Niall Horan Imagine

Babysitter...

(Y/N) Pov~

Meneer Horan komt met zijn dochtertje naar je huis toe om haar af te zetten. Je past zoals gewoonlijk op tot 8 uur 's avonds en dan komt meneer Horan haar weer ophalen.

"Hey (Y/N)!" Schreeuwt Daisy blij als zij en meneer Horan uit de auto stappen. "Hey Daisy." Glimlach je naar het 2-jarige meisje. "Hallo meneer Horan." Glimlach je ook naar hem als hij met Daisy op de arm aan komt lopen. "Hey (Y/N), je weet toch dat je me ondertussen wel Niall mag noemen." Grinnikt hij een beetje. Je knikt en bloost een beetje.

"Okay Daisy beloof je je te gedragen voor (Y/N)? Ik ben er vanavond weer en misschien ben ik eerder klaar. Dan gaan we gezellig ergens eten." Zegt hij terwijl hij haar een kus op haar voorhoofd geeft en haar neer zet op de grond. "Oh yeah! Mag (Y/N) mee, pappie?" Vraagt ze met puppy-ogen. "Oh nee, Daisy het is al goed. Ga lekker plezier maken met papa." Glimlach je naar haar terwijl je door je hurken zakt. "Ma-maar pappie? Mag het? Pappieeeee?" Zeurt ze waardoor je je best moet doen om niet in de lach te schieten. "We bespreken het vanavond nog wel princess, als ik jullie op kom halen." Zegt hij met een knipoog naar jou waardoor je bloost. "Jullie?! Yayyy pappieeeee!" Juigt Daisy waarna ze jou een knuffel geeft. Je giechelt en pakt haar op waarna je haar op je heup zet. "Okay, ik moet gaan nu. Doei princess, dag (Y/N)." Glimlacht hij naar ons beide.

Je neemt Daisy mee naar binnen en gaat op de bank zitten. "Dus wat wil je doen?" Vraag je waarna er een hele dag vol drukte begint.....

*****

het is middag, tijd voor Daisy haar middagdutje

"Kom op Daisy. Night Night." Zeg je terwijl je de half slapende Daisy oppakt. Je loopt naar het kamertje wat voor jou zoontje was maar die is bij de bevalling overleden. Je hebt alleen een ander bed neergezet maar deze kamer komt erg van pas als oppas. Je legt Daisy in haar bedje en ze gaat gelijk comfortabel liggen.

"Mammie kus." Mompelt ze. Je kijkt verdrietig naar haar.

Haar moeder was een one night stand voor meneer Horan. Haar moeder was eigenlijk een echte bitch maar meneer Horan bleef bij haar tijdens de zwangerschap omdat hij hun dochter wou. Haar moeder heeft haar niet eens vastgehouden omdat ze Daisy walgelijk vond en niet wou hebben. Meneer Horan heeft gelijk de voogdij gekregen en bleef bij Daisy.

Jij hebt Meneer Horan in het ziekenhuis ontmoet omdat je bij de baby's ging kijken toen je de miskraam had gehad. Hij zat daar vredig met haar in zijn armen. Je liep langzaam naar het plekje waar jouw zoontje zou hebben gelegen. Je had het al voor hem gereserveerd en zelfs zijn naam er al op laten zetten. Je stond daar en begon zachtjes te snikken. Je had veel bloed verloren en mocht eigenlijk nog niet uit bed waardoor je door knieën zakte. Meneer Horan kwam je gelijk helpen en riep voor hulp en zo hebben jullie elkaar ontmoet...

"Mammie kus." Herhaalt Daisy. "Baby, mammie is hier niet." Fluister je terwijl je voor haar knielt. "Mammie kus?" Vraagt ze terwijl me aankijkt met puppy-ogen en een pruillip. "Daisy... Waarom vraag je dat?" Vraag je haar verward. "Mammie kus." Huilt ze nu. "Daisy, don't cry." Fluister je terwijl je haar optilt. Ze slaat haar armen stevig om je heen en zo loop je met haar naar de woonkamer. Ze blijft huilen en dingen zeggen die je niet begrijpt. Je besluit uiteindelijk meneer Horan maar te bellen.

"Hallo (Y/N). Is alles goed?" Vraagt hij bezorgd wanneer hij de telefoon opneemt. "Uhm... Daisy zegt heel de tijd dat ze een kus van mammie wilt... Ze is nu ook aan het huilen en ik weet niet wat ik moet doen." Leg je hem langzaam en aarzelend uit terwijl je Daisy heen en weer wiegt. "Uhm..." Zegt meneer Horan aarzelend waarna hij zijn keel schraapt. "Kan je me op de spieker zetten?" Vraagt hij dan. Je zet hem op de spieker en geeft Daisy de telefoon.

"Hi daddy." Zegt ze zacht met een verdrietige en slaperige stem. "Hey baby. What's wrong?" Vraagt hij bezorgd. "Mommy won't give me a kiss." Fluistert ze bedroeft terwijl er een traan over haar wang loopt. "Daisy, niet huilen alsjeblieft." Smeek je haar terwijl je haar een kus op haar voorhoofd geeft. "Mommy kiss? Mommy kiss!" Juicht ze dan. "N-Niall." Stamel je. "(Y/N) Wat is er net gebeurd?" Vraagt hij bezorgd. "I think she thinks I'm her mother..."

"O-oh.." Is het enige wat hij reageert. "Het spijt me zo erg Niall- uh uh meneer Horan! Ik bedoel- En... wat?" Vraag je uiteindelijk verward. "Uhm... (Y/N)? Ik moet eerlijk toegeven dat ik het er zwaar mee heb maar ik ben niet boos. I-ik moet eerlijk toegeven d-dat ik je al een tijdje uit wou vragen... Zullen we het er vanavond verder over hebben, alsjeblieft? Ik moet nog een uur en dan kom ik." Zegt hij heel de tijd rustig met af en toe een stotter. "Meneer Horan?" Fluister je omdat Daisy slaapt. "Ik vond Niall leuker." Hoor je hem lichtjes grinniken. "Ja (Y/N)?" Vraagt hij lief. "Ik beloof dat ik Daisy niet wou afpakken... En ik zou met je op date zijn gegaan." Fluister je. "(Y/N)? Kan je Daisy even wegleggen en dan terug aan de telefoon komen?" Vraagt hij je. Je doet wat hij zegt en je pakt de telefoon weer.

"Niall?" Vraag je onzeker. "(Y/N) waarom noem je me eigenlijk altijd meneer Horan?" Vraagt hij dan ineens. "I-ik... Het is gewoon dat ik Daisy niet in de war wou brengen zoals ze nu is... E-en ik w-wou respectvol zijn, i-ik wou n-niet m-meer gestraft worden." Leg je hem uit in een kleine stem. "Je bent mishandeld..." Zegt hij dan alsof alles op zijn plaats valt nu. "Weet je wat, ik kom er nu gelijk aan. En maak je geen zorgen niet om je te straffen want vanaf nu af aan zal niemand je meer aanraken." Zegt hij vastbesloten. "Wat?! Nee, meneer Horan! Ik wil nog niet sterven alsjeblieft! Je krijgt Daisy en-" Ratel je huilend. "(Y/N), sweetheart! Je moet rustig worden okay? Ik bedoel dat ik je ga beschermen, love. Calm down." Stelt hij gerust en je hoort het geluid van de auto starten. "Ik ben er in 15 minuten okay?" Vraagt Hij geruststellend. "Dank je." Fluister je nog voor je ophangt.

Je bent net klaar met het schoonmaken van je gezicht als er op de deur wordt geklopt. Je loopt er snel naartoe en doet de deur open. Niall staat daar een beetje buiten adem. "Niall? Alles okay?" Vraag je bezorgd. "(Y/N) ik kan het niet langer inhouden, ik vind je al zo'n lange tijd leuk. Toen ik je voor het eerst in het ziekenhuis zag vond ik je al geweldig. Je gedraagde je zo sterk na zo'n ervaring. Ik weet nog hoe bezorgd ik was toen je ineens in elkaar zakte. Ik hoopte dat we vrienden konden worden en daarna meer maar jij hield het altijd zo zakelijk maar nu snap ik het. Ik dacht altijd dat je zo sterk was en dit bewijst het. Het spijt me dat ik nooit eerder iets gemerkt heb." Fluistert hij terwijl hij je langzaam naar achter duwt.

"(Y/N) ik vind je geweldig en ik denk dat ik misschien van je hou. Please (Y/N) can I kiss you?" Vraagt hij terwijl je nu tegen de muur aanstaat en hij met zijn handen zachtjes je gezicht vasthoudt. Je knikt en hij komt langzamer dichterbij. "Please don't hurt me." Fluister je voor jullie lippen raken. "Never." Fluistert hij terug waarna hij je met passie kust.