AFTER an AFFAIR

Chapter five

“KANINONG bahay ito?”

Tanong ni Faye nang ipasok ni Steven ang kotse sa hindi pamilyar na bahay. Inaasahan niya na sa condo nito sila tutuloy kaya nagtataka siya dahil hindi rin iyon ang bahay ng pamilya nito. Lagi siya noong nasa mansion ng pamilya nito dahil sa kaibigan at naging kaklase niya ang kapatid nito.

Imbes na sagutin siya ay bumaba na ito ng kotse. Binuksan nito ang pinto sa kabilang side ng backseat at kinuha ang carrier basket kung saan mahimbing na natutulog si Kenneth—isa sa kambal nila. Karga naman niya ang kakambal nito na si Kristel.

Umikot si Steven at binuksan ang pinto sa side niya at kinuha nito ang gamit ng kambal ng makababa siya. Agad namang may lumapit ditong kasambahay at tinulungan ito sa pagbitbit sa mga gamit nila.

“Faye!”

Napabaling siya sa tumawag sa kanya. Si Julie, ang kapatid na babae  ni Steven at matalik na kaibigan niya. Excited na tumakbo ito papalapit sa kanya. Kung wala lang marahil siyang kargang sanggol ay baka niyakap na siya nito ng mahigpit, na gagantihan naman niya ng mas mahigpit na yakap. How she missed her bestfriend.

“How are you? Gosh! Sila na ba ang mga pamangkin ko?” tanong nito habang papalit-palit ang tingin sa kanya at sa kambal.  

Tinanguan niya ito. Lalong lumapad ang pagkakangiti nito.

“Can I?” paalam nito kung pu-pwede nitong kargahin ang kambal.

 Nakangiting iniabot niya dito si Kristel at maingat nitong kinarga ang sanggol. Tuwang-tuwa ito habang kinakausap ang sanggol. Lumapit ito kay Steven at tinitigan ang karga nitong si Kenneth.

“Oh my, kamukha-kamukha mo sila Kuya. Matutuwa nito si Mommy. Baka mapauwi sila agad kapag sinabi ko sa kanila na may apo na sila, at kambal pa.”

“Mabuti pa pumasok na tayo sa loob para makapagpahinga na sina Faye,” ani Steven.

Iginiya na sila nito papasok sa bahay. May iniutos muna ito sa kasambahay bago sila dinala sa second floor kung saan naroon ang silid na gagamitin niya at ng kambal. Maayos na ang silid na gagamitin niya at may dalawang crib na nakahanda sa loob.

“O, ayan Kuya, minadali kong tapusing ayusin ang silid na ito gaya ng iniutos mo,” pagmamalaki ni Julie.

Kumpleto sa kasangkapan ang silid at halos mapuno iyon ng laruan sa dami. Kumbinasyon ng kulay pink at blue ang silid. Maging ang crib na naroon ay color coordinated din.

“Masakit sa mata ang mga kulay na ginamit mo,” komento ni Steven habang maingat na inilipat si Kenneth sa isa sa crib sa silid. Kinuha na rin nito si Kristel sa kapatid at inihiga sa isa pang crib.

“Kuya, babae at lalaki ang kambal mo, kaya natural na pagsamahin ko ang mga kulay na babagay sa kanila. Wala pa akong tulog kaya i-appreciate mo na lang ang ginawa ko, kahit kunti lang,” nakangusong sagot nito sa kapatid.

Napailing na lang si Steven.

“Maganda naman, di ba, Faye?” baling sa kanya ni Julie.

“Oo. Maraming salamat at pasensya ka na sa abala,” tugon niya dito.

“Ano ka ba, parang hindi tayo magkaibigan. Duh, we’re bestfriend, remember? At saka para din naman ito sa pamangkin ko. No big deal. ‘Yong isang tao lang diyan ang hindi marunong maka-appreciate.”

“Sige na, sige na. Salamat. Satisfied?” Tinakpan nito ang bibig ni Julie nang akmang hihirit pa ito. “Manahimik ka na lang at natutulog ang mga bata. Sa labas na tayo.”

Julie nodded, at hinila na ito ni Steven palabas ng silid.

“Get some rest,” baling sa kanya ni Steven.