WGM #หยูโจวแต่งงานแล้ว

[19]

เสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของคนตัวเล็กกว่าที่นอนซุกอกผมอยู่ทำให้ผมไม่กล้าที่จะขยับตัว เส้นผมนุ่มสีเข้มคลอเคลียอยู่ข้างซอกคอ ผมก้มลงกดปลายจมูกลงไปบนกลุ่มผมนุ่มเบาๆ สูดคความหอมของแชมพูเข้าไปเฮือกใหญ่ ทั้งๆ ที่เป็นกลิ่นเดียวกันแท้ๆ พออยู่บนตัวของอีกฝ่ายกลับหอมอย่างน่าประหลาด

ผมลอบสำรวจแพขนตาที่เรียงตัวสวย รวมถึงสันจมูกโด่งที่ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าตัวถึงภูมิใจนักหนา มันเป็นสันน่าลูบเล่น ทำเอาผมยั้งมือไว้ไม่ทัน ยกปลายนิ้วขึ้นไล้ไปมาเบาๆ เจ้าของสันจมูกสวยส่งเสียงครางอือ พลิกหน้าหลบโดยที่บี้หน้าเข้าหาแผ่นอกของผม เรียกเสียงหัวเราะเบาๆ จากผมได้อย่างดี

ตาเรียวคมทอดมองอีกฝ่ายอย่างนึกเอ็นดู

ผมกระชับอ้อมแขนให้แน่นเข้า แขนขาวๆ ที่วางพาดอยู่บนเอวผมไม่ได้กระชับตอบทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายยังไม่รู้สึกตัวดีนัก ได้แต่งึมๆ งำๆ อยู่ในลำคอเท่านั้น ผมเหลือบตามองนาฬิกาบนหัวเตียงก่อนจะตัดสินใจปลุกเจ้าแมวตัวแสบให้ตื่นขึ้น ได้เวลาที่ผมจะต้องไปถ่ายละครแล้ว

"จะไปส่งหรือเปล่า หรืออยากนอนต่อ"

ตากลมปรือมองหน้าของผมเพียงชั่วขณะก่อนที่ใบหน้าขาวๆ นั่นจะขึ้นสีระเรื่อตอนที่เห็นร่องรอยแดงๆ บนไหล่ของผม โจวโจวพลิกตัวไปอีกฝั่งพึมพำตอบเสียงอู้อี้

"ขอพักหน่อย เพลียอะ"

เสียงนั้นแหบแห้งจนผมนึกสงสาร มือหนาวางลงบนศีรษะกลมขยี้เบาๆ จนเส้นผมนุ่มชี้ฟูไม่เป็นทรงยิ่งกว่าเก่าแล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่งจับตัวอีกฝ่ายให้นอนหงาย

"อย่านอนคว่ำเดี๋ยวหายใจไม่ออก"

ผมดุเบาๆ อย่างไม่จริงจังนัก โจวโจวส่งเสียงจิ๊จ๊ะก่อนจะโบกมือไล่ให้ผมไปอาบน้ำ ผมก้มลงจูบขมับของอีกฝ่ายเบาๆ ก่อนผละออกมา ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนัก พอออกมาก็เห็นเด็กแสบตัวขาวที่มีรอยแดงประปรายนั่งหัวฟูอยู่กลางกองผ้าห่ม ผมเลิกคิ้วตอนที่เห็นคนตัวขาวทำท่าจะพูดอะไรบางอย่าง