WGM #หยูโจวแต่งงานแล้ว

[09]

จิ่งอวี๋ค่อยๆ เปิดประตูเข้าไปในห้องนอนที่ดับไฟมืด โชคดีที่มีแสงจันทร์คอยส่องทางไม่ให้เขาเดินชนของที่วางอยู่บนพื้น ขายาวๆ ขยับเข้าชิดเตียงอมยิ้มน้อยๆ ให้กับคนตัวขาวที่นอนขดม้วนเป็นก้อนอยู่บนเตียง

วันนี้เขารีบเคลียร์คิวถ่ายละครให้เสร็จ เพื่อที่จะได้มีวันหยุดหลังจากนี้ เขาจะได้พาเว่ยโจวไปเที่ยวได้ซักที จะว่าเขาเป็นเจ้าแผนการก็ได้ เพราะตอนนี้เขาเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมหมดแล้ว

งานแต่งงานก็พร้อมแล้ว

เหลือก็แต่เจ้าสาวของเขาเนี่ยแหละ

อย่าไปพูดให้เจ้าตัวได้ยินเชียวว่าผมเรียกเขาว่าเจ้าสาว.. แฮะๆ

จิ่งอวี๋ทรุดตัวลงนั่งบนเตียงเงียบๆ หันไปขยิบตากับกล้องที่ติดอยู่บนหัวเตียงเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบเบาๆ บนเส้นผมนุ่ม

"กลับดึกจัง"
เสียงงัวเงียทำให้คนที่เพิ่งกลับสะดุ้ง

"ฉันทำให้นายตื่นเหรอ?"
"นั่งลงมาทีอย่างกับแผ่นดินยุบ"
ถึงจะง่วงงุนแต่สกิลการต่อปากต่อคำยังไม่ลดลง เว่ยโจวยกมือขยี้ตา แล้วลืมขึ้นมองคนตัวสูงที่นั่งจ้องเขาด้วยสายตาประหลาด จะเอ็นดูก็ไม่ใช่ จะอาฆาตก็ไม่เชิง

"ไปอาบน้ำสิ"
มือขาวดันๆ ตรงสะโพกเขาให้ลุกขึ้น จิ่งอวี๋ยิ้มกับท่าทางจะหลับมิหลับแหล่ของอีกฝ่ายแต่ก็ยังพยายามดันให้เขาลุกไปอาบด้วยแรงเท่าแมวผลัก

"นอนต่อเถอะ"
มือหนาขยี้กลุ่มผมนุ่มอีกครั้ง เขาผุดลุกขึ้นไปอาบน้ำตามที่อีกฝ่ายบอกจนตัวหอมฟุ้ง ขายาวๆ สอดเข้าไปในผ้าห่มอุ่น ขยับตัวชิดกับแผ่นหลังบาง โอบเอวอีกฝ่ายเข้ามากอดเหมือนทุกคืน

"ฝันดี"
กระซิบบอกไปแบบนั้น แต่ลมหายใจที่สม่ำเสมอทำให้เขารู้ว่าอีกฝ่ายหลับสนิทไปแล้ว

จิ่งอวี๋ยิ้มนิดๆ ให้กับตัวเอง ก่อนจะปิดเปลือกตาลง กลิ่นแชมพูสะอาดจากเส้นผมนุ่มทำให้เขาหลับฝันดี