"เมื่อคืนนายเพลียมากสินะ ปลุกให้มาอาบน้ำก็ไม่ตื่น"
เว่ยโจวที่กำลังตักอาหารเช้าเข้าปากเอ่ยถามจิ่งอวี๋ที่ง่วนอยู่กับหาน้ำเปล่าในตู้เย็น คนตัวสูงชะงักไปกับคำถามนั้นแล้วได้แต่ด่าตัวเองในใจเออ ก็เพราะเขาเพลียจากการขับรถ อีกอย่างคือเขาตื่นเช้ามากๆ พอหัวถึงหมอนก็หลับไปเลยไง
แล้วไงเหรอ ก็เมื่อคืนมันเป็นคืนเข้าหอของเขาสองคนไง!!!!
เขาพยายามฝืนหนังตาของตัวเองรอให้อีกฝ่ายอาบน้ำให้เสร็จแต่ดันไม่มีความสามารถมากพอ เอาจริงๆ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหลับไปตั้งแต่ตอนไหน!
"เลิกทำหน้าซังกะตายแบบนั้นแล้วมากินข้าวเถอะ"
เว่ยโจวพูดเสียงกลั้วหัวเราะ ตลกหน้าเนือยๆ ของคนอายุมากกว่าจิ่งอวี๋เดินลากเท้ามาทรุดตัวนั่งฝั่งตรงข้าม เว่ยโจววางช้อนลงมองมือหนาที่จับช้อนขึ้นมาเขี่ยๆ ข้าว
"อาการเป็นยังไงไหนบอกหมอซิ"
มือขาวยกขึ้นเท้าคาง อมยิ้มมองอีกฝ่าย จิ่งอวี๋เหลือบตาขึ้นมองแล้วถอนหายใจพรืดเว่ยโจวหัวเราะ
"กินเสร็จแล้วไปเดินตลาดกัน เมื่อวานฉันเห็นมีของขายเยอะแยะเลย"
เขาชวน จิ่งอวี๋พยักหน้ารับ"นี่.. สองสามวันนี้ฉันยังอยากเดินเที่ยวอยู่นะ เพราะงั้นดีแล้วล่ะที่เมื่อคืนเราไม่ได้ เอ้อ.."
ริมฝีปากอิ่มเม้มฉับ ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อลามไปจนถึงใบหู ตากลมเสหลบไปด้านข้างทันทีเมื่อตาเรียวคมเงยขึ้นมาสบ จิ่งอวี๋หัวเราะหึหึในลำคอ นึกเอ็นดูอีกฝ่ายขึ้นมา แค่ประโยคสั้นๆ ก็ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาอย่างน่าประหลาด"แต่มันเป็นคืนเข้าหอ"
"แล้วมันยังไงเล่า!"
เว่ยโจวสวนกลับทั้งๆ ที่หน้าแดงเถือก"มันก็น่าจะมีเอาฤกษ์เอาชัยกันบ้าง.."
จิ่งอวี๋เดาะลิ้น นึกไม่พอใจตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง"เอาฤกษ์บ้าบออะไรละ สรุปจะกินไม่กินวะข้าวเช้าอะ จะได้ไปซักทีเดี๋ยวแดดร้อน!"
"คร้าบคร้าบบบบบบบ หึ.. คืนนี้แหละ"
"งึมงำอะไรอีก!!"
ตากลมตวัดมอง จิ่งอวี๋ตักข้าวเข้าปากส่ายหน้าดิ้ก
YOU ARE READING
WGM #หยูโจวแต่งงานแล้ว
Fanfiction"ผมหวังว่าเขาจะเข้ากับผมได้ดี แค่นั้นก็พอแล้วครับ" -สวี่เว่ยโจว "เวลายิ้มตาของเขามันเป็นจันทร์เสี้ยวเลย.. น่ารักมากๆ เลยครับ" -หวงจิ่งอวี๋