[03]

3K 31 17
                                    




ผ้าขนหนูผืนเล็กวางคลุมอยู่บนศีรษะกลม มือขาวคว้าหยิบเอาโทรศัพท์เครื่องบางที่กำลังสั่นมาถือเอาไว้ คิ้วเข้มเลิกสูงเมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏอยู่บนนั้น

'จิ่งอวี๋'

โทรมาทำไมล่ะเนี่ย?

"ยังไม่นอนอีกเหรอ"
เอ่ยทักไปแบบนั้น เขาทรุดตัวลงนั่งบนเตียง หันหน้าเข้าหากระจก เหลือบมองเงาสะท้อนของตัวเองแล้วก็นึกประหลาดใจ ยิ้มกว้างอะไรขนาดนั้นวะ?

(นอนแล้ว นี่ละเมอ)
เสียงทุ้มตอบกลับมา เว่ยโจวคิ้วกระตุก ส่งเสียงหัวเราะหึหึกลับไป มือข้างที่ว่างยกขึ้นเช็ดผมชื้นของตัวเองให้พอหมาดแล้วเหวี่ยงผ้าขนหนูลงไปในตะกร้าอย่างแม่นยำ

"แล้วละเมอโทรมาเรื่อง?"
(คิดถึงไม่ได้เหรอ)
ตากลมอดที่จะกวาดมองรอบห้องตัวเองไม่ได้ นี่มีคนเอากล้องมาติดในห้องนอนเขารึเปล่าวะ

"ในห้องนายมีกล้องหรือยังไง"
อีกฝ่ายระเบิดเสียงหัวเราะมาตามสาย เกิดเสียงกุกกักอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เสียงทุ้มจะตอบกลับมา

(ไม่มี แต่ฉันไม่ได้คุยกับนายมาอาทิตย์นึงแล้ว รู้สึกโหวงๆ แปลกๆ)
"พรุ่งนี้ก็เจอกันแล้วไง" พอได้ยินจิ่งอวี๋ตอบกลับมาแบบนั้นก็อดที่จะยกมือลูบหูร้อนๆ ของตัวเองไม่ได้

(อืม ซ้อมคอนหนักมากเลยเหรอ)
"อืม ก็แค่คิดว่าต้องทุ่มเทให้มากกว่านี้น่ะ"
เว่ยโจวตอบ ขณะขยับตัวเอนลงพิงหมอนนุ่ม ตอนนี้เขากำลังเริ่มทัวร์คอนเสิร์ตไปยังเมืองต่างๆ ในประเทศแล้ว ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก

(อย่าหักโหม ตัวก็บางจนจะปลิวอยู่แล้ว) เสียงทุ้มเริ่มงึมงำ เว่ยโจวอมยิ้มขำ พอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายคงเตรียมนอนเต็มที

"บางอะไร ฉันมีซิกแพคหรอกน่า"
อดที่จะอวดออกไปไม่ได้ แถมยังเปิดชายเสื้อขึ้นมาอีกตังหากทั้งๆ ที่อีกฝ่ายก็มองไม่เห็น

(ฉันก็มี ฮ้าว~)
"ถ้าง่วงก็ไปนอนนนนนน"
คนตัวขาวลากเสียงยาว ยื่นแขนไปปิดไฟหัวเตียง ทิ้งตัวลงเตรียมปิดเปลือกตา

WGM #หยูโจวแต่งงานแล้วWhere stories live. Discover now