pak.

'Beetje last van Jacob's emotie?' Vraagt hij grijzend. Waarom die grijns op zijn gezicht zit? Geen idee, maar ik zal het met alle liefde ervan willen meppen.

Ik wil me los trekken, wat wel lukt, alleen Caleb grijpt nu wel m'n telefoon uit mijn hand. In een flits staat hij aan de andere kant van de woonkamer, achter de lange tafel. Geïrriteerd kijk ik hem aan. 'Waarvoor heb je je telefoon nodig?' Vraagt hij en tikt m'n code in. 'Hoe weet jij mijn code?' Vraag ik verontwaardigd. 'Schoonheid, ik weet wel meer van jou.' Zegt hij. 'Vertel me nu wie je wilt bellen.' Zegt hij met een uitdagende grijns. Ik ontbloot m'n tanden kort naar hem, wat zijn grijns vergroot.

Weer die irritante grijns.

'Je krijgt je telefoon weer terug.' Zegt hij en wappert met mijn mobiel in zijn hand. Ik rol met mijn ogen. 'Ik wil Jackson bellen.' Zucht ik. Caleb loopt op zijn gemak naar me toe. 'Jackson is je broer toch?' Vraagt hij. 'Ja, hoe weet je dat?' Zijn ogen beginnen te glimmen. 'Zoals ik al zei, ik weet meer van jou.' Zegt hij en geeft mijn mobiel terug. Verward kijk ik hem aan. Dit hele gedoe was dus nergens voor nodig? Hij wou alleen weten wie ik wou bellen?

'Je hebt door dat Jacob niks van Jackson wilt weten hè? Hij zal niet willen dat je nu met hem zal bellen.' Hij kijkt me serieus aan. 'Jacob kan zoveel willen.' Mompel ik en wil weglopen, maar Caleb zet zijn hand tegen de tafel aan, waardoor ik niet meer verder kan lopen. 'Zoals je weet staat Jacob's gevoel weer aan. Dat duurde fucking lang. Er is niemand die zoveel invloed op Jacob heeft, als dat jij hebt. Jij kan hem letterlijk maken of breken.' Zijn ogen glimmen rood, waardoor ik slik. Hij komt dichterbij met zijn gezicht. 'Als jij hem breekt, breek ik jou.'

Ik kijk hem aan en slik nog een keer. De laatste keer dat ik zo geïntimideerd was als nu, kan ik me niet eens herinneren. Ik ben geïntimideerd, omdat ik zie dat hij het meent.

'Ik vond je leuker toen je die grijns op je gezicht had.' Adem ik uit en maak snel een omweg naar de deur, zodat ik langs hem heen kan.

Een paar seconden later plof ik op mijn bed neer, met mijn gezicht in mijn handen. Ik wil officieel geen hybrides meer in mijn huis en al helemaal geen Caleb.

'Zolang Jacob er maar wel is...' Mompelt mijn wolf.

Ik geef mijn wolf mentaal een klap. Hoe wanhopig wil je zijn...

______________________________
Hallo vriendelijke vrienden!
De inspiratie loopt weer! Vandaag heb ik dit hoofdstuk afgeschreven en er staat ook al een nieuw hoofdstuk klaar. 😏

Ik had even een vraag en wil jullie eerlijke mening daarover... Jacob heeft in de tijd dat hij weg was een boekje bijgehouden. Zullen jullie het een leuk idee vinden als ik een extra boek ga schrijven als dat boekje. Dus het wordt een apart boek dat ik dan schrijf, die je uiteraard niet hoeft te lezen om het verhaal te snappen. Het is een boek voor als je benieuwd bent naar wat Jacob naar die anderhalve jaar tijd heeft gedaan. Ik vond het zelf een leuk idee en ben het waarschijnlijk ook van plan om het te schrijven, maar toch wil ik jullie mening horen! Als jullie het een leuk idee vinden, hoe zullen jullie het dan noemen?

Love you all, guys!

Wolflovex