WGM #หยูโจวแต่งงานแล้ว

[02]

"คราวนี้กลายเป็นคุณรอผมซะได้ ขอโทษนะครับ"
ร่างโปร่งวิ่งเหยาะๆ มายืนหอบหายใจอยู่ข้างกายของคนสูงกว่า จิ่งอวี๋ส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะหลิ่วตาให้อีกฝ่าย

"คุณกับผมอีกแล้ว ไม่เจอกันอาทิตย์เดียวเปลี่ยนโหมดกลับแล้วเหรอ"
ตากลมๆ เบิกกว้างขึ้นอีกนิดเหมือนเพิ่งนึกออก เสียงหัวเราะที่เป็นเอกลักษณ์ดังขึ้น

"ลืมตัวน่ะ โอเคๆ ขอปรับโหมดแปป แล้วนี่นายมารอนานหรือยัง"
"ซักพักเอง เราเข้าไปกันเลยมั้ย"
เว่ยโจวหันไปมองทางเข้าที่แถวยาวๆ เริ่มหดสั้นลง ด้วยความที่เป็นวันธรรมดาทำให้แถวยาวที่ว่ายังสั้นกว่าวันหยุดสุดสัปดาห์อยู่ดี

"ซื้อตั๋วแล้วเหรอ?"
"แน่นอนสิ"
จิ่งอวี๋หัวเราะส่งตั๋วในมือให้คนเด็กกว่า เว่ยโจวมองมันอย่างไม่สบายใจนัก แบบนี้จิ่งอวี๋ก็ออกเงินคนเดียวน่ะสิ

"ทำหน้าแบบนั้นทำไม คิ้วเป็นโบว์แล้ว"
ปลายนิ้วเรียวจิ้มจึกๆ ลงบนหน้าผากขาว เว่ยโจวคลายปมคิ้วออกแทบจะทันทีแล้วสะบัดหน้าหลบ

"ฮื่อ นายก็ให้ฉันจ่ายค่าตั๋วของฉันสิ"
ริมฝีปากอิ่มบึนขึ้น หลังจากเถียงกันจนเข้าประตูมาแล้วจิ่งอวี๋ก็ยังไม่ยอมให้เขาจ่ายเงินคืนอยู่ดี

"ที่เงียบเพราะงอนเรื่องนี้เหรอ?"
"งอนบ้าน.. เอ้อ บ้าอะไรล่ะ ก็แค่ไม่สบายใจอะ"
ตากลมหลุกหลิก เกือบจะหลุดประโยคที่ไม่สมควรออกไป จิ่งอวี๋หลุดขำพรืดให้กับการกลับลำของอีกฝ่าย

"งั้นมื้อกลางวันนี้นายเลี้ยง โอเคมั้ย"
"อื้อ!"
พอได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้ารับทันที ตากลมๆ หยีลงเป็นประกายขึ้นเมื่อรอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากอิ่ม จิ่งอวี๋ลอบสำรวจอีกฝ่ายระหว่างทางเดินไปยังเครื่องเล่นต่างๆ วันนี้เว่ยโจวอยู่ในชุดสีขาวตัวโคร่ง กางเกงยีนส์ขาดๆ รองเท้าผ้าใบสีดำ จะว่าไป..ก็คล้ายเขาเลยนี่หว่า วันนี้เขาก็เสื้อขาว กางเกงยีนส์ ต่างกันที่รองเท้าของเขาเป็นสีขาว